Ο ρόλος της Αριστεράς – 4ο μέρος
Με αναλυτικά παραδείγματα είδαμε ότι η μέχρι τώρα ιστορία της Αριστεράς στην εξουσία έχει σχέση με πραξικοπήματα, με στρατιωτικές επεμβάσεις και κυρίως με την αδυναμία της να εξασφαλίζει στους λαούς τα υλικά μέσα για μια πιο άνετη ζωή και τα στοιχειώδη δημοκρατικά δικαιώματα της σύγχρονης εποχής. Τώρα όμως στην Ελλάδα, ισχυρίζονται αρκετοί, η Αριστερά ανέβηκε στην εξουσία με τις προβλεπόμενες κοινοβουλευτικές διαδικασίες, χωρίς κανένα χαρακτηριστικό βίαιης ή παράνομης πράξης. Κι αυτό είναι αληθές, Πάνω σε αυτόν τον αληθινό ισχυρισμό υπάρχουν όμως κάποιες εύλογες αντιρρήσεις.
Μιλάμε για έναν κακομαθημένο λαό που θεωρεί το κράτος σαν εκείνο το πουγκί που μπορεί να βάζει μέσα το χέρι του και χωρίς περιορισμούς να ικανοποιεί τις πιο παράλογες απαιτήσεις του. Θεωρεί ότι το κράτος είναι υποχρεωμένο να τον ζει εξασφαλίζοντάς του όλες τις δυνατότητες. Πάνω σε αυτή τη βάση στηρίχτηκε όλη η προεκλογική εκστρατεία του κυβερνητικού κόμματος. Υποσχέσεις γλυκιάς επιστροφής στο χαμένο παράδεισο, αναμόχλευση όλων των ταπεινών ενστίκτων των ανθρώπων και άρνηση των αναγκαίων και προφανών μεταρρυθμίσεων.
Πιστεύει ειλικρινά κανένας σήμερα ότι το εκλογικό σώμα κερδήθηκε από την καθαρότητα και ακτινοβολία της Αριστερής ιδεολογίας ; Αλλά ας είμαστε ειλικρινείς Σε κάθε «έγκλημα» υπάρχουν δυο πλευρές. Ένοχοι είναι αυτοί που χωρίς ευθύνη μοιράζουν απατηλές υποσχέσεις. Αλλά το ίδιο ένοχοι είναι κι αυτοί που για διάφορους λόγους τις πιστεύουν. Είναι πολύ συνηθισμένο όλα τα βάρη να τα χρεώνουμε στους κακούς πολιτικούς, μα δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι κι αυτοί είναι εικόνα κι ομοίωση των ψηφοφόρων που τους ανέδειξαν.
Ως τελικό συμπέρασμα έχω να πω τούτο Τα Αριστερά κόμματα είναι πολύ χρήσιμα στο ρόλο της αντιπολίτευσης. Στις γραμμές του περιλαμβάνουν μυαλά που μπορούν να πλουτίσουν τον προβληματισμό για τα μελλοντικά βήματα, να προτείνουν νέες λύσεις σε παλαιά προβλήματα. Είναι κόμματα ευαίσθητα στην υπεράσπιση των δικαιωμάτων μειωψηφιών, ανθρώπων με διαφορετικά χαρακτηριστικά και πολλά ακόμα. Είναι ή πρέπει να είναι ο χώρος της έγκαιρης επισήμανσης ατασθαλιών, καθυστερήσεων, οπισθοδρομιών. Πιστός υπερασπιστής των αδυνάτων, των αδίκως διωκομένων και όλα τα παρόμοια. Τα πράγματα αλλάζουν όμως όταν η Αριστερά έρχεται στην εξουσία. Τότε αν θέλει να παραμείνει στην εξουσία πρέπει να βάλει πολύ νερό στο κρασί της. Η αριστερή ιδεολογία, όπως περιγράφεται από τους ιστορικούς θεμελιωτές της, στη σημερινή εποχή της παγκοσμιοποίησης δεν είναι πρακτικώς κυβερνήσιμη. Οι αντιλήψεις της κυρίως για την ισότητα, το δημόσιο τομέα και την ιδιωτική πρωτοβουλία, τον κεντρικό έλεγχο της διαχείρισης των πάντων είναι εγγενή ελαττώματα, που το μόνο που εξασφαλίζουν είναι η αποτυχία του εγχειρήματος. Όσο αργούμε αυτό να το καταλάβουμε η Αριστερά, ως πολιτική παράταξη, θα αργήσει να δει άσπρη μέρα
Ένα σκάφος δεν κυβερνιέται από δόκιμους και άπειρους χειριστές έστω κι έχουν τις καλύτερες των προθέσεων. Θέλει έμπειρο καπετάνιο που να έχει την τόλμη των αποφάσεων, να ξέρει τον τελικό προορισμό και στην εμφάνιση ειδικών καταστάσεων να έχει την ικανότητα της ψύχραιμης και ψυχρής αντιμετώπισης. Και να είναι υπεύθυνος. Δυστυχώς αυτήν την υπευθυνότητα δεν την επέδειξαν και οι προηγούμενοι αστοί ηγέτες, που για να αναπαράγουν την εξουσία τους μοίρασαν ανεύθυνα και χωρίς τσίπα χρήματα πάνω από τις πραγματικές δυνατότότητες της χώρας, δημιουργώντας ψευδαισθήσεις και υποχρεώσεις που τώρα τις πληρώνουμε πολύ ακριβά
Η χώρα χρειάζεται δομική ανασυγκρότηση και άξια πολιτική ηγεσία που σήμερα δεν έχει. Κλείνω με το πολλαπλώς υποστηριχθέν εκ μέρους μου.
Με τέτοιο κράτος σε όγκο και οργάνωση
σωτηρία δεν υπάρχει… !!!!!!!!!