1. 8.Υπηρέτησα την πατρίδα
   (μνήμες και σκηνές από τη θητεία μου στο στρατό) γ4) Κατάταξη στο κέντρο νεοσυλλέκτων της Κορίνθου
2. Ήταν μια κακόγουστη θεατρική παράσταση, παιγμένη από έναν ανεκδιήγητο παλιάτσο με έναν και μόνο σκοπό. Να σφίξουν, κατά την αντίληψή τους, τα λουριά στους «εχθρούς της πατρίδας»!
   Στη διάρκεια της στρατιωτικής μου θητείας αυτό ήταν που περισσότερο με πλήγωνε. Η αμφισβήτηση από νάνους, ημιμαθείς και αρκετοί παραδόπιστοι,... της αγάπης μου για την πατρίδα τον τόπο που με γέννησε και μ’ ανάθρεψε. Το τραγικότερο βρισκόταν στο γεγονός ότι όλες αυτές οι χονδροειδείς προκλήσεις έμεναν αναπάντητες, με βάση τη γενική γραμμή αποχής από κάθε τέτοιου είδους συζήτηση. Σήμερα, μετά τόσα χρόνια, αναρωτιέμαι αν θ’ άξιζε κι αυτό τον κόπο να πείσω τα εκ γενετής βλήματα ότι:
   «Όχι ηλίθιε, εγώ είμαι Έλληνας και το γεγονός ότι είσαι και εσύ μόνο αισθήματα ντροπής μου δημιουργεί»
   Η παραμονή στην Κόρινθο περιλάμβανε τη βασική εκπαίδευση, μαθήματα για το «αμερικανικής κατασκευής και προελεύσεως» όπλο Μ1, τις πρώτες δοκιμαστικές βολές, που εγώ φρόντισα να πάνε στο άγνωστο, ασκήσεις παρελάσεων και τα γνωστά μαθήματα ηθικής διαπαιδαγώγησης και την πορεία με πλήρη εξάρτηση στα Εξαμίλια, που η εκπαίδευση την χαρακτήριζε σαν δοκιμασία, αλλά εμένα που μ’ άρεσε από πάντα το περπάτημα, ήταν μια όμορφη -μέσα στην γενική ασχήμια -εμπειρία.
   Για τη μεγάλη πλειοψηφία το μεγαλύτερο ενδιαφέρον εστιαζόταν στην επιλογή των εφέδρων ανθυπολοχαγών, κάτι που εμένα και κάποιους άλλους γνωστούς και μη εξαιρετέους, τους άφηνε εκ των πραγμάτων πλήρως αδιάφορους. Είναι χαρακτηριστική η σκηνή του συνωστισμού στην είσοδο του λόχου όταν κυκλοφόρησε η είδηση ότι ήρθαν τα αποτελέσματα. Κάποια στιγμή βγήκε στο παράθυρο ο λοχαγός με το χαρτί στο χέρι για να τα ανακοινώσει. Το μάτι του μας είδε να την έχουμε -δυο-τρεις- αράξει στο απέναντι δέντρο άνετοι κι αδιάφοροι. Όταν είδε την εικόνα του φάνηκε παράξενο.
   «Εσάς δεν σας ενδιαφέρει;»
   Όταν πρόσεξε καλύτερα τη σύνθεση της παρέας είπε
   «Ά! Εσείς είστε; Καλά κάνετε! Μείνετε εκεί που κάθεστε»
   Χαρούμενες ιαχές από τους επιλεχθέντες και σύντομα όλοι οι ΥΕΑ (υποψήφιοι έφεδροι αξιωματικοί) έφυγαν για την αντίστοιχη μονάδα τους. Έμειναν εμείς, τα ρετάλια, που σύντομα ενημερώθηκαν για την ειδικότητά τους και την μονάδα που θα μετατεθούν. Εγώ είχα τη μέγιστη των τιμών. Σκαπανέας-πυροβολητής και χαρτί πορείας για τη Θήβα.