Σάββατο 4 Ιουνίου 2016

Η ιστορία του σχολείου μας

Την αρχαιότερη μαρτυρία για την ύπαρξη του Ελληνικού σχολείου στο Μικρογούζι την βρίσκουμε σε χάρτη του 1870, που είναι έκδοση του INSTITUTO GEOGRAFICO DE AGOSTINI της Ρώμης. Το Βιλαέτι (Νομός) της Θεσσαλονίκης περιλάμβανε και την “KAZA DE VERIA” (επαρχία της Βέροιας), όπως προαναφέραμε.
Στο Μικρογούζι σημειώνεται καθαρά στο χάρτη η ύπαρξη Ελληνικού Σχολείου καθώς και Ορθόδοξης Εκκλησίας. Το σχολείο αυτό (που λειτουργούσε είτε με μέριμνα, συνήθως, της Εκκλησίας, είτε σαν αυτόνομη σχολική μονάδα στα πλαίσια που όριζε κάποιο φιρμάνι του Βιλαετίου της Θεσσαλονίκης) έπαιξε σημαντικό ρόλο στην διαφύλαξη της ελληνικής γλώσσας και της εθνικής συνείδησης. Αργότερα (και συγκεκριμένα το 1907) ιδρύεται η Ελληνική Σχολή Μικρογουζίου. H σφραγίδα του είναι ενδεικτική του πνεύματος του ιδρυτή της και του νοήματος της ύπαρξης της. Απεικονίζει : Δύο κλωνάρια δάφνης , σταυρωτά και πάνω τους να αιωρούνται η ζυγαριά της Θέμιδος κι ένα ανοιχτό βιβλίο. Δεξιά και πάνω στην ζυγαριά την κουκουβάγια ν’ αγρυπνεί κι αριστερά το σπαθί (κρυμμένο επιμελώς από το βιβλίο) ν΄αποκαλύπτει τη λαβή του.
Το όνομα του ιδρυτή του δεν μας είναι γνωστό.
Το πρώτο Μαθητολόγιο της Σχολής υπογράφεται (“τη Δευτέρα 7 Σεπτεμβρίου 1909″ χαρακτηριστικά) από τον Βεροιώτη δάσκαλο Στέφανο Θ. Βαφείδη. Είναι γραμμένο με σινική μελάνη και με καλλιγραφικά γράμματα.
Στο σχολικό έτος 1909-1910 οι εγγραφές άρχισαν την 3η Σεπτεμβρίου 1909 ( πρώτος γράφτηκε ο Φώτιος Σταύρου Καρατσαλιώτης) και διήρκησαν ως τις 8 Μαϊου ! Γράφτηκαν συνολικά 62 μαθητές.
Οι γυναίκες του Μικρογουζίου “πέρασαν την πύλη” του σχολείου κατά το σχολικό έτος 1908-1909. Φαίνεται ότι ο προκάτοχος του ΣΤ. Βαφείδη, διέθετε τις αρετές του ιδανικού δασκάλου αφού κατάφερε να παρακάμψει ριζωμένες προκαταλήψεις, στο ελάχιστο χρονικό διάστημα της παραμονής του.
Τη Σχολή παρακολουθούσαν και μαθητές από τα γειτονικά χωριά.
Οι μαθητές της Γ΄και Δ’ τάξης εξετάστηκαν στα μαθήματα : Θρησκευτικά, Γεωγραφία, Γλώσσα, Αριθμητική, Ελληνική Ιστορία, Φυσική Ιστορία, Καλλιγραφία, Ωδική αλλά και…Τουρκικά! Οι μικροί βέβαια δεν διδάσκονταν την Τουρκική γλώσσα ενώ η Γεωγραφία και η Ιστορία αντικαθίστανται από την Πατριδογραφία. . Στο Σχολικό έτος 1910-1911, παράλληλα με τις άλλες, έχουμε και Ε’ τάξη . Συνάμα, προστίθενται τα μαθήματα της Γεωμετρίας, της Φ. Πειραματικής, της Ιχνογραφίας, της Εκκλησιαστικής Μουσικής, της Γυμναστικής και των Γαλλικών.
Οι μαθητές προσέρχονταν στο σχολείο εφοδιασμένοι με πλάκα και κοντύλι και άρχιζαν όπως και τώρα με προσευχή. Μετά την απελευθέρωση δασκάλα ανάλαβε η Χρυσάνθη Μιχαηλίδου και η Ελληνική Σχολή αναβαθμίστηκε.
Στο σχολείο τα παιδιά τραγουδούσαν ” άπασαι οι τάξεις ομού” τα εξής: Ο Εθνικός Ύμνος, Ύμνος Παίδων προς τον Θεόν, Η Ελληνική Σημαία, Οι Μακεδόνες, Ο Μάϊος, Ο Τουρκομάχος Έλλην και η Ελλάς προς τα τέκνα της.
Θανάσης Χρ. Παπαμαργαρίτης “Το Μακροχώρι (Μικρογούζι) της Ημαθίας: Ιστορική, Κοινωνική και Οικονομική τομή”Έκδοση της Κοινότητας του Μακροχωρίου,Βέροια, 2005
( Ο Θανάσης Παπαμαργαρίτης εργάστηκε για πολλά χρόνια ως δάσκαλος στο σχολείο μας)
Όσοι γονείς επιθυμούν, μπορούν να φέρουν παλιές φωτογραφίες από το Σχολείο και τις σχολικές δραστηριότητες, για να τις αναρτήσουμε στην ιστοσελίδα μας.
Μου αρέσει!Δείτε περισσότερες αντιδράσεις
Σχολιάστε
5

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου