Διακίδειος Σχολή Λαού Πάτρας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η Διακίδειος Σχολή Λαού είναι παλιό εκπαιδευτικό ίδρυμα τ που υπάρχει ακόμα σήμερα σαν πνευματική εστία. Η σημερινή σχολή θεωρείται συνέχεια παλιότερων σχολών με το ίδιο όνομα που επανιδρύονταν παίρνοντας και το αρχείο της σχολής. Εντοιχισμένη πλάκα στην πρόσοψη του κτιρίου αναφέρει ημερομηνία ίδρυσης το 1932. Το κτίριο της σχολής, που βρίσκεται στο κέντρο της πόλης, σήμερα χρησιμοποιείται για εκδηλώσεις και διαλέξεις.

Ιστορία[

Ιδρύθηκε τον Ιανουάριο του 187 από τον "Αχαϊκό Σύλλογο" σαν Σχολή Λαού που είχε ιδρυθεί λίγους μήνες πριν με σκοπό την ίδρυση και λειτουργία σχολής με σκοπό την "ηθικήν και κοινωνικήν βελτίωσιν του λαού εν γένει". Η σχολή λειτουργούσε όχι με μαθήματα αλλά με εκλαϊκευμένες διαλέξεις, για να είναι κατανοητές στον απλό λαό, που έδιναν καθημερινά από νομικούς, ιατρούς εκπαιδευτικούς και λόγιους της π. Οι μαθητές που γίνονταν δεκτοί ήταν ανεξαρτήτου ηλικίας, ακόμα και γυναίκες, και από όλα τα κοινωνικά στρώματα ακόμα και μαθητές άλλων σχολείω. Αναφέρεται ότι οι διαλέξεις που ανακοινώνονταν και από τον τύπο είχαν μεγάλη επιτυχία και στην αίθουσα διαλέξεων γινόταν το αδιαχώρητ. Τα θέματα των διαλέξεων ήταν Πολιτική Οικονομία, Διοικητικό Δίκαιο, Υγιεινή, Ιστορία, Γεωγραφία, Χριστιανική Ηθική και Εμπορικό Δίκαιο.

Το 1881 παύτηκε η λειτουργία της σχολής από την Αχαϊκό σύλλογο και, κατά τον 

. Η αίθουσα ήταν ακτάμεση και μέσα σε απόλυτη σιγή ο καθηγητής Αθανασιάδης παρουσίασε τον φωνόγραφο κάνοντας διάφορες δοκιμές

Το 1932 έγινε επανασύσταση της Σχολής με πρωτοβουλία του Ιωάννη Σιγαλού και λειτούργησε σε διάφορα κτίρια της πόλης. Σκοπός της σχολής αναφέρεται "η επιμόρφωσις του λαού" και απευθυνόταν σε ενηλίκους. Το 1940, με την έναρξη του , σταματά εκ νέου την λειτουργία της.

Το 1949 επανσυστάται από τον Αριστείδη Αντωνιάδη συνεχίζοντας την λειτουργία της έως σήμερα. Το 1950 ο Ιωάννης Διακίδης δώρισε στην σχολή το κτίριο που στεγάζεται έως σήμερα, ισόγειο κτίσμα επί της οδού Κανάρη 58 Προς τιμήν του Διακίδη πήρε την ονομασία "Διακίδειος Σχολή Λαού

Βραβείο Europa Nostra 2018 για την αποκατάσταση του «Ζωγράφειου»
Θεωρείται μικρογραφία της Μεγάλης του Γένους Σχολής
Βραβείο εντυπωσιακών επιτευγμάτων διατήρησης πολιτιστικής κληρονομιάς έλαβε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και την Europa Nostra, στο πλαίσιο των βραβείων πολιτιστικής κληρονομιάς της ΕΕ για το 2018, η αναπαλαίωση και αποκατάσταση του αφημένου στην τύχη του από το 1980, που έφυγε και ο τελευταίος του μαθητής, τότε δημοτικού σχολείου της Κοινότητας Νεοχωρίου, του πανέμορφου ελληνικού χωριού του Βοσπόρου. Έκτοτε και μέχρι την αναπαλαίωση που έγινε το 2016, κατά διαστήματα στέγαζε άπορες οικογένειες του χωριού και ειδικότερα μετά τους σεισμούς του 1999 είχε υποστεί σοβαρές ζημιές και ρωγμές.
Το σχολείο που θεωρείται μικρογραφία της Μεγάλης του Γένους Σχολής, κτίστηκε το 1871 από τον αρχιτέκτονα Δημάδη (αρχιτέκτονα και της Μεγάλης του Γένους Σχολής), με χρηματοδότηση του Χρηστάκη Ζωγράφου για να γίνει το Ζωγράφειο Παρθεναγωγείο. Επιγραφή που δεσπόζει και σήμερα στο εξαίρετα συντηρημένο κομψοτέχνημα του Δημάδη.
Το κτίριο επισκευάστηκε βάσει των αρχικών του σχεδίων για τελευταία φορά το 1954 από τον Νεοχωρίτη αρχιτέκτονα Βασίλειο Βίγκα.
Η εφοροεπιτροπή της Κοινότητας Παναγίας Νεοχωρίου το 2015 αποφάσισε την αναπαλαίωση και αξιοποίηση του κτιρίου που πλέον κατέρρεε, μόνο για εκπαιδευτικό σκοπό. Η σχολή ενοικιάστηκε στο British School of Tarabya για τις τάξεις του νηπιαγωγείου και του δημοτικού με τον όρο της πιστής αναπαλαίωσης.
Ο διακεκριμένος και βραβευμένος άλλες δύο φορές αρχιτέκτονας αναπαλαιώσεων Μεχμέτ Αλπέρ ανέλαβε την αναπαλαίωση και η σχολή επαναλειτούργησε το 2017.
Ο πρόεδρος της Κοινότητας Παναγίας Νεοχωρίου Λάκης Βίγκας που μίλησε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ εξέφρασε την ικανοποίησή του για την βράβευση που «επιβεβαιώνει» όπως τόνισε χαρακτηριστικά, «ότι η αξιοποίηση των ακινήτων της κοινότητας που είναι κληρονομιά και παρακαταθήκη των προγόνων μας μπορεί και επιβάλλεται να γίνεται με σεβασμό στην ιστορία και την πολιτιστική μας κληρονομιά. Σήμερα το κτίριο αυτό είναι και πάλι ζωντανό, εξυπηρετεί την παιδεία, δηλαδή τον πολιτισμό, αλλά δεν έχασε τίποτε από την ταυτότητά του. Κι αυτό είναι το ζητούμενο. Τα κτίρια των ευαγών μας ιδρυμάτων να αξιοποιούνται για να εξασφαλίζουν πόρους για το έργο των ομογενειακών κοινοτήτων αλλά με σεβασμό στην ιστορία και την παράδοση».
Η τελετή βράβευσης θα γίνει στο Βερολίνο στις 22 Ιουνίου, στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Συνάντησης Κορυφής Πολιτιστικής Κληρονομιάς που πραγματοποιείται από τις 18 έως τις 24 Ιουνίου.