Ας πετάξουμε πάνω από τις μικρότητες και τις μεμψιμοιρίες της επίπεδης καθημερινότητας. Ας κολυμπήσουμε, έστω για λίγο, στην ήρεμη θάλασσα της ελπίδας και των προσδοκιών. Ας ονειρευτούμε όλα όσα φοβηθήκαμε να ομολογήσουμε ακόμα και στον εαυτό μας. Κι ίσως ακουμπήσουμε τότε ένα πτωχό κομμάτι τους. Πρέπει επιτέλους να νιώσουν λίγη χαρά κι αυτοί, που η ζωή τους την στέρησε. Ας γευτούν όλοι ένα μικρό μερτικό πριν έρθει η ώρα της τελικής κλήσης