1. Η ζωή είναι σαν τη θάλασσα. Η θάλασσα! Όλα τα δίνει κι όλα τα παίρνει. Αχανής, μυστηριώδης, κάποτε καθησυχαστική. Δίνει την εντύπωση μιας αθώας και σίγουρης αγκαλιάς. Στην πραγματικότητα όμως πάντα καιροφυλακτεί για το επόμενο θύμα της. Να το ρουφήξει στα σπλάχνα της. Η θάλασσα! Ανθρωποφάγα κι αχόρταγη. Ξαφνικά από ήρεμη και ελπιδοφόρα φωλιά, αγριεύει και μετασχηματίζεται σε πεινασμένο άγριο ζώο και χωρίς κανένα έλεος απορροφάει στα σπλάχνα της,κάθε ανθρώπινη παρουσία