Τα όνειρα είναι χρήσιμα γιατί γεμίζουν με ελπίδα την ψυχή μας. Είναι το αναγκαίο λίπασμα της ζωής, ιδιαίτερα όταν ο άνθρωπος βρίσκεται στην ευαίσθητη φάση της νεότητας του, όταν είναι επιρρεπής στα οράματα για μια πιο ανθρώπινη κοινωνία, ευαίσθητος δέκτης των μηνυμάτων της εποχής του, πολέμιος της κοινωνικής αδικίας, πρόθυμος εθελοντής ανθρωπιστικών πρωτοβουλιών, την εποχή που συγχρόνως μεταφέρει μέσα στο μυαλό του και ένα βαρύ φορτ...ίο γλυκιάς αθωότητας κι αφέλειας.
Η πραγμάτωση των ονείρων και των οραμάτων πάντα κάπου σκοντάφτει και δεν ολοκληρώνεται με επιτυχία. Αυτό διδάσκει η μελέτη της ιστορίας. Κι αυτό γιατί ένας από τους κύριους παράγοντες για την υλοποίηση τους είναι ο ίδιος ο άνθρωπος. Αυτός που μέσα στην πορεία των αιώνων έχει παραμείνει σχεδόν αναλλοίωτος με τα γνωστά βιολογικά του πλεονεκτήματα, αλλά κυρίως με τα γενετικά ελαττώματα, αυτά που σε τελευταία ανάλυση χρωματίζουν και καθορίζουν τις πράξεις του.
Ο άνθρωπος έχει ιδιαίτερα ανεπτυγμένη ικανότητα να οραματίζεται ιδανικές κοινωνίες, να δημιουργεί με τη σκέψη του ουτοπικά λογικά οικοδομήματα και να προσπαθεί- ως ένα σημείο ειλικρινά- να τα πραγματώσει. Αυτά τα πρότυπα των ιδανικών κοινωνιών, πολλές φορές τα έχει καταγράψει σε «εμπνευσμένα» κείμενα και «ιερά» βιβλία που αποτελούν στη συνέχεια πρότυπο κι ευαγγέλιο για πολλούς ανθρώπους. Ο ίδιος όμως είναι ικανός, αυτά τα οικοδομήματα, που έκτισε με τόσο κόπο και προσπάθεια να τα γκρεμίζει, να τ’ απαξιώνει, να κλωτσάει την καρδάρα με το γάλα που με τόσο κόπο προηγουμένως συγκέντρωσε.
Η πραγμάτωση των ονείρων και των οραμάτων πάντα κάπου σκοντάφτει και δεν ολοκληρώνεται με επιτυχία. Αυτό διδάσκει η μελέτη της ιστορίας. Κι αυτό γιατί ένας από τους κύριους παράγοντες για την υλοποίηση τους είναι ο ίδιος ο άνθρωπος. Αυτός που μέσα στην πορεία των αιώνων έχει παραμείνει σχεδόν αναλλοίωτος με τα γνωστά βιολογικά του πλεονεκτήματα, αλλά κυρίως με τα γενετικά ελαττώματα, αυτά που σε τελευταία ανάλυση χρωματίζουν και καθορίζουν τις πράξεις του.
Ο άνθρωπος έχει ιδιαίτερα ανεπτυγμένη ικανότητα να οραματίζεται ιδανικές κοινωνίες, να δημιουργεί με τη σκέψη του ουτοπικά λογικά οικοδομήματα και να προσπαθεί- ως ένα σημείο ειλικρινά- να τα πραγματώσει. Αυτά τα πρότυπα των ιδανικών κοινωνιών, πολλές φορές τα έχει καταγράψει σε «εμπνευσμένα» κείμενα και «ιερά» βιβλία που αποτελούν στη συνέχεια πρότυπο κι ευαγγέλιο για πολλούς ανθρώπους. Ο ίδιος όμως είναι ικανός, αυτά τα οικοδομήματα, που έκτισε με τόσο κόπο και προσπάθεια να τα γκρεμίζει, να τ’ απαξιώνει, να κλωτσάει την καρδάρα με το γάλα που με τόσο κόπο προηγουμένως συγκέντρωσε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου