Κ ρ υ φ έ ς   ε π ι θ υ μ ί ε ς

Όταν για μια στιγμή και μόνο τα βλέμματα τους συναντήθηκαν γεμάτος φόβο και συστολή έστρεφε το μάτι του αλλού. Όμως παραμόνευε σαν πεινασμένο αγρίμι Όταν η άλλη κοίταξε δίπλα τότε το βλέμμα του γλίστρησε με τρυφεράδα   στα χαρακτηριστικά του προσώπου της. Στο αυτί, το μάγουλο, το άκρο των χειλιών, το πηγούνι και την ισάδα του λαιμού, τα μαλλιά που ο άνεμος τ’ ανακάτευε. Ναι! Είναι όμορφη και την ποθεί.  Να μπορούσε ν’ ακουμπήσει τα χείλη του εκεί, κάτω από τ’ αυτί στο πίσω μέρος του λευκού λαιμού κι ας ήταν η τελευταία πράξη της άνοστης ζωής του