Πέμπτη 21 Μαΐου 2015

Μια πληγή στο σώμα της χώρας

«Τα παιδιά του κομματικού σωλήνα»
Από νωρίς έδρασαν στις κομματικές νεολαίες, ασκήθηκαν αρκούντως στις καταλήψεις των σχολείων, στις συνελεύσεις στα αμφιθέατρα των σχολών, τελειοποίησαν την τακτική υφαρπαγής ψήφων κι αποφάσεων, εξουθένωσαν με κάθε τρόπο τους ενδεχόμενους αντιπάλους τους, παρακινούμενοι κι εμπνεόμενοι από τη βαθιά πίστη ότι
«τ ο σ υ μ φ έ ρ ο ν τ η ς π α ρ ά τ α ξ η ς ε ί ν α ι υ π ε ρ ά ν ω ό λ ω ν».
Αυτή η πίστη δι...καιολογεί κάθε πράξη και ενέργεια, αρκεί να υποβοηθά το επιθυμητό αποτέλεσμα. Στο διάστημα αυτό έκαναν και μια διαγώνια ανάγνωση κάποιων μαρξιστικών κειμένων για να μπορούν να επικαλούνται χρήσιμα τσιτάτα και να «κολλούν στον τοίχο» κάθε αντιρρησία, ρεβιζιονιστή και λακέ της μαύρης αντίδρασης.
Αργότερα, συνασπιζόμενοι καθ’ ομάδας, έδωσαν σκληρές μάχες σε συνεδριάσεις, ακτίφ, σε διαδρόμους και συνέδρια για την εξουδετέρωση των κομματικών τους αντιπάλων και την απρόσκοπτη αναρρίχησή τους στις ανώτερες κλίμακες της ιεραρχίας. Μεταφέρουν λοιπόν σεβαστό φορτίο εμπειριών σε αυτούς τους τομείς και θεωρούν προσωπικό τους επίτευγμα αυτή την επιτυχία. Και πράγματι είναι !

Όμως στους ίδιους λείπουν κάποια χρήσιμα κι απαραίτητα στοιχεία, που εξασφαλίζουν ασφαλές υπόβαθρο ωριμότητας, γνώσης και κατανόησης των κοινωνικών καταστάσεων. Πρώτον η εμπειρία του υποχρεωτικού καθημερινού ωραρίου σε μια εργασία ή η συνεχής άσκηση ενός επαγγέλματος και η πειθαρχία που επιβάλλει αυτή η υποχρέωση. Έχουν όμως χιλιάδες εργατοώρες σε κομματικές συνεδριάσεις, σε πάσης φύσεως διαδηλώσεις και μερικοί εξ αυτών είχαν την ευτυχία να νιώσουν τη χαρά της καταστροφής αντικειμένων και κατασκευασμάτων της αστικής κοινωνίας. Δεύτερον οι περισσότεροι δεν ένιωσαν την αγωνία για την εξασφάλιση του επιούσιου για τους ίδιους και τις οικογένειές τους. Κάποιοι λιτοδίαιτοι αρκούνταν στο γλίστρο μισθό του επαγγελματικού στελέχους ή στο εισόδημα άλλων μελών της οικογένειας. Είναι γνωστό από τα προηγούμενα χρόνια ότι πίσω από την «επιτυχημένη πορεία» ενός κομματικού στελέχους υπάρχει πολλές φορές ένας αφανής ήρωας, που δίνει αυτή τη μάχη. Έτσι θεωρεί αυτονόητο να έχει εξασφαλισμένα τα χρήματα για τις προσωπικές του ανάγκες. Όμως παρόλα αυτά έχουν σε αυξημένο επίπεδο μια σειρά «ευαισθησίες» απέναντι στους αναξιοπαθούντες κάθε είδους και με κάθε ευκαιρία επιδεικνύουν την ηθική τους συμπαράσταση

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου