Ιστορία ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ CANYONING
Η Γαλλική Ιστορία
Το canyoning επίσημα ξεκίνησε από την Γαλλία και η ιστορία του έχει ως εξής: Το 1888, ο Edouard Alfred Martel (πατέρας της σπηλαιολογίας και ιδρυτής της πρώτης εταιρίας Σπηλαιολόγων της Γαλλίας) πραγματοποιεί τη διάσχιση (πέρασμα) της σπηλιάς του Bramabiau που μοιάζει πολύ με φαράγγι. Στη συνέχεια και μέχρι το 1960 οι αποστολές για εξερευνήσεις φαραγγιών διαδέχονται η μια την άλλη, μέχρι που το 1963 ιδρύεται η Γαλλική Ομοσπονδία Σπηλαιολογίας και οι σπηλαιολόγοι συνεχίζουν να εξερευνούν φαράγγια με το ίδιο αχόρταγο πάθος. Στη δεκαετία του ’70 αρχίζουν να εκδίδονται τα πρώτα βιβλία οδηγοί φαραγγιών και το 1986 το canyoning εντάσσεται στην σπηλαιολογική ομοσπονδία της Γαλλίας, ενώ το 1988 αρχίζει μια στενή συνεργασία ανάμεσα στη Ομοσπονδία Canoe Kayak και την Ορειβατική Ομοσπονδία.
Τον Μάη του 1991 ξεκινάει η πρώτη επίσημα οργανωμένη σχολή κατάβασης φαραγγιών.
Το ’94 επίσης υπήρξε έτος πλούσιο σε δραστηριότητες. Το Μάρτιο πραγματοποιήθηκαν οι πρώτες ημέρες τεχνικής φαραγγιών που εφαρμόστηκαν από τον Jean GUITARD στην Torderes.
Η Ελληνική Ιστορία
Στη χώρα μας, η ιστορία του Canyoning ξεκινά στις αρχές του 20ου αιώνα και συγκεκριμένα στα τέλη της δεκαετίας του ’20 (χωρίς αυτό να αποκλείει παλαιότερες προσπάθειες για τις οποίες δεν υπάρχει σχετική ενημέρωση) μέσα από μία καταγεγραμμένη κατάβαση που πραγματοποίησε ομάδα δραστήριων σπηλαιολόγων, με επικεφαλή την κα. Πετροχείλου. Η κατάβαση πραγματοποιήθηκε στον ορεινό όγκο της Πάρνηθας και στο γνωστό φαράγγι της Γκούρας.
Γάλλοι εξερευνητές αρχίζουν να επισκέπτονται την Κρήτη και να πραγματοποιούν τις πρώτες καταβάσεις φαραγγιών. Υπάρχουν καταγεγραμμένα στοιχεία από το 1978. Στην Ήπειρο και συγκεκριμένα στο όρος Τύμφη, το canyoning ξεκινάει από το 1979 πάλι από Γάλλους σπηλαιολόγους. Καταγεγραμμένες εργασίες σε Γαλλικά βιβλία ξεκινάνε από το 1966, το 1979, το 1987και το 1990, με φαράγγια της Ηπείρου, καθώς και αντίστοιχα άρθρα σε περιοδικά.
Στα τέλη της δεκαετίας του 80, στην Ελλάδα εξερευνούνται κάποια φαράγγια κι από Έλληνες ορειβάτες, τα οποία στις αρχές της δεκαετίας 90 αρχίζουν να γίνονται γνωστά από τις διάφορες εταιρείες εναλλακτικού τουρισμού, που οργανώνουν σιγά-σιγά και καταβάσεις φαραγγιών. Είναι τα φαράγγια: Γκούρας, Ντούνου , Ασωπού, Βόθωνα, Βίνιανης, Μέγα Ρέμα Μουζακίου, Καλυψούς, Φόνισσας, Νέδας. Στα τέλη της δεκαετίας του 90 οι εξερευνήσεις φαραγγιών αρχίζουν να οργανώνονται πιό πολύ. Ομάδες ορειβατών από την Θεσσαλονίκη, κατεβαίνουν το φαράγγι του Ορλιά στον Όλυμπο και του Φονιά στην Σαμμοθράκη. Το 1999 γίνεται η πρώτη οργανωμένη σχολή οδηγών canyoning στην Ελλάδα από τους Γάλλους εκπαιδευτές Gilbert Djurakdjian και Olivier Gola. Την σχολή την παρακολούθησαν 7 άτομα και αποφοίτησαν οι 5, εκ των οποίων οι 2 δεν ασχολήθηκαν έπειτα με το σπορ, οι άλλοι 2 συνέχισαν να ασχολούνται αλλά περιστασιακά, ενώ ο ένας από αυτούς, ο Γιώργος Ανδρέου, συνέχισε δυναμικά και συντέλεσε στην ανάπτυξη του Ελληνικού canyoning. Από το 1999 ο Ανδρέου αρχίζει να οργανώνει ομάδες, με στόχο την εξερεύνηση άγνωστων φαραγγιών. Το 2002 προσκαλείται από τον Ιταλικό οργανισμό canyoning να παρακολουθήσει την σχολή εκπαιδευτών και ένα χρόνο αργότερα το 2003, ιδρύει τον Ε.Σ.Ε.Φ και άτυπα δημιουργεί και την Ελληνική σχολή canyoning. Την ίδια χρονιά ο Ανδρέου οργανώνει σχολές canyoning για σπηλαιολόγους και μέλη της Σ.Ο.Ε και έτσι το canyoning αρχίζει να οργανώνεται και να εξαπλώνεται μέσα από τους σπηλαιολογικούς συλλόγους. Το 2004 ο Ε.Σ.Ε.Φ αρχίζει να οργανώνει σχολές σε όλη την Ελλάδα και να δημιουργεί πυρήνες ανάπτυξης όπως στην Κρήτη. Το 2006 οργανώνεται η πρώτη Γαλλική σχολή Initiateur και σχολή διάσωσης σε φαράγγια με εκπαιδευτές τους F. Jourdan, J. F. Fiorina και P. Auvaro. Το 2008 γίνεται και η πρώτη σχολή Moniteur με σκοπό την ακόμη καλύτερη οργάνωση και ανάπτυξη του Ελληνικού canyoning. Εκπαιδευτές ήταν οι L. Poublan και Y. Ozoux. Το 2007 εκδίδονται τα τρία (3) πρώτα Ελληνικά βιβλία-οδηγοί φαραγγιών. Μέχρι το 2010 και συγκεκριμένα στην δεκαετία 2000, εξερευνήθηκαν στην Ελλάδα πάνω από 170 φαράγγια και έγιναν επίσημα κι ανεπίσημα πάνω από 60 σχολές και σεμινάρια για καταβάσεις φαραγγιών από διάφορους φορείς.
Η Γαλλική Ιστορία
Το canyoning επίσημα ξεκίνησε από την Γαλλία και η ιστορία του έχει ως εξής: Το 1888, ο Edouard Alfred Martel (πατέρας της σπηλαιολογίας και ιδρυτής της πρώτης εταιρίας Σπηλαιολόγων της Γαλλίας) πραγματοποιεί τη διάσχιση (πέρασμα) της σπηλιάς του Bramabiau που μοιάζει πολύ με φαράγγι. Στη συνέχεια και μέχρι το 1960 οι αποστολές για εξερευνήσεις φαραγγιών διαδέχονται η μια την άλλη, μέχρι που το 1963 ιδρύεται η Γαλλική Ομοσπονδία Σπηλαιολογίας και οι σπηλαιολόγοι συνεχίζουν να εξερευνούν φαράγγια με το ίδιο αχόρταγο πάθος. Στη δεκαετία του ’70 αρχίζουν να εκδίδονται τα πρώτα βιβλία οδηγοί φαραγγιών και το 1986 το canyoning εντάσσεται στην σπηλαιολογική ομοσπονδία της Γαλλίας, ενώ το 1988 αρχίζει μια στενή συνεργασία ανάμεσα στη Ομοσπονδία Canoe Kayak και την Ορειβατική Ομοσπονδία.
Τον Μάη του 1991 ξεκινάει η πρώτη επίσημα οργανωμένη σχολή κατάβασης φαραγγιών.
Το ’94 επίσης υπήρξε έτος πλούσιο σε δραστηριότητες. Το Μάρτιο πραγματοποιήθηκαν οι πρώτες ημέρες τεχνικής φαραγγιών που εφαρμόστηκαν από τον Jean GUITARD στην Torderes.
Η Ελληνική Ιστορία
Στη χώρα μας, η ιστορία του Canyoning ξεκινά στις αρχές του 20ου αιώνα και συγκεκριμένα στα τέλη της δεκαετίας του ’20 (χωρίς αυτό να αποκλείει παλαιότερες προσπάθειες για τις οποίες δεν υπάρχει σχετική ενημέρωση) μέσα από μία καταγεγραμμένη κατάβαση που πραγματοποίησε ομάδα δραστήριων σπηλαιολόγων, με επικεφαλή την κα. Πετροχείλου. Η κατάβαση πραγματοποιήθηκε στον ορεινό όγκο της Πάρνηθας και στο γνωστό φαράγγι της Γκούρας.
Γάλλοι εξερευνητές αρχίζουν να επισκέπτονται την Κρήτη και να πραγματοποιούν τις πρώτες καταβάσεις φαραγγιών. Υπάρχουν καταγεγραμμένα στοιχεία από το 1978. Στην Ήπειρο και συγκεκριμένα στο όρος Τύμφη, το canyoning ξεκινάει από το 1979 πάλι από Γάλλους σπηλαιολόγους. Καταγεγραμμένες εργασίες σε Γαλλικά βιβλία ξεκινάνε από το 1966, το 1979, το 1987και το 1990, με φαράγγια της Ηπείρου, καθώς και αντίστοιχα άρθρα σε περιοδικά.
Στα τέλη της δεκαετίας του 80, στην Ελλάδα εξερευνούνται κάποια φαράγγια κι από Έλληνες ορειβάτες, τα οποία στις αρχές της δεκαετίας 90 αρχίζουν να γίνονται γνωστά από τις διάφορες εταιρείες εναλλακτικού τουρισμού, που οργανώνουν σιγά-σιγά και καταβάσεις φαραγγιών. Είναι τα φαράγγια: Γκούρας, Ντούνου , Ασωπού, Βόθωνα, Βίνιανης, Μέγα Ρέμα Μουζακίου, Καλυψούς, Φόνισσας, Νέδας. Στα τέλη της δεκαετίας του 90 οι εξερευνήσεις φαραγγιών αρχίζουν να οργανώνονται πιό πολύ. Ομάδες ορειβατών από την Θεσσαλονίκη, κατεβαίνουν το φαράγγι του Ορλιά στον Όλυμπο και του Φονιά στην Σαμμοθράκη. Το 1999 γίνεται η πρώτη οργανωμένη σχολή οδηγών canyoning στην Ελλάδα από τους Γάλλους εκπαιδευτές Gilbert Djurakdjian και Olivier Gola. Την σχολή την παρακολούθησαν 7 άτομα και αποφοίτησαν οι 5, εκ των οποίων οι 2 δεν ασχολήθηκαν έπειτα με το σπορ, οι άλλοι 2 συνέχισαν να ασχολούνται αλλά περιστασιακά, ενώ ο ένας από αυτούς, ο Γιώργος Ανδρέου, συνέχισε δυναμικά και συντέλεσε στην ανάπτυξη του Ελληνικού canyoning. Από το 1999 ο Ανδρέου αρχίζει να οργανώνει ομάδες, με στόχο την εξερεύνηση άγνωστων φαραγγιών. Το 2002 προσκαλείται από τον Ιταλικό οργανισμό canyoning να παρακολουθήσει την σχολή εκπαιδευτών και ένα χρόνο αργότερα το 2003, ιδρύει τον Ε.Σ.Ε.Φ και άτυπα δημιουργεί και την Ελληνική σχολή canyoning. Την ίδια χρονιά ο Ανδρέου οργανώνει σχολές canyoning για σπηλαιολόγους και μέλη της Σ.Ο.Ε και έτσι το canyoning αρχίζει να οργανώνεται και να εξαπλώνεται μέσα από τους σπηλαιολογικούς συλλόγους. Το 2004 ο Ε.Σ.Ε.Φ αρχίζει να οργανώνει σχολές σε όλη την Ελλάδα και να δημιουργεί πυρήνες ανάπτυξης όπως στην Κρήτη. Το 2006 οργανώνεται η πρώτη Γαλλική σχολή Initiateur και σχολή διάσωσης σε φαράγγια με εκπαιδευτές τους F. Jourdan, J. F. Fiorina και P. Auvaro. Το 2008 γίνεται και η πρώτη σχολή Moniteur με σκοπό την ακόμη καλύτερη οργάνωση και ανάπτυξη του Ελληνικού canyoning. Εκπαιδευτές ήταν οι L. Poublan και Y. Ozoux. Το 2007 εκδίδονται τα τρία (3) πρώτα Ελληνικά βιβλία-οδηγοί φαραγγιών. Μέχρι το 2010 και συγκεκριμένα στην δεκαετία 2000, εξερευνήθηκαν στην Ελλάδα πάνω από 170 φαράγγια και έγιναν επίσημα κι ανεπίσημα πάνω από 60 σχολές και σεμινάρια για καταβάσεις φαραγγιών από διάφορους φορείς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου