Σαν σήμερα «γιόρταζε» ο βράχος και στυλοβάτης της οικογένειάς μας. Η μάνα μας, η κυρά Δέσποινα. Το γιόρταζε το έβαλα σε εισαγωγικά γιατί ποτέ δε θυμάμαι να έκανε κάτι για τον εαυτό της εκείνα τα δύσκολα χρόνια, που ανάσταινε με τον μπάρμπα Αναστάση σε συνθήκες στέρησης πέντε παιδιά. Ο σκοπός της ανάρτησης μου είναι οι τύψεις που νιώθω. Όταν τα πράγματα καλυτέρευσαν δεν ανταπόδωσα όπως κι όσο έπρεπε τους κόπους της. Δε χρειαζόταν και πολλά η γλυκιά μου. Ένα τηλέφωνο, δυο λόγια, μια αγκαλιά, ένα δωράκι. Όσο τους έχουν εν ζωή μην τα υποτιμάμε και τα θεωρούμε αυτονόητα. Δεν είναι έτσι όμως. Εγώ δεν πρόλαβα Ας προλάβουν τουλάχιστον αυτοί, που τους έχουν ακόμα ζωντανούς Η φωτογραφία είναι επεξεργασμένη από το φίλο Nick Kritikos (Σίδνεϋ Αυστραλίας)