Νιώθω τελείως ανήμπορος μπροστά στη σιγουριά ορισμένων ανθρώπων. Κυκλοφορούν ανά τας ρύμας και τας οδούς λες και όλα τους ανήκουν. Γεμάτοι βεβαιότητα για την εξέλιξη των πραγμάτων στο προσεχές μέλλον. «Διαβάζουν» το μέλλον έχοντας και την ψευδαίσθηση ότι πολλές φορές κι αυτοί το καθορίζουν. Η δυστυχία είναι ότι τέτοιας ποιότητας άτομα πάντα βρίσκουν κοινό και οπαδούς. Ίσως στο πρόσωπό τους αντικρίζουν τους απωθημένους πόθους τους ή αναζητούν εναγωνίως σκέπη να κρύψουν τις ελλείψεις ή τους φόβους τους. Εμένα το μόνο που μου προκαλούν είναι ανατριχίλα κι αμέσως μετατρέπεται σε απέχθεια και μη ανοχή. Έναι κοινωνική πληγή. Είναι κύμβαλα αλαλάζοντα, που το μόνο που μπορούν να δημιουργήσουν είναι άσκοπο και παράφωνο θόρυβο.