Το 1ο Δημοτικό Σχολείο Πολίχνης
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ 1ου ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΠΟΛΙΧΝΗΣ ΑΠΟ ΤΑ ΑΡΧΕΙΑ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΚΟΙΝΟΝ ΣΧΟΛΕΙΟΝ ΚΑΡΑ-ΙΣΙΝ 1919-1930
Η ιστορία του σχολείου μας ξεκινά το έτος 1919-1920 ως διτάξιο δημοτικό σχολείο, μετά από αίτημα των κατοίκων της Πολίχνης, με την ονομασία «Κοινόν Σχολείον Καρα-ισίν». Το σχολείο στεγαζόταν σ’ έναν θάλαμο που προοριζόταν για τους πυροπαθείς Εβραίους της Θεσ/νίκης με 52 μαθητές, δασκάλους αυτοδίδακτους και διευθυντή τον Παπαναγιώτου Γεώργιο. Στο σχολείο αυτό η ζωή των μαθητών και μαθητριών δεν ήταν εύκολη, οι δάσκαλοι ήταν αυστηροί και υπήρχαν αυστηρές τιμωρίες, Οι γονείς πλήρωναν δίδακτρα κάθε χρόνο και πρόστιμα για τα παιδιά τους. Οι δάσκαλοι πληρωνόταν από την Σχολική Εφορεία η οποία δεν ήταν πάντα συνεπής στις υποχρεώσεις της.
Ο Διευθυντής του σχολείου αποφάσισε να υποβάλει αίτημα μέσω του Επιθεωρητή στο Υπουργείο Παιδείας για ανέγερση διδακτηρίου, καθώς το κτίριο της Πρόνοιας ήταν τελείως ακατάλληλο.
Συγκροτήθηκε η Διδακτηριακή Επιτροπή και ξεκίνησε η διαδικασία ανέγερσης του νέου διδακτηρίου στην σημερινή οδό Σχολείου. Οι κάτοικοι βοήθησαν άλλοι οικονομικά και άλλοι με προσωπική εργασία.
Το Πάσχα του 1930 και με πρωθυπουργό της Ελλάδας τον Ελευθέριο Βενιζέλο και υπουργό Παιδείας τον Γ. Παπανδρέου, το κτίριο ήταν έτοιμο και η τελετή παράδοσης έγινε με λαμπρότητα.
ΔΗΜΟΤΙΚΟΝ ΣΧΟΛΕΙΟΝ ΠΟΛΙΧΝΗΣ 1930-1964
Από το 1930 η ζωή στο δημοτικό σχολείο έγινε πιο δύσκολη και τα μέσα που είχαν στην διάθεσή τους οι δάσκαλοι πενιχρά. Για να ανταποκριθούν στις ανάγκες του σχολείου οργάνωναν εράνους, γιορτές, νοίκιαζαν τα χωράφια του (παραχωρήθηκαν από τους κατοίκους 17,5 στρέμματα), δεχόταν δωρεές από γονείς και συλλόγους. Έτσι, εξασφάλιζαν συσσίτια για τους μαθητές και αγόραζαν τα βιβλία. Βιβλία για τους μαθητές δεν υπήρχαν εκτός κάποιων εξαιρέσεων όπως το βιβλίο «Απάσας της ύλης»
Έγιναν δυο επεκτάσεις του διδακτηρίου το έτος 1932 και το 1957 και προστέθηκαν τέσσερις αίθουσες.
Λόγω αύξησης του αριθμού των μαθητών, το σχολείο προάγεται το 1957 από 3/τάξιο σε 4/τάξιο, και το 1964 σε 12/τάξιο.
Ο μέσος όρος μαθητών/τριών που φοίτησε στο σχολείο από το 1940 έως το 1973 ήταν 365.
Στο σχολείο στεγαζόταν και λειτουργούσε και το νυχτερινό σχολείο για άνδρες και γυναίκες της Πολίχνης και της Σταυρούπολης το οποίο πλήρωνε ενοίκιο στο σχολείο.
Στα χρόνια του πολέμου, στο σχολείο φιλοξενήθηκε ο στρατός και δάσκαλοι και μαθητές έφτιαχναν ρούχα για τους στρατιώτες. Ο διευθυντής του σχολείου έχει καταγράψει τους βομβαρδισμούς του ιταλικού στρατού, τους τραυματίες και τους πεσόντες πολιχνιώτες στο αλβανικό μέτωπο.
Οι Γερμανοί κατακτητές όρισαν νέα Σχολική Εφορεία, τοποθετώντας άτομα της αρεσκείας τους και εγκρίνοντας τους απολογισμούς του σχολείου.
Μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας από τους Γερμανούς, και με την αύξηση του πληθυσμού της Πολίχνης, (1960) η οικονομική κατάσταση του σχολείου βελτιώθηκε. Το σχολείο αύξησε τα έσοδά του, περίφραξε την αυλή του, αγόρασε εποπτικό υλικό, βιβλία, διοργάνωνε γιορτές και εκδρομές και βγήκαν και οι πρώτες φωτογραφίες.
1ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΠΟΛΙΧΝΗΣ 1964-2016
Η αύξηση του αριθμού των μαθητών ανάγκασε τον Σύλλογο Διδασκόντων του σχολείου να καθιερώσει πρωινή και απογευματινή εργασία (βάρδιες)
Το σχολείο την εποχή της δικτατορίας επέβαλλε νέα ήθη και συνήθειες στην σχολική κοινότητα: Ομοιόμορφη ενδυμασία, σχολαστική καθαριότητα, υποχρεωτικός εκκλησιασμός, υποχρεωτική παρακολούθηση του κατηχητικού σχολείου, συμμετοχή στους εράνους του Ερυθρού Σταυρού, και γενικά στρατός και σχολείο ένα και το αυτό.
Στην αυλή του σχολείου η ΜΟΜΑ κατασκεύασε ένα λυόμενο διδακτήριο με γυμναστήριο, το οποίο παραδόθηκε το 1980, προκειμένου να στεγάσει τους 510 μαθητές. Τότε στο πέτρινο διδακτήριο φιλοξενήθηκε το 10ο Δημοτικό σχολείο.
Έως το 2003 υπήρχαν σοβαρά κτιριακά θέματα και το νέο διδακτήριο κρίθηκε ακατάλληλο. Από το 2006 έως το 2013 το σχολείο φιλοξενήθηκε στο κτίριο του 11ου Δημοτικού Σχολείου Πολίχνης και τον Γενάρη του 2013 απέκτησε ένα νέο βιοκλιματικό κτίριο με γυμναστήριο και στο πέτρινο κτίριο φιλοξενείται το 1ο Γυμνάσιο Πολίχνης.
Στο διάστημα αυτό οι μαθητές και οι μαθήτριες του σχολείου έλαβαν μέρος σε πολλές εκπαιδευτικές δράσεις και διακρίθηκαν για τις επιδόσεις τους, χάρις και στο έμπειρο και εμπνευσμένο διδακτικό προσωπικό.
Από το σχολείο αποφοίτησαν μαθητές και μαθήτριες που διακρίθηκαν για την κοινωνική τους δράση, όπως δήμαρχοι, επιστήμονες, συγγραφείς κ.ά
ΠΟΛΙΧΝΗ, 13/3/2016
Πηγές-φωτογραφίες: Αρχείο του 1ου Δημοτικού Σχολείου Πολίχνης
Έρευνα, κείμενο: Καλαϊτζόγλου-Δάδη Σοφία, Διευθύντρια του 1ου Δημοτικού Σχολείου Πολίχνης 2011-2016
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ 1ου ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΠΟΛΙΧΝΗΣ ΑΠΟ ΤΑ ΑΡΧΕΙΑ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΚΟΙΝΟΝ ΣΧΟΛΕΙΟΝ ΚΑΡΑ-ΙΣΙΝ 1919-1930
Η ιστορία του σχολείου μας ξεκινά το έτος 1919-1920 ως διτάξιο δημοτικό σχολείο, μετά από αίτημα των κατοίκων της Πολίχνης, με την ονομασία «Κοινόν Σχολείον Καρα-ισίν». Το σχολείο στεγαζόταν σ’ έναν θάλαμο που προοριζόταν για τους πυροπαθείς Εβραίους της Θεσ/νίκης με 52 μαθητές, δασκάλους αυτοδίδακτους και διευθυντή τον Παπαναγιώτου Γεώργιο. Στο σχολείο αυτό η ζωή των μαθητών και μαθητριών δεν ήταν εύκολη, οι δάσκαλοι ήταν αυστηροί και υπήρχαν αυστηρές τιμωρίες, Οι γονείς πλήρωναν δίδακτρα κάθε χρόνο και πρόστιμα για τα παιδιά τους. Οι δάσκαλοι πληρωνόταν από την Σχολική Εφορεία η οποία δεν ήταν πάντα συνεπής στις υποχρεώσεις της.
Ο Διευθυντής του σχολείου αποφάσισε να υποβάλει αίτημα μέσω του Επιθεωρητή στο Υπουργείο Παιδείας για ανέγερση διδακτηρίου, καθώς το κτίριο της Πρόνοιας ήταν τελείως ακατάλληλο.
Συγκροτήθηκε η Διδακτηριακή Επιτροπή και ξεκίνησε η διαδικασία ανέγερσης του νέου διδακτηρίου στην σημερινή οδό Σχολείου. Οι κάτοικοι βοήθησαν άλλοι οικονομικά και άλλοι με προσωπική εργασία.
Το Πάσχα του 1930 και με πρωθυπουργό της Ελλάδας τον Ελευθέριο Βενιζέλο και υπουργό Παιδείας τον Γ. Παπανδρέου, το κτίριο ήταν έτοιμο και η τελετή παράδοσης έγινε με λαμπρότητα.
ΔΗΜΟΤΙΚΟΝ ΣΧΟΛΕΙΟΝ ΠΟΛΙΧΝΗΣ 1930-1964
Από το 1930 η ζωή στο δημοτικό σχολείο έγινε πιο δύσκολη και τα μέσα που είχαν στην διάθεσή τους οι δάσκαλοι πενιχρά. Για να ανταποκριθούν στις ανάγκες του σχολείου οργάνωναν εράνους, γιορτές, νοίκιαζαν τα χωράφια του (παραχωρήθηκαν από τους κατοίκους 17,5 στρέμματα), δεχόταν δωρεές από γονείς και συλλόγους. Έτσι, εξασφάλιζαν συσσίτια για τους μαθητές και αγόραζαν τα βιβλία. Βιβλία για τους μαθητές δεν υπήρχαν εκτός κάποιων εξαιρέσεων όπως το βιβλίο «Απάσας της ύλης»
Έγιναν δυο επεκτάσεις του διδακτηρίου το έτος 1932 και το 1957 και προστέθηκαν τέσσερις αίθουσες.
Λόγω αύξησης του αριθμού των μαθητών, το σχολείο προάγεται το 1957 από 3/τάξιο σε 4/τάξιο, και το 1964 σε 12/τάξιο.
Ο μέσος όρος μαθητών/τριών που φοίτησε στο σχολείο από το 1940 έως το 1973 ήταν 365.
Στο σχολείο στεγαζόταν και λειτουργούσε και το νυχτερινό σχολείο για άνδρες και γυναίκες της Πολίχνης και της Σταυρούπολης το οποίο πλήρωνε ενοίκιο στο σχολείο.
Στα χρόνια του πολέμου, στο σχολείο φιλοξενήθηκε ο στρατός και δάσκαλοι και μαθητές έφτιαχναν ρούχα για τους στρατιώτες. Ο διευθυντής του σχολείου έχει καταγράψει τους βομβαρδισμούς του ιταλικού στρατού, τους τραυματίες και τους πεσόντες πολιχνιώτες στο αλβανικό μέτωπο.
Οι Γερμανοί κατακτητές όρισαν νέα Σχολική Εφορεία, τοποθετώντας άτομα της αρεσκείας τους και εγκρίνοντας τους απολογισμούς του σχολείου.
Μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας από τους Γερμανούς, και με την αύξηση του πληθυσμού της Πολίχνης, (1960) η οικονομική κατάσταση του σχολείου βελτιώθηκε. Το σχολείο αύξησε τα έσοδά του, περίφραξε την αυλή του, αγόρασε εποπτικό υλικό, βιβλία, διοργάνωνε γιορτές και εκδρομές και βγήκαν και οι πρώτες φωτογραφίες.
1ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΠΟΛΙΧΝΗΣ 1964-2016
Η αύξηση του αριθμού των μαθητών ανάγκασε τον Σύλλογο Διδασκόντων του σχολείου να καθιερώσει πρωινή και απογευματινή εργασία (βάρδιες)
Το σχολείο την εποχή της δικτατορίας επέβαλλε νέα ήθη και συνήθειες στην σχολική κοινότητα: Ομοιόμορφη ενδυμασία, σχολαστική καθαριότητα, υποχρεωτικός εκκλησιασμός, υποχρεωτική παρακολούθηση του κατηχητικού σχολείου, συμμετοχή στους εράνους του Ερυθρού Σταυρού, και γενικά στρατός και σχολείο ένα και το αυτό.
Στην αυλή του σχολείου η ΜΟΜΑ κατασκεύασε ένα λυόμενο διδακτήριο με γυμναστήριο, το οποίο παραδόθηκε το 1980, προκειμένου να στεγάσει τους 510 μαθητές. Τότε στο πέτρινο διδακτήριο φιλοξενήθηκε το 10ο Δημοτικό σχολείο.
Έως το 2003 υπήρχαν σοβαρά κτιριακά θέματα και το νέο διδακτήριο κρίθηκε ακατάλληλο. Από το 2006 έως το 2013 το σχολείο φιλοξενήθηκε στο κτίριο του 11ου Δημοτικού Σχολείου Πολίχνης και τον Γενάρη του 2013 απέκτησε ένα νέο βιοκλιματικό κτίριο με γυμναστήριο και στο πέτρινο κτίριο φιλοξενείται το 1ο Γυμνάσιο Πολίχνης.
Στο διάστημα αυτό οι μαθητές και οι μαθήτριες του σχολείου έλαβαν μέρος σε πολλές εκπαιδευτικές δράσεις και διακρίθηκαν για τις επιδόσεις τους, χάρις και στο έμπειρο και εμπνευσμένο διδακτικό προσωπικό.
Από το σχολείο αποφοίτησαν μαθητές και μαθήτριες που διακρίθηκαν για την κοινωνική τους δράση, όπως δήμαρχοι, επιστήμονες, συγγραφείς κ.ά
ΠΟΛΙΧΝΗ, 13/3/2016
Πηγές-φωτογραφίες: Αρχείο του 1ου Δημοτικού Σχολείου Πολίχνης
Έρευνα, κείμενο: Καλαϊτζόγλου-Δάδη Σοφία, Διευθύντρια του 1ου Δημοτικού Σχολείου Πολίχνης 2011-2016
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου