Του Στέφανου Μίλεση
Το εκπαιδευτικό έτος 1905-1906 ένας νέος επιχειρηματίας ο Γεώργιος Σ. Μεταξάς, πετυχαίνει την έναρξη λειτουργίας στον Πειραιά στην οδό Πραξιτέλους αρ. 163, ενός νέου τύπου σχολείου, που στηρίζεται στις αρχές λειτουργίας των αντίστοιχων Εμπορικών Σχολών της Γενεύης. Ο Μεταξάς είχε διαπιστώσει ότι οι νέοι καταπονούμενοι από αόριστες Γυμνασιακές σπουδές, θεωρητικές επί το πλείστον ή λεγόμενες κλασσικές, εξέρχονταν του Λυκείου “ανίκανοι δια κοινωνικήν βιοπάλην”, “απαράσκευοι και δια την θέσιν ακόμη του τελευταίου υπαλλήλου εις οιονδήποτε εμπορικόν κατάστημα”.
Στα Ελληνικά Γενικά Λύκεια επίσης, οι ξένες γλώσσες διδάσκονταν επιπόλαια και όχι ως μέγιστη ανάγκη.
Ο Μεταξάς παρατήρησε επίσης ότι η καλή κοινωνία του Πειραιά, έστελνε τότε τα παιδιά της εις “τα ξένα αλλόγλωσσα και αλλόθρησκα Λύκεια” με μοναδικό σκοπό την τέλεια γνώση μιας ξένης γλώσσας.
Για τον σκοπό αυτό δημιουργεί το “Πειραϊκό Λύκειο” στο οποίο δίδασκαν Ελβετοί, Άγγλοι, Γάλλοι, Γερμανοί αλλά και Έλληνες Καθηγητές τις αντίστοιχες γλώσσες, ενώ φροντίζει τα παιδιά μόλις βρεθούν στην εφηβεία τους, να εκπαιδευτούν για την εμπορική τους κατάρτιση. Η λειτουργία του Πειραϊκού Λυκείου ήταν διαφορετική καθώς λειτουργούσε από Νηπιαγωγείο μέχρι Γ’ τάξη Γυμνασίου με το όνομα ΚΛΑΣΣΙΚΗ ΣΧΟΛΗ. Στην Κλασσική Σχολή οι μαθητές από 08.00 έως 12.00 το μεσημέρι διδάσκονται κανονικά τα μαθήματά τους, ενώ μετά το μεσημέρι ακολουθούν ξενόγλωσσσα προγράμματα. Μετά οι μαθητές προβιβάζονταν στην λεγόμενη ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΣΧΟΛΗ (5 συνολικά έτη) η οποία χωρίζονταν σε Κατώτερη Εμπορική (2 τάξεις) και Ανώτερη Εμπορική (3 τάξεις) και καταρτίζονταν ώστε να στελεχώσουν εμπορικούς οργανισμούς ή να γίνουν εμπορικά στελέχη.
Η επιτυχία λειτουργίας του Πειραϊκού Λυκείου είναι τέτοια, που ο Γ. Μεταξάς ως ικανός επιχειρηματίας που επίσης ήταν, δεν την αφήνει να πάει χαμένη.
Τον Αύγουστο του 1908 το Υπουργείο Παιδείας επιτρέπει στον Μεταξά (με δημοσίευση απόφασης σε Φ.Ε.Κ.), την επανασυγκρότηση του Σχολείου στην Αθήνα, όπου και εγκαθίσταται τον Σεπτέμβριου του ίδιου έτους, με την επωνυμία “Ελληνογαλλική Σχολή Αθηνών” (τα εγκαίνια λειτουργίας έγιναν την Κυριακή 13 Σεπτεμβρίου του 1909 ενώ τα μαθήματα ξεκίνησαν 16 Σεπτεμβρίου).
Η Ελληνογαλλική Σχολή Αθηνών, λειτουργεί με τον ίδιο σύστημα του Πειραϊκού Λυκείου. Το Νηπιαγωγείο της όμως λειτουργεί ως Ελβετικό Νηπιαγωγείο, που διοικεί Ελβετίδα Νηπιαγωγός. Παράλληλα σε περίπτωση διαφορετικής επιλογής ξένης γλώσσας και παρά το όνομα του Σχολείου διδάσκονταν κατ΄ επιλογή Αγγλικά ή Γερμανικά. Οι εξετάσεις για την απόκτηση Γαλλικού απολυτηρίου γίνονταν κατόπιν εξετάσεων στην Γαλλική Αρχαιολογική Σχολή Αθηνών.
Η Ελληνογαλλική Σχολή Αθηνών έδρευε στην οδό Δραγατσανίου 6, διαφημιζόμενη ως έναντι του “Ανακτορικού Κήπου” που ήταν η Πλατεία Κλαυθμώνος. Ονομάζονταν “Ανακτορικός κήπος” καθώς ήταν ο πρώτος χώρος που δενδροφυτεύθηκε στην Αθήνα, ενώ εκεί έμειναν οι πρώτοι βασιλείς στην Ελλάδα, Όθων και Αμαλία, μετά τον γάμο τους. Βρίσκονταν παραπλεύρως του τότε Υπουργείου Εσωτερικών και της Αγγλικής Πρεσβείας σε μέγαρο που το καθιστούσε κατάλληλο για διδακτήριο και οικοτροφείο.
Γενική φωτογραφία του 1909, που έφερε λεζάντα “Πειραϊκό Λύκειο Μεταξά”. Πρόκεται για την Ελληνογαλλική Σχολή Αθηνών, στο επί της οδού Δραγατσανίου 6 Μέγαρο, ευρισκόμενο στην Πλατεία Κλαυθμώνος στην Αθήνα. Σε πολλές αναφορές των πρώτων χρόνων λειτουργίας αναφέρονταν ως “Πειραϊκό Λύκειο”, καθώς ήταν περισσότερο γνωστό με την επωνυμία αυτή.
Την πρώτη χρονιά λειτουργίας του, γνωστό περισσότερο στον Πειραιά από ότι στην Αθήνα, συγκέντρωσε ως οικότροφους (εσωτερικούς) 35 μαθητές από όλη την Ελλάδα και 97 μαθητές από τον Πειραιά, εκ των οποίων ουδείς ήταν εσωτερικός (οικότροφος) λόγω εγγύτητας των κατοικιών τους.
Μετά από τεραστίας έκτασης διαφήμιση στον ημερήσιο τύπο, με σειρά άρθρων που φέρουν τίτλο “Το πρόβλημα των Φιλόστοργων Γονέων” (κυρίως το 1909) πετυχαίνει να κάνει την Ελληνογαλλική Σχολή Αθηνών γνωστή και να προσελκύσει πολλούς μαθητές ώστε στην οδό Σωκράτους 55 στην Ομόνοια, ανοίγει και γραφείο μόνο για εγγραφές. Η προσέλευση είναι τέτοια που ιδρύει παράρτημα της Σχολής σε Μέγαρο επί της Λεωφόρου Κηφισίας αρ. 1 (αργότερα με την αλλαγή των αριθμών, έλαβε τον αριθμό Κηφισίας 9), επί εκτάσεως 5.000 τετραγωνικών πήχεων που περιλαμβάνει “Λόουν τέννις”, Σουηδικό γυμναστήριο και πλήθος βοηθητικών εγκαταστάσεων.
Όμως η πορεία του εκπαιδευτικού αυτού ιδρύματος μετά των παραρτημάτων του, αφορά πλέον μόνο την πόλη των Αθηνών, αφού η φήμη του ως Ελληνογαλλική Σχολή, ξεπερνά αυτήν του Πειραϊκού Λυκείου Μεταξά και η συνέχιση της ιστορίας ξεφεύγει πλέον από τον σκοπό αυτού του άρθρου.
Κατάλογος Καθηγητών του πρώτου έτους λειτουργίας, το 1908 – 1909, επί της οδού Δραγατσανίου 6 Αθήνα
Το εκπαιδευτικό έτος 1905-1906 ένας νέος επιχειρηματίας ο Γεώργιος Σ. Μεταξάς, πετυχαίνει την έναρξη λειτουργίας στον Πειραιά στην οδό Πραξιτέλους αρ. 163, ενός νέου τύπου σχολείου, που στηρίζεται στις αρχές λειτουργίας των αντίστοιχων Εμπορικών Σχολών της Γενεύης. Ο Μεταξάς είχε διαπιστώσει ότι οι νέοι καταπονούμενοι από αόριστες Γυμνασιακές σπουδές, θεωρητικές επί το πλείστον ή λεγόμενες κλασσικές, εξέρχονταν του Λυκείου “ανίκανοι δια κοινωνικήν βιοπάλην”, “απαράσκευοι και δια την θέσιν ακόμη του τελευταίου υπαλλήλου εις οιονδήποτε εμπορικόν κατάστημα”.
Στα Ελληνικά Γενικά Λύκεια επίσης, οι ξένες γλώσσες διδάσκονταν επιπόλαια και όχι ως μέγιστη ανάγκη.
Ο Μεταξάς παρατήρησε επίσης ότι η καλή κοινωνία του Πειραιά, έστελνε τότε τα παιδιά της εις “τα ξένα αλλόγλωσσα και αλλόθρησκα Λύκεια” με μοναδικό σκοπό την τέλεια γνώση μιας ξένης γλώσσας.
Για τον σκοπό αυτό δημιουργεί το “Πειραϊκό Λύκειο” στο οποίο δίδασκαν Ελβετοί, Άγγλοι, Γάλλοι, Γερμανοί αλλά και Έλληνες Καθηγητές τις αντίστοιχες γλώσσες, ενώ φροντίζει τα παιδιά μόλις βρεθούν στην εφηβεία τους, να εκπαιδευτούν για την εμπορική τους κατάρτιση. Η λειτουργία του Πειραϊκού Λυκείου ήταν διαφορετική καθώς λειτουργούσε από Νηπιαγωγείο μέχρι Γ’ τάξη Γυμνασίου με το όνομα ΚΛΑΣΣΙΚΗ ΣΧΟΛΗ. Στην Κλασσική Σχολή οι μαθητές από 08.00 έως 12.00 το μεσημέρι διδάσκονται κανονικά τα μαθήματά τους, ενώ μετά το μεσημέρι ακολουθούν ξενόγλωσσσα προγράμματα. Μετά οι μαθητές προβιβάζονταν στην λεγόμενη ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΣΧΟΛΗ (5 συνολικά έτη) η οποία χωρίζονταν σε Κατώτερη Εμπορική (2 τάξεις) και Ανώτερη Εμπορική (3 τάξεις) και καταρτίζονταν ώστε να στελεχώσουν εμπορικούς οργανισμούς ή να γίνουν εμπορικά στελέχη.
Η επιτυχία λειτουργίας του Πειραϊκού Λυκείου είναι τέτοια, που ο Γ. Μεταξάς ως ικανός επιχειρηματίας που επίσης ήταν, δεν την αφήνει να πάει χαμένη.
Τον Αύγουστο του 1908 το Υπουργείο Παιδείας επιτρέπει στον Μεταξά (με δημοσίευση απόφασης σε Φ.Ε.Κ.), την επανασυγκρότηση του Σχολείου στην Αθήνα, όπου και εγκαθίσταται τον Σεπτέμβριου του ίδιου έτους, με την επωνυμία “Ελληνογαλλική Σχολή Αθηνών” (τα εγκαίνια λειτουργίας έγιναν την Κυριακή 13 Σεπτεμβρίου του 1909 ενώ τα μαθήματα ξεκίνησαν 16 Σεπτεμβρίου).
Η Ελληνογαλλική Σχολή Αθηνών, λειτουργεί με τον ίδιο σύστημα του Πειραϊκού Λυκείου. Το Νηπιαγωγείο της όμως λειτουργεί ως Ελβετικό Νηπιαγωγείο, που διοικεί Ελβετίδα Νηπιαγωγός. Παράλληλα σε περίπτωση διαφορετικής επιλογής ξένης γλώσσας και παρά το όνομα του Σχολείου διδάσκονταν κατ΄ επιλογή Αγγλικά ή Γερμανικά. Οι εξετάσεις για την απόκτηση Γαλλικού απολυτηρίου γίνονταν κατόπιν εξετάσεων στην Γαλλική Αρχαιολογική Σχολή Αθηνών.
Η Ελληνογαλλική Σχολή Αθηνών έδρευε στην οδό Δραγατσανίου 6, διαφημιζόμενη ως έναντι του “Ανακτορικού Κήπου” που ήταν η Πλατεία Κλαυθμώνος. Ονομάζονταν “Ανακτορικός κήπος” καθώς ήταν ο πρώτος χώρος που δενδροφυτεύθηκε στην Αθήνα, ενώ εκεί έμειναν οι πρώτοι βασιλείς στην Ελλάδα, Όθων και Αμαλία, μετά τον γάμο τους. Βρίσκονταν παραπλεύρως του τότε Υπουργείου Εσωτερικών και της Αγγλικής Πρεσβείας σε μέγαρο που το καθιστούσε κατάλληλο για διδακτήριο και οικοτροφείο.
Γενική φωτογραφία του 1909, που έφερε λεζάντα “Πειραϊκό Λύκειο Μεταξά”. Πρόκεται για την Ελληνογαλλική Σχολή Αθηνών, στο επί της οδού Δραγατσανίου 6 Μέγαρο, ευρισκόμενο στην Πλατεία Κλαυθμώνος στην Αθήνα. Σε πολλές αναφορές των πρώτων χρόνων λειτουργίας αναφέρονταν ως “Πειραϊκό Λύκειο”, καθώς ήταν περισσότερο γνωστό με την επωνυμία αυτή.
Την πρώτη χρονιά λειτουργίας του, γνωστό περισσότερο στον Πειραιά από ότι στην Αθήνα, συγκέντρωσε ως οικότροφους (εσωτερικούς) 35 μαθητές από όλη την Ελλάδα και 97 μαθητές από τον Πειραιά, εκ των οποίων ουδείς ήταν εσωτερικός (οικότροφος) λόγω εγγύτητας των κατοικιών τους.
Μετά από τεραστίας έκτασης διαφήμιση στον ημερήσιο τύπο, με σειρά άρθρων που φέρουν τίτλο “Το πρόβλημα των Φιλόστοργων Γονέων” (κυρίως το 1909) πετυχαίνει να κάνει την Ελληνογαλλική Σχολή Αθηνών γνωστή και να προσελκύσει πολλούς μαθητές ώστε στην οδό Σωκράτους 55 στην Ομόνοια, ανοίγει και γραφείο μόνο για εγγραφές. Η προσέλευση είναι τέτοια που ιδρύει παράρτημα της Σχολής σε Μέγαρο επί της Λεωφόρου Κηφισίας αρ. 1 (αργότερα με την αλλαγή των αριθμών, έλαβε τον αριθμό Κηφισίας 9), επί εκτάσεως 5.000 τετραγωνικών πήχεων που περιλαμβάνει “Λόουν τέννις”, Σουηδικό γυμναστήριο και πλήθος βοηθητικών εγκαταστάσεων.
Όμως η πορεία του εκπαιδευτικού αυτού ιδρύματος μετά των παραρτημάτων του, αφορά πλέον μόνο την πόλη των Αθηνών, αφού η φήμη του ως Ελληνογαλλική Σχολή, ξεπερνά αυτήν του Πειραϊκού Λυκείου Μεταξά και η συνέχιση της ιστορίας ξεφεύγει πλέον από τον σκοπό αυτού του άρθρου.
Κατάλογος Καθηγητών του πρώτου έτους λειτουργίας, το 1908 – 1909, επί της οδού Δραγατσανίου 6 Αθήνα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου