Ματθαίος Μουντές.
Γεννήθηκε στη Χίο το 1935. Σπούδασε Θεολογία και από το 1961 εργάστηκε στην Αθήνα, στην ιδιωτική εκπαίδευση. Το 1959, φοιτητής ακόμη, άρχισε να δουλεύει στο ραδιόφωνο. Εκανε πολλές εκπομπές με θέματα βιβλικά, λαογραφικά και λογοτεχνικά. Από τις πιο γνωστές εκπομπές του ήταν αυτή με τον τίτλο «Αιγαίο, ριζά και διάρκεια», που κράτησε σχεδόν 11 χρόνια. Ήταν καθηγητής στη Σχολή Μωραΐτη. Κατά καιρούς συνεργάστηκε και με την τηλεόραση.
Δημοσίευσε ποιητικές συλλογές, ενώ το 1963 τιμήθηκε με το βραβείο της Ομάδας των Δώδεκα. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων και της Εταιρείας Σπουδών Νεοελληνικού Πολιτισμού και Γενικής Παιδείας, καθώς και του Ανοιχτού Θεάτρου του Γιώργου Μιχαηλίδη και είχε συνεργαστεί με πολλά λογοτεχνικά περιοδικά και εφημερίδες. Πέθανε το 2000.
Τα πιο σημαντικά του έργα:
* Ιστορίες από τη Βίβλο, «Καστανιώτης».
**Μακρινά φώτα, «Καστανιώτης».
**Τα αντίποινα, «Καστανιώτης».
**Το βιβλιοπαιχνίδι των Χριστουγέννων, «Καστανιώτης».
Η αγιότητα δεν είναι υπόθεση ακαδημαική
κι ούτε ανθίζει με συνταγές και λιπάσματα συνόδων.
Αστράφτει μέσα στη λάσπη
κρατώντας άσπιλα τα βρώμικα σεντόνια των αναμορφωτηρίων.
Στις φυλακές ασπαίρει η αγιότητα,
στα τρίστρατα,
στα στρατόπεδα και στα πορνεία
και στα ναυάγια των εγκάτων.
Ματθαίος Μουντές
"Επεισόδια της Αγιότητας"
Read more: http://iereasanatolikisekklisias.blogspot.com/…/blog-post_6…
Δέηση του Δεκαπενταυγούστου
΄Ελα σαν αυγουστιάτικο μελτέμι
- προτού οι εφτά πληγές σφραγίσουνε το τέλος -
παραπονεμένος άνεμος
να χαϊδέψης το κατώφλι μας.
Η φωνή μας σε περιμένει
- έχει απομείνει μονάχη -
τραγούδι επίμονο του τζίτζικα στο κοιμητήρι.
Περιδιάβασε ανάμεσα στις τύψεις μας.
΄Εχει μια λύπη η δέησή μας,
από έναν παιδικό καιρό, που ξανάνθισε
μια τρυφερότητα νησιώτικης ακρογιαλιάς
που καθρεφτίζει τους οικτιρμούς σου.
Κατέβα από τους λόφους,
φέρε την πηγή του ελέους σου
ν' αναβλύση πλάι στην πληγή μας.
Μάζεψε πάλι εκ περάτων
τα μηνύματα της χαράς,
φόρτωσέ τα πάνω σε δειλινές καμπάνες
που σημαίνουν την Παράκληση
και φέρτα να τα καρφώσης
στεφάνι στην πόρτα μας!
πηγή: http://www.myriobiblos.gr
τέσσερα ποιήματα από τη συλλογή "Νηπιοβαπτισμός"
Επεισόδια της Αγιότητας
ΙΙΙ
Η αγιότητα δεν είναι υπόθεση
ακαδημαϊκή
κι ούτε ανθίζει με συνταγές
και λιπάσματα συνόδων
και κογκλαβίων.
Αστράφτει μέσα στη λάσπη
κρατώντας άσπιλα
τα βρώμικα σεντόνια των αναμορφωτηρίων.
Στις φυλακές ασπαίρει η αγιότητα
στα τρίστρατα, στα στρατόπεδα
και στα πορνεία
και στα ναυάγια των εγκάτων.
VII
Στον κουρνιαχτό και την πίκρα
διορθώνω τα λάθη μου.
Είναι μια νοητή ερωτική πράξη
χωρίς σπασμούς
χωρίς φόβο και πόθο
χρήσιμη σαν την πραότητα
της προσευχής.
VIII
Δεν πνίγεσαι μέσα στα κύματα.
Είναι πολλοί οι προορισμοί
πνιγμού των ναυαγών.
Ένας πνίγεται στο λόγο
άλλος στα όνειρα
άλλος στον ποταμό των αναφιλητών.
Ο τραγικότερος πνιγμός
είναι μέσα στη σιωπή του Θεού.
ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΕΣΧΑΤΩΝ
Για ν' αγαπήσεις πρέπει
να είσαι έτοιμος να τιμωρηθείς.
Αυτή είναι μια ηδονή
που δαγκώνει τα χείλη της ζωής
σε σημείο που δεν καταλαβαίνεις
τον κόσμο.
Η αγάπη είναι ένα παράξενο
προσκύνημα
στον τόπο της δοξασίας
σ' ένα κόκκινο σφαγείο
στο οστεοφυλάκιο των σαράντα μαρτύρων.
Η αγάπη σαπίζει ανέγγιχτη
μέσα στην απελπισία της προσευχής.
Γεννήθηκε στη Χίο το 1935. Σπούδασε Θεολογία και από το 1961 εργάστηκε στην Αθήνα, στην ιδιωτική εκπαίδευση. Το 1959, φοιτητής ακόμη, άρχισε να δουλεύει στο ραδιόφωνο. Εκανε πολλές εκπομπές με θέματα βιβλικά, λαογραφικά και λογοτεχνικά. Από τις πιο γνωστές εκπομπές του ήταν αυτή με τον τίτλο «Αιγαίο, ριζά και διάρκεια», που κράτησε σχεδόν 11 χρόνια. Ήταν καθηγητής στη Σχολή Μωραΐτη. Κατά καιρούς συνεργάστηκε και με την τηλεόραση.
Δημοσίευσε ποιητικές συλλογές, ενώ το 1963 τιμήθηκε με το βραβείο της Ομάδας των Δώδεκα. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων και της Εταιρείας Σπουδών Νεοελληνικού Πολιτισμού και Γενικής Παιδείας, καθώς και του Ανοιχτού Θεάτρου του Γιώργου Μιχαηλίδη και είχε συνεργαστεί με πολλά λογοτεχνικά περιοδικά και εφημερίδες. Πέθανε το 2000.
Τα πιο σημαντικά του έργα:
* Ιστορίες από τη Βίβλο, «Καστανιώτης».
**Μακρινά φώτα, «Καστανιώτης».
**Τα αντίποινα, «Καστανιώτης».
**Το βιβλιοπαιχνίδι των Χριστουγέννων, «Καστανιώτης».
Η αγιότητα δεν είναι υπόθεση ακαδημαική
κι ούτε ανθίζει με συνταγές και λιπάσματα συνόδων.
Αστράφτει μέσα στη λάσπη
κρατώντας άσπιλα τα βρώμικα σεντόνια των αναμορφωτηρίων.
Στις φυλακές ασπαίρει η αγιότητα,
στα τρίστρατα,
στα στρατόπεδα και στα πορνεία
και στα ναυάγια των εγκάτων.
Ματθαίος Μουντές
"Επεισόδια της Αγιότητας"
Read more: http://iereasanatolikisekklisias.blogspot.com/…/blog-post_6…
Δέηση του Δεκαπενταυγούστου
΄Ελα σαν αυγουστιάτικο μελτέμι
- προτού οι εφτά πληγές σφραγίσουνε το τέλος -
παραπονεμένος άνεμος
να χαϊδέψης το κατώφλι μας.
Η φωνή μας σε περιμένει
- έχει απομείνει μονάχη -
τραγούδι επίμονο του τζίτζικα στο κοιμητήρι.
Περιδιάβασε ανάμεσα στις τύψεις μας.
΄Εχει μια λύπη η δέησή μας,
από έναν παιδικό καιρό, που ξανάνθισε
μια τρυφερότητα νησιώτικης ακρογιαλιάς
που καθρεφτίζει τους οικτιρμούς σου.
Κατέβα από τους λόφους,
φέρε την πηγή του ελέους σου
ν' αναβλύση πλάι στην πληγή μας.
Μάζεψε πάλι εκ περάτων
τα μηνύματα της χαράς,
φόρτωσέ τα πάνω σε δειλινές καμπάνες
που σημαίνουν την Παράκληση
και φέρτα να τα καρφώσης
στεφάνι στην πόρτα μας!
πηγή: http://www.myriobiblos.gr
τέσσερα ποιήματα από τη συλλογή "Νηπιοβαπτισμός"
Επεισόδια της Αγιότητας
ΙΙΙ
Η αγιότητα δεν είναι υπόθεση
ακαδημαϊκή
κι ούτε ανθίζει με συνταγές
και λιπάσματα συνόδων
και κογκλαβίων.
Αστράφτει μέσα στη λάσπη
κρατώντας άσπιλα
τα βρώμικα σεντόνια των αναμορφωτηρίων.
Στις φυλακές ασπαίρει η αγιότητα
στα τρίστρατα, στα στρατόπεδα
και στα πορνεία
και στα ναυάγια των εγκάτων.
VII
Στον κουρνιαχτό και την πίκρα
διορθώνω τα λάθη μου.
Είναι μια νοητή ερωτική πράξη
χωρίς σπασμούς
χωρίς φόβο και πόθο
χρήσιμη σαν την πραότητα
της προσευχής.
VIII
Δεν πνίγεσαι μέσα στα κύματα.
Είναι πολλοί οι προορισμοί
πνιγμού των ναυαγών.
Ένας πνίγεται στο λόγο
άλλος στα όνειρα
άλλος στον ποταμό των αναφιλητών.
Ο τραγικότερος πνιγμός
είναι μέσα στη σιωπή του Θεού.
ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΕΣΧΑΤΩΝ
Για ν' αγαπήσεις πρέπει
να είσαι έτοιμος να τιμωρηθείς.
Αυτή είναι μια ηδονή
που δαγκώνει τα χείλη της ζωής
σε σημείο που δεν καταλαβαίνεις
τον κόσμο.
Η αγάπη είναι ένα παράξενο
προσκύνημα
στον τόπο της δοξασίας
σ' ένα κόκκινο σφαγείο
στο οστεοφυλάκιο των σαράντα μαρτύρων.
Η αγάπη σαπίζει ανέγγιχτη
μέσα στην απελπισία της προσευχής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου