Ε υ χ α ρ ι σ τ ί α
Μέσα στα μάτια σου τα καστανά
βλέπω μικρές ανταύγειες ελπίδων,
στιγμιαίες λάμψεις πόθων...
και αμυδρές σκιές φόβων

Στις χλωμές παρειές του προσώπου
αχνοφαίνονται κόκκινες ραβδώσεις
να διασχίζουν κάθετα το πρόσωπο
κι όσο σε κοιτώ, πυκνώνουν και διευρύνονται
Τα καλοχτενισμένα μαύρα μαλλιά
δεμένα σφικτά με κότσο πέφτουν απαλά
πίσω στην πλάτη κι αφήνουν σε ελεύθερη θέα
τον αλαβάστρινο πάλλευκο λαιμό σου
Καλέ Θεέ μου, σ’ ευχαριστώ
που μ’ ευλόγησες να βλέπω
την υπέροχη ομορφιά της
Εγώ, ένας πληβείος της ζωής