Ο κ ρ α τ ι κ ό ς μ η χ α ν ι σ μ ό ς
Με τέτοιο και τόσο κρατικό μηχανισμό μην αναμένετε να δείτε στη χώρα άσπρη μέρα. Η κατηφόρα θα συνεχίζεται χωρίς σταματημό. Τέτοιον, από άποψη ικανοτήτων κι αφοσίωσης αναντίστοιχων με τις τρέχουσες απαιτήσεις. Τόσον, από άποψη πληθωρισμού, δυσβάστακτου οικονομικού βάρους και πληθώρα προνομίων. Αυτά τα προνόμια, που κατακτήθηκαν διαχρονικά έγιναν προσκεφάλι, πάνω στο οποίο αναπαύτηκαν η έλλειψη ενδιαφέροντος, η προσπάθεια για βελτίωση ...και προαγωγή, η γονιμοποίηση του φατριασμού και η άτιμη εκμετάλλευση της αποκτηθείσης μικρής ή μεγάλης εξουσίας.
Να κάνω μια προφανή διάκριση
Από τη μια είναι οι κομματικοί αφισοκολλητές, οι κουμπάροι και οι λοιποί συγγενείς της ιδιαίτερης πατρίδας του εκάστοτε υπουργού, η εκπλήρωση των προεκλογικών υποσχέσεων για την υφαρπαγή της ψήφου του πονηρού ψηφοφόρου, που πουλούσε την ψήφο έναντι του διορισμού του σε μια ξεκούραστη δημόσια θέση. Όλες αυτές οι κατηγορίες γέμισαν τις καρέκλες των κτιρίων σε παλαιά υπουργεία ή νέους απροσδιορίστου χρησιμότητας ιδρυόμενους οργανισμούς.
Η ζημιά ήταν τριπλή:
1) Το μεγαλύτερο ποσοστό δεν κατείχε τα αναγκαία προσόντα για την κατάληψη της θέσης
2) Επιβάρυναν υπέρμετρα τον προϋπολογισμό για την κάλυψη των μισθών . Και
3) Τρίτον αφαιρούσε από τον παραγωγικό τομέα-κυρίως γεωργία και τεχνικά επαγγέλματα- άτομα και τα μετέτρεπε σε άχρηστους χαρτογιακάδες.
Από την άλλη όμως, οι ευνοϊκές συνθήκες που επικρατούσαν στο δημόσιο τομέα από άποψη εξασφάλισης, ωραρίου, αμοιβών και λοιπών προνομίων, έλκυσαν στο δημόσια άτομα με ικανότητες, που όμως μετά από σύντομο χρόνο, η κρατική γραφειοκρατία ψαλίδισε κάθε ευγενική τους πρόθεση για βελτίωση των καταστάσεων. Σύντομα προσγειώθηκαν στους συνήθεις ρυθμούς. Κάποιοι παραιτήθηκαν απ’ τα όνειρά τους και στον αρκετό ελεύθερο χρόνο ανέπτυξαν άλλα χόμπι. Η οικονομία όμως και η εν δυνάμει ανάπτυξή της τους έχασε οριστικά με τις γνωστές συνέπειες
Οι τελευταίες επεμβάσεις «άρσης των αδικιών», που γκρέμισαν εν μια νυκτί τα διστακτικά βήματα ορθολογισμού που έγιναν το τελευταίο διάστημα έσβησαν πλήρως και την τελευταία ελπίδα. Γνωρίζω ότι στην κυρίαρχη κρατικίστικη αντίληψη, που επικρατεί γύρω μας, η άποψή μου δεν ακούγεται ελκυστική. Αλλά τι να κάνουμε, δικαιούμαι να την λέω. Δε χρωστάω σε κανέναν, που να με συγκρατεί.
Τα αντικειμενικά δεδομένα για τη χώρα μας λένε ότι αντέχουμε: Το μισό μηχανισμό και με νέους όρους, αντίστοιχους του ιδιωτικού τομέα
Με τέτοιο και τόσο κρατικό μηχανισμό μην αναμένετε να δείτε στη χώρα άσπρη μέρα. Η κατηφόρα θα συνεχίζεται χωρίς σταματημό. Τέτοιον, από άποψη ικανοτήτων κι αφοσίωσης αναντίστοιχων με τις τρέχουσες απαιτήσεις. Τόσον, από άποψη πληθωρισμού, δυσβάστακτου οικονομικού βάρους και πληθώρα προνομίων. Αυτά τα προνόμια, που κατακτήθηκαν διαχρονικά έγιναν προσκεφάλι, πάνω στο οποίο αναπαύτηκαν η έλλειψη ενδιαφέροντος, η προσπάθεια για βελτίωση ...και προαγωγή, η γονιμοποίηση του φατριασμού και η άτιμη εκμετάλλευση της αποκτηθείσης μικρής ή μεγάλης εξουσίας.
Να κάνω μια προφανή διάκριση
Από τη μια είναι οι κομματικοί αφισοκολλητές, οι κουμπάροι και οι λοιποί συγγενείς της ιδιαίτερης πατρίδας του εκάστοτε υπουργού, η εκπλήρωση των προεκλογικών υποσχέσεων για την υφαρπαγή της ψήφου του πονηρού ψηφοφόρου, που πουλούσε την ψήφο έναντι του διορισμού του σε μια ξεκούραστη δημόσια θέση. Όλες αυτές οι κατηγορίες γέμισαν τις καρέκλες των κτιρίων σε παλαιά υπουργεία ή νέους απροσδιορίστου χρησιμότητας ιδρυόμενους οργανισμούς.
Η ζημιά ήταν τριπλή:
1) Το μεγαλύτερο ποσοστό δεν κατείχε τα αναγκαία προσόντα για την κατάληψη της θέσης
2) Επιβάρυναν υπέρμετρα τον προϋπολογισμό για την κάλυψη των μισθών . Και
3) Τρίτον αφαιρούσε από τον παραγωγικό τομέα-κυρίως γεωργία και τεχνικά επαγγέλματα- άτομα και τα μετέτρεπε σε άχρηστους χαρτογιακάδες.
Από την άλλη όμως, οι ευνοϊκές συνθήκες που επικρατούσαν στο δημόσιο τομέα από άποψη εξασφάλισης, ωραρίου, αμοιβών και λοιπών προνομίων, έλκυσαν στο δημόσια άτομα με ικανότητες, που όμως μετά από σύντομο χρόνο, η κρατική γραφειοκρατία ψαλίδισε κάθε ευγενική τους πρόθεση για βελτίωση των καταστάσεων. Σύντομα προσγειώθηκαν στους συνήθεις ρυθμούς. Κάποιοι παραιτήθηκαν απ’ τα όνειρά τους και στον αρκετό ελεύθερο χρόνο ανέπτυξαν άλλα χόμπι. Η οικονομία όμως και η εν δυνάμει ανάπτυξή της τους έχασε οριστικά με τις γνωστές συνέπειες
Οι τελευταίες επεμβάσεις «άρσης των αδικιών», που γκρέμισαν εν μια νυκτί τα διστακτικά βήματα ορθολογισμού που έγιναν το τελευταίο διάστημα έσβησαν πλήρως και την τελευταία ελπίδα. Γνωρίζω ότι στην κυρίαρχη κρατικίστικη αντίληψη, που επικρατεί γύρω μας, η άποψή μου δεν ακούγεται ελκυστική. Αλλά τι να κάνουμε, δικαιούμαι να την λέω. Δε χρωστάω σε κανέναν, που να με συγκρατεί.
Τα αντικειμενικά δεδομένα για τη χώρα μας λένε ότι αντέχουμε: Το μισό μηχανισμό και με νέους όρους, αντίστοιχους του ιδιωτικού τομέα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου