Τετάρτη 31 Αυγούστου 2016

Επαγγελματική και Οικοκυρική Σχολή Θηλέων Δήμου Πειραιώς
Γράφει ο Στέφανος Μίλεσης
Βρισκόμαστε το πρωινό της 15ης Νοεμβρίου του 1937 όταν στην Πλατεία Κοραή ακούγεται δυνατά η απαγγελία ενός ποιήματος με τίτλο "Σημαία" του ποιητή Στέφανου Δάφνη. Το απαγγέλει μια μαθήτρια της Επαγγελματικής και Οικοκυρικής Σχολής Θηλέων Δήμου Πειραιώς. Είναι η εορτή για τα εγκαίνια του νέου κτηρίου της Επαγγελματικής που ενώ έχει ξεκινήσει την λειτουργία της από το 1931, αποκτά έξι χρόνια αργότερα, μια πανέμορφη στέγη.
Φωτογραφία του Δημοσθένη Μπούκη (του Γιάννη) στην οποία φαίνεται το κτήριο της Επαγγελματικής και Οικοκυρικής Σχολής Θηλέων Δήμου Πειραιώς στην Πλατεία Κοραή εκεί που βρίσκεται σήμερα το Δημαρχείο
Πρόκειται για ένα οικοδόμημα νεοκλασσικής αρχιτεκτονικής που βρίσκονταν τότε στην Πλατεία Κοραή, στην θέση που σήμερα βρίσκεται το τσιμεντένιο Δημαρχείο Πειραιά. Η στέγη των κοριτσιών της Επαγγελματικής γκρεμίστηκε λίγο πριν την επταετία προκειμένου να ανεγερθεί κτήριο που θα στεγάσει όλες τις πολιτιστικές δραστηριότητες του Δήμου. Ο Σκυλίτσης παρέλαβε το νέο κτήριο που είχε ανεγερθεί ημιτελές (στα μπετά), αλλά επέλεξε να στεγάσει εκεί τελικώς όλες τις υπηρεσίες του Δήμου που διατηρούνται μέχρι και σήμερα.
Για να γυρίσουμε όμως στην τελετή εγκαινίων του κτηρίου, δίπλα στην μαθήτρια στέκεται η Διευθύντρια της Σχολής Μαρ. Πιτσάκη. Την δοξολογία που ακολούθησε την τέλεσε ο Επίσκοπος Οιτύλου και Γυθείου κ. Προκόπιος. Το συγκεντρωμένο πλήθος τραβούσε εύκολα την προσοχή των περαστικών αφού αποτελούνταν κατά τα τέσσερα πέμπτα από γυναίκες. Αναμεσά τους οι Πριγκίπισσες Ειρήνη και Αικατερίνη η κυρία Κοτζιά (σύζυγος του Υπουργού - Διοικητού Πρωτευούσης) και η κυρία Ρεδιάδη (σύζυγος του Υφυπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας).
Πλατεία Κοραή - Αριστερά το κτήριο που θα στεγαστεί από το 1937 η Επαγγελματική Σχολή
Από την εορτή αυτή μιας σχολής που είναι Δημοσυντήρητη, δεν θα μπορούσε να απουσιάζει ο Δήμαρχος της πόλης που ήταν τότε ο Στέφανος Στρατήγης στον λόγο του μεταξύ άλλων, ανέφερε αυτό που ήταν ήδη γνωστό τότε στον Πειραιά, δηλαδή στο ότι:
"ο Δήμος Πειραιώς πρώτος ανάμεσα σε όλους τους Δήμους στην Ελλάδα με έξοδα δικά του, λειτουργεί Παιδαγωγική Ακαδήμια (η αλήθεια είναι ότι δεν λειτουργούσε ακόμα η Ράλλειος Παιδαγωγική Ακαδημία, αλλά ο Δήμος είχε περατώσει τις εγκαταστάσεις της και τα εγκαίνια θα λάμβαναν χώρα το Νοέμβριο του ίδιου έτους δηλαδή του 1937), Γυμνάσιο Θηλέων (εννοεί το Ράλλειο γυμνάσιο), Πρώτυπο Γυμνάσιο (το Α΄ Αρρένων, μετέπειτα Ιωνίδειο) και με αυτά τα εγκαίνια η πόλη εγείρει το σύνθημα στην Ελλάδα να καταστίσει την γυναίκα κέντρο επαγγελματικής μορφώσεως..."

Ημέρα εγκαινίων της Επαγγελματικής και Οικοκυρικής Σχολής Θηλέων Δήμου Πειραιώς (15/11/1937) και έξω από το Πρατήριο της Σχολής όπου οι μαθήτριες πωλούσαν τα χειροτεχνήματά τους, οι Πριγκίπισσες Ειρήνη και Αικατερίνη με τον Δήμαρχο Πειραιά Στέφανο Στρατήγη και του Γενικού Γραμματέα του Δήμου Άγγελου Παπαναστασίου
Η φοίτηση στην σχολή ήταν τριετής και με την ολοκλήρωση αυτής, τα κορίτσια λάμβαναν διπλώματα αναγνωρισμένα από το Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας, αφού η λειτουργία της είχε ως σκοπό την εκπαίδευση στην οικιακή οικονομία που είχε κριθεί τότε ωφέλιμη για την διατήρηση της οικογενειακής γαλήνης και της κοινωνικής συνοχής. Κάθε χρόνο το Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας είχε αποφασίσει να χορηγεί το ποσό των 30.000 δραχμών σε μια σχολή που τα κοριτσόπουλα μεταβάλλονταν σε "έντιμες εργάτιδες και φίλεργες μέλισσες" σύμφωνα με το σκεπτικό της εποχής.
Η τραγωδία της Επαγγελματικής Σχολής:
Πολλά από τα κορίτσια της Επαγγελματικής Σχολής χάθηκαν στον μεγάλο βομβαρδισμό του Πειραιά από τους συμμάχους Άγγλους και Αμερικανούς. Με το άκουσμα του συναγερμού έτρεξαν μαζί με άλλους Πειραιώτες, στο υπόγειο της Ηλεκτρικής Εταιρείας, που ήταν τότε χαρακτηρισμένο καταφύγιο, όπου βρήκαν τραγικό θάνατο από ασφυξία. Σήμερα σε μαρμάρινη επιγραφή στην είσοδο του Δημαρχείου Πειραιά, αναγράφονται 21 ονόματα ανθρώπων που χάθηκαν από τον βομβαρδισμό αυτό, Καθηγητές και προσωπικό της Σχολής. Ο αριθμός των κοριτσιών ποτέ δεν εξακριβώθηκε επακριβώς αφού τα δελτία τροφίμων τους ήταν απαραίτητα για την επιβίωση των υπολοίπων....
Σήμερα το μόνο που υπάρχει εκεί που άλλοτε βρίσκονταν το μοιραίο καταφύγιο, είναι μια πολυκατοικία στην Λεωφόρο Ηρώων Πολυτεχνείου 10 (Βασ. Κωνσταντίνου 13 τότε) ιδιοκτησίας Πανελληνίου Συνδέσμου Αξιωματικών Ασυρμάτου. Μαζί με τα κορίτσια βρήκαν τον θάνατο και όλοι όσοι βρίσκονταν στο καταφύγιο, μιλούν περί εκατό συνολικά ατόμων.
Την επόμενη χρονιά του βομβαρδισμού (1945) Διευθυντής Σχολής ο Φίλιππος Βρετάκος.
Η Πλατεία Κοραή μετονομασμένη πλέον μεταπολεμικά ως "Ουΐνστον Τσώρτσιλ".
Ο εμφύλιος έχει ξεκινήσει...
1948 - Μαθήτριες της Επαγγελματικής συσκευάζουν τρόφιμα για τον Εθνικό Στρατό.
Βρισκόμαστε στην εποχή του εμφυλίου πολέμου...
Σχετικό και το άρθρο του Δημήτρη Κρασονικολάκη "Ο βομβαρδισμός του Πειραιά", που αναφέρεται και στις άτυχες μαθήτριες της Σχολής και στην παράσταση που είχαν δώσει το μεσημέρι της παραμονής του βομβαρδισμού !!
Νηολογήθηκε από PIREORAMA STEFANOS MILESIS στις 11/03/2013 09:41:00 π.μ.
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου BlogThis!Μοιραστείτε το στο TwitterΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου