Το τρίτο Δημοτικό Σχολείο του Δήμου Γρεβενών που μέχρι το 1958 λειτουργούσε στο Βαροσι στον αυλειο χώρο του Άγιου Γεωργίου στον χώρο που σήμερα καταλαμβάνει [κακώς κάκιστα] η αποθήκη του Ναού και ήταν μονοθεσιο [ένας δάσκαλος μια αίθουσα ] είναι το αρχαιότερο και με Ιστορια Σχολείο του Δήμου.
Η μεταφορά του σχολειου στον σημερινό χώρο έγινε το 1958 και ο λόγος ήταν η αναβάθμιση του σχολειου, από...
μονοθεσίο σε διθέσιο και εξέλιξη του είναι το σημερινό τρίτο Δημοτικό Δήμου Γρεβενών
Η λειτουργία του σχολειου ανιχνεύεται ιστορικά από το 1776 όταν ο Κοσμάς ο Αιτωλός το επανίδρυσε μετά από καταστροφή από Αλβανούς
Αποδεδειγμένα η λειτουργία του εντοπίζετε το 1806 όταν ο Μπουκεβυλ [Γάλλος πρόξενος] που φιλοξενήθηκε από τον Μητροπολίτη στο Βάροσι ,αναφέρει ότι είδε …. και ένα σχολείο παρηγοριά και αποκούμπι του Μητροπολίτη και των πιστών …..
Η συνεχής ιστορική λειτουργία του σχολειου μπορεί, να αποδεχθεί αν λειτουργήσουμε αφαιρετικά τον χρόνο
Η γενιά του 1940 φοίτησε και τελείωσε την δημοτική εκπαίδευση στο μονοθεσίο της μιας αίθουσας σχολείο
Η γενιά του 1930 φοίτησε και τελείωσε στο ίδιο σχολείο στην ίδια αίθουσα [πρώτος δάσκαλος απόφοιτος της Διδασκαλικής Ακαδημίας ήταν ο Μιλτιάδης Παπαθανασιου]
Η γενιά του 1920 στο ίδιο σχολείο στην ίδια αίθουσα .Στην δεκαετία αυτή το σχολείο ονομάσθηκε Γ\ Δημοτικό γιατί στην δεκαετία , είχαν κτιστή και λειτουργούσαν τα σημερινά Α\ και Β\
Η γενιά του 1910 όταν η πόλη ήταν Τουρκοκρατούμενη φοιτούσαν στο ίδιο σχολείο στην ίδια αίθουσα οι πατεράδες μας
Η γενιά του 1900 αποδεδειγμένα ήταν μαθητές του ίδιου σχολειου της μιας αίθουσας . Στο σημείο αυτό παραθέτω προσωπικό μου συμβάν . Αρχές του 1960 επισκέφθηκε το σπίτι ο γιος του ιδιοκτήτη του σπιτιού [συστήθηκε ως Αθανασιάδης η Αναστατιαδης ] που ο παππούς μου Δημήτριος αγόρασε το 1895 περίπου . Θυμόταν με λεπτομέρειες τους χώρους του σπιτιού , ονόμασε τα σπίτια και τα νοικοκυριά που τα κατοικούσαν . Για το σχολείο και τον Άγιο Γεώργιο είπε ,ότι ,το σχολείο δεν άλλαξε καθόλου και για τον Ναό ,ότι , είναι νεόκτιστος [δεν γνώριζε ,ότι, είχε καεί ] .
Αν στον αφαιρετικό αυτόν συλλογισμό συμπεριλάβουμε την πρόσφορα του Παπασελβερη του σημαντικού αυτού ανθρώπου στην ιστορια φθάνουμε στην δεκαετία του 1880 . Ακολουθώντας λοιπόν αφαιρετικά τον χρόνο φθάνουμε στο 1806 που έχουμε την μαρτυρία του Γάλλου πρόξενου . Η περιγραφή του Μπουκεβιλ ,της φιλοξενίας του από τον Μητροπολίτη και της λειτουργίας σχολειου στο Βαροσι είναι ισχυρά στοιχεία που επιβεβαιώνουν την άποψη , ότι, οι ΑΥΛΕΣ δεν ήταν συγγεκρινενος οικιστικός χώρος [χωριό]αλλά ευρύτερος Ο χώρος που ήταν κτισμένη η Μητρόπολη ο Μητροπολιτικός ναός του Άγιου Γεωργίου και το Σχολείο σε κάποια χρονική περίοδο να μετονομάσθηκε και να επικράτησε η Τούρκικη ονομασία του χώρου ΒΑΡΟΣΙ που ερμηνεύετε , οικισμός – οχυρό
Από την ερευνά του Απόστολου Παπαδημητριου Σελίδες Ιστορίας Των Γρεβενών σελ.374
η ίδρυση σχολείου στις ΑΥΛΕΣ εντοπίζετε το 1750 .
Στο σημείο αυτό αν παραθέσουμε της συνθήκες σκλαβιάς της εποχής και της χρονολογίες λειτουργίας και ίδρυσης σχολείων στον χώρο δυτικά των Γρεβενών στης ΑΥΛΕΣ αρχικά και στο ΒΑΡΟΣΙ μετέπειτα δύσκολα μπορούμε να δεχθούμε ,ότι , σε 56 [1750-1776-1806] χρόνια στον χώρο δυτικά των Γρεβενών μπορούσαν να λειτουργήσουν δυο ή και τρία σχολεία .
Μπορούμε λοιπόν να συμπεράνουμε ,ότι, το σχολείο στο ΒΑΡΟΣΙ είναι αυτό που η λειτουργία του αναφέρετε το 1750 που επανίδρυσε ο Κοσμάς ο Αιτωλός 1776 και αυτό που αναφέρει ο Μπουκεβιλ το 1806 είναι το ίδιο .
Tο Σχολείο σαν κτίσμα είχε ανατολικό προσανατολισμό και ήταν κτισμένο με τετραγωνισμένη [νταμαρισια] πέτρα σε διπλή σειρά με σταυρωτά συνάζια και ο σύνδεσμος [αρμός] ήταν με ασπρόχωμα. Μαρτυρία κτίσης του σχολειου δεν αναφέρετε , η ιστορική διαδρομή του σχολειου μπορεί να μας οδηγήσει στην σκέψη και γιατί ,όχι, και στο συμπέρασμα ,ότι ,ήταν το ίδιο που επανίδρυσε ο Άγιος Κοσμάς το 1776 . Το πάτωμα και το ταβάνι ήταν με γρυντιες και σανίδια βελανιδιάς . Ο φωτισμός γίνονταν από τρία παράθυρα στον τοίχο προς την [νότια πλευρά] αυλή του ναού Άγιου Γεωργίου ,στο βόρειο τοίχο υπήρχε παράθυρο το οποίο ήταν μόνιμα κλειστό .Η είσοδος στην αίθουσα γινότανε με διπλή πόρτα . Η εξωτερική μόλις ανέβαινε κάνης την σκάλα , η δεύτερη οδηγούσε στην αίθουσα . Ο ενδιάμεσος χώρος λειτουργούσε σαν προθάλαμος . Τα δυο παράθυρα στην πρόσοψη έδιναν φως στα δυο υποτυπώδη γραφεία που χρησιμοποιούσαν οι Δάσκαλοι του σχολειου .
Η μεταφορά του σχολείου στον σημερινό χώρο ήταν η αιτία της εγκατάλειψης της φθοράς του κτίσματος της κατεδάφισης και της λησμονιάς
Τσαμπαρδούκας Δημήτριος Γεωργίου
Άγιου Γεωργίου 146 - Βαρόσι Γρεβενά
Τη.6946281057 6946281057
Η μεταφορά του σχολειου στον σημερινό χώρο έγινε το 1958 και ο λόγος ήταν η αναβάθμιση του σχολειου, από...
μονοθεσίο σε διθέσιο και εξέλιξη του είναι το σημερινό τρίτο Δημοτικό Δήμου Γρεβενών
Η λειτουργία του σχολειου ανιχνεύεται ιστορικά από το 1776 όταν ο Κοσμάς ο Αιτωλός το επανίδρυσε μετά από καταστροφή από Αλβανούς
Αποδεδειγμένα η λειτουργία του εντοπίζετε το 1806 όταν ο Μπουκεβυλ [Γάλλος πρόξενος] που φιλοξενήθηκε από τον Μητροπολίτη στο Βάροσι ,αναφέρει ότι είδε …. και ένα σχολείο παρηγοριά και αποκούμπι του Μητροπολίτη και των πιστών …..
Η συνεχής ιστορική λειτουργία του σχολειου μπορεί, να αποδεχθεί αν λειτουργήσουμε αφαιρετικά τον χρόνο
Η γενιά του 1940 φοίτησε και τελείωσε την δημοτική εκπαίδευση στο μονοθεσίο της μιας αίθουσας σχολείο
Η γενιά του 1930 φοίτησε και τελείωσε στο ίδιο σχολείο στην ίδια αίθουσα [πρώτος δάσκαλος απόφοιτος της Διδασκαλικής Ακαδημίας ήταν ο Μιλτιάδης Παπαθανασιου]
Η γενιά του 1920 στο ίδιο σχολείο στην ίδια αίθουσα .Στην δεκαετία αυτή το σχολείο ονομάσθηκε Γ\ Δημοτικό γιατί στην δεκαετία , είχαν κτιστή και λειτουργούσαν τα σημερινά Α\ και Β\
Η γενιά του 1910 όταν η πόλη ήταν Τουρκοκρατούμενη φοιτούσαν στο ίδιο σχολείο στην ίδια αίθουσα οι πατεράδες μας
Η γενιά του 1900 αποδεδειγμένα ήταν μαθητές του ίδιου σχολειου της μιας αίθουσας . Στο σημείο αυτό παραθέτω προσωπικό μου συμβάν . Αρχές του 1960 επισκέφθηκε το σπίτι ο γιος του ιδιοκτήτη του σπιτιού [συστήθηκε ως Αθανασιάδης η Αναστατιαδης ] που ο παππούς μου Δημήτριος αγόρασε το 1895 περίπου . Θυμόταν με λεπτομέρειες τους χώρους του σπιτιού , ονόμασε τα σπίτια και τα νοικοκυριά που τα κατοικούσαν . Για το σχολείο και τον Άγιο Γεώργιο είπε ,ότι ,το σχολείο δεν άλλαξε καθόλου και για τον Ναό ,ότι , είναι νεόκτιστος [δεν γνώριζε ,ότι, είχε καεί ] .
Αν στον αφαιρετικό αυτόν συλλογισμό συμπεριλάβουμε την πρόσφορα του Παπασελβερη του σημαντικού αυτού ανθρώπου στην ιστορια φθάνουμε στην δεκαετία του 1880 . Ακολουθώντας λοιπόν αφαιρετικά τον χρόνο φθάνουμε στο 1806 που έχουμε την μαρτυρία του Γάλλου πρόξενου . Η περιγραφή του Μπουκεβιλ ,της φιλοξενίας του από τον Μητροπολίτη και της λειτουργίας σχολειου στο Βαροσι είναι ισχυρά στοιχεία που επιβεβαιώνουν την άποψη , ότι, οι ΑΥΛΕΣ δεν ήταν συγγεκρινενος οικιστικός χώρος [χωριό]αλλά ευρύτερος Ο χώρος που ήταν κτισμένη η Μητρόπολη ο Μητροπολιτικός ναός του Άγιου Γεωργίου και το Σχολείο σε κάποια χρονική περίοδο να μετονομάσθηκε και να επικράτησε η Τούρκικη ονομασία του χώρου ΒΑΡΟΣΙ που ερμηνεύετε , οικισμός – οχυρό
Από την ερευνά του Απόστολου Παπαδημητριου Σελίδες Ιστορίας Των Γρεβενών σελ.374
η ίδρυση σχολείου στις ΑΥΛΕΣ εντοπίζετε το 1750 .
Στο σημείο αυτό αν παραθέσουμε της συνθήκες σκλαβιάς της εποχής και της χρονολογίες λειτουργίας και ίδρυσης σχολείων στον χώρο δυτικά των Γρεβενών στης ΑΥΛΕΣ αρχικά και στο ΒΑΡΟΣΙ μετέπειτα δύσκολα μπορούμε να δεχθούμε ,ότι , σε 56 [1750-1776-1806] χρόνια στον χώρο δυτικά των Γρεβενών μπορούσαν να λειτουργήσουν δυο ή και τρία σχολεία .
Μπορούμε λοιπόν να συμπεράνουμε ,ότι, το σχολείο στο ΒΑΡΟΣΙ είναι αυτό που η λειτουργία του αναφέρετε το 1750 που επανίδρυσε ο Κοσμάς ο Αιτωλός 1776 και αυτό που αναφέρει ο Μπουκεβιλ το 1806 είναι το ίδιο .
Tο Σχολείο σαν κτίσμα είχε ανατολικό προσανατολισμό και ήταν κτισμένο με τετραγωνισμένη [νταμαρισια] πέτρα σε διπλή σειρά με σταυρωτά συνάζια και ο σύνδεσμος [αρμός] ήταν με ασπρόχωμα. Μαρτυρία κτίσης του σχολειου δεν αναφέρετε , η ιστορική διαδρομή του σχολειου μπορεί να μας οδηγήσει στην σκέψη και γιατί ,όχι, και στο συμπέρασμα ,ότι ,ήταν το ίδιο που επανίδρυσε ο Άγιος Κοσμάς το 1776 . Το πάτωμα και το ταβάνι ήταν με γρυντιες και σανίδια βελανιδιάς . Ο φωτισμός γίνονταν από τρία παράθυρα στον τοίχο προς την [νότια πλευρά] αυλή του ναού Άγιου Γεωργίου ,στο βόρειο τοίχο υπήρχε παράθυρο το οποίο ήταν μόνιμα κλειστό .Η είσοδος στην αίθουσα γινότανε με διπλή πόρτα . Η εξωτερική μόλις ανέβαινε κάνης την σκάλα , η δεύτερη οδηγούσε στην αίθουσα . Ο ενδιάμεσος χώρος λειτουργούσε σαν προθάλαμος . Τα δυο παράθυρα στην πρόσοψη έδιναν φως στα δυο υποτυπώδη γραφεία που χρησιμοποιούσαν οι Δάσκαλοι του σχολειου .
Η μεταφορά του σχολείου στον σημερινό χώρο ήταν η αιτία της εγκατάλειψης της φθοράς του κτίσματος της κατεδάφισης και της λησμονιάς
Τσαμπαρδούκας Δημήτριος Γεωργίου
Άγιου Γεωργίου 146 - Βαρόσι Γρεβενά
Τη.6946281057 6946281057
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου