Το σχολείο της Θεσσαλονίκης που μιλά εβραϊκάΜε δέκα τμήματα λειτουργεί το Ταλμούδ Τορά Αγκαντόλ 1/01/2017 - 18:35     Του Αλέξανδρου Φωτιάδη      (fotiadesa@gmail.com)

Με 75 μαθητές και 18 καθηγητές, ελληνικής και εβραϊκής καταγωγής, δέκα τμήματα και μαθήματα ισραηλιτικής γλώσσας και ιστορίας λειτουργεί το σχολείο της Ιουδαϊκής Κοινότητας Θεσσαλονίκης Ταλμούδ Τορά Αγκαντόλ. Το σχολείο περιλαμβάνει έξι τμήματα στο δημοτικό και τέσσερα στο νηπιαγωγείο, ένα εκ των οποίων λειτουργεί ως παιδικός σταθμός, ενώ προσφέρει ειδικότητες πληροφορικής, φυσικής αγωγής, αγγλικών, γαλλικών και φυσικά εβραϊκών. Ο αριθμός των μαθητών μη εβραϊκής καταγωγής ποικίλλει, αλλά υπολείπεται του συνολικού αριθμού των φοιτούντων, ενώ σε ορισμένες τάξεις αλλά και στο εκπαιδευτικό και διοικητικό προσωπικό αγγίζει το 50%.
Το Ταλμούδ Τορά Αγκαντόλ λειτουργεί σύμφωνα με τις προδιαγραφές του υπουργείου Παιδείας και εφαρμόζει το πρόγραμμα σπουδών που ισχύει για τα υπόλοιπα δημοτικά σχολεία της χώρας -διαφορετικά δεν θα υπήρχε έγκριση- αλλά, όπως όλα τα ιδιωτικά, παρεκκλίνει από το βασικό πρόγραμμα σπουδών με διδαχή της εβραϊκής γλώσσας, της εβραϊκής ιστορίας, της ελληνικής νοηματικής γλώσσας και των μαθημάτων ρομποτικής και υγιεινής.

Η εβραϊκή γλώσσα διδάσκεται καθημερινά και, όσο μεγαλώνουν οι μαθητές, τόσο αυξάνονται οι ώρες διδασκαλίας της, με το κατώτατο όριο να είναι μία ώρα ημερησίως. Μάλιστα, όπως σημειώνουν οι εκπαιδευτικοί, αντιμετώπισαν δυσκολίες με το νέο εκπαιδευτικό νόμο, καθώς δεν υπήρχε το απαραίτητο χρονικό περιθώριο.

Η εβραϊκή ιστορία επικεντρώνεται στην Παλαιά Διαθήκη και στο Ολοκαύτωμα και, όπως σημειώνει η διευθύντρια του σχολείου Εύα Σεβή, «η διδαχή του Ολοκαυτώματος γίνεται, χωρίς να αγγίζουμε ευαίσθητες χορδές, ενώ παράλληλα ζητάμε από τους γονείς να μυήσουν τα παιδιά μέσω ιστοριών». Η ίδια μιλώντας στη «ΜτΚ» αναφέρεται σε ένα εκπαιδευτικό σεμινάριο διδασκαλίας του Ολοκαυτώματος μέσω της τέχνης που χαρακτηρίζει «καινοτόμο και ουσιώδες», καθώς αγγίζει νέες παιδαγωγικές μεθόδους, ενώ παροτρύνει τους γονείς να μεταφέρουν τις γνώσεις τους για την εβραϊκή πολιτιστική κληρονομιά στα παιδιά τους.
Εξάλλου οι δάσκαλοι του σχολείου πιστεύουν ότι «για κάθε ηλικία υπάρχει και η αντίστοιχη μέθοδος διδασκαλίας», ενώ παρακολουθούν εκπαιδευτικά σεμινάρια στο Μουσείο Ολοκαυτώματος στην Ιερουσαλήμ (Γιαντ Βασσέμ) και προμηθεύονται εκπαιδευτικά εργαλεία, όπως παραμύθια, ιστορίες, ποιήματα, ζωγραφιές και πλούσιο υλικό από Ισραήλ και ΗΠΑ, προκειμένου να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις των μαθητών και του προγράμματος σπουδών.

Υψηλό μορφωτικό επίπεδο και ποσοστά εισαγωγής σε ιδιωτικά κολέγια, αξιόλογο εκπαιδευτικό προσωπικό και ολιγομελή τμήματα αποτελούν σύμφωνα με τη διεύθυνση του σχολείου τους λόγους επιλογής της συγκεκριμένης μονάδας. Άλλωστε μόλις δύο παιδιά εβραϊκής καταγωγής δεν φοιτούν στο σχολείο (λόγω απόστασης), ενώ εργοδότης και αρωγός στις προσπάθειες των εκπαιδευτικών είναι η Κοινότητα που σύμφωνα με τους ίδιους εξυπηρετεί τις ανάγκες τους παρά και τις δυσκολίες στις υποδομές του σχολείου, καθώς, όπως μαρτυρούν και οι εποπτικοί έλεγχοι του ΕΟΠΠΕΠ, μπορεί να μη δημιουργήθηκε για αυτό το σκοπό, αλλά ανταποκρίνεται πλήρως στις απαιτήσεις και τις προδιαγραφές του υπουργείου Παιδείας.

Το σχολείο αποτελεί ιδιοκτησία της Ισραηλιτικής Κοινότητας Θεσσαλονίκης, ενώ οι γονείς δίνουν ένα συμβολικό ποσό, που, ενώ είχε καταργηθεί στο παρελθόν, επανήλθε μετά την οικονομική κρίση και εξυπηρετεί στη φοίτηση και τη μεταφορά των παιδιών τους, καθώς και στη διατήρηση και βελτίωση των υλικοτεχνικών υποδομών. Ακόμη το σχολείο δέχεται αρκετές δωρεές από Ελλάδα και εξωτερικό, προκειμένου να ανταποκριθεί στις ανάγκες των μαθητών του.

Σημειώνεται ότι στο σχολείο υπάρχει ειδική φρουρά για τη φύλαξη των μαθητών, που, όπως σημειώνουν οι ιθύνοντες, ρυθμίζεται από το ελληνικό κράτος και δεν χρειάστηκε ποτέ παρέμβασή της.

«Παροχές προς τους φτωχούς»
«Ματανότ Λαεβιονίμ», δηλαδή «παροχές προς τους φτωχούς» ήταν η επωνυμία του κτιρίου το 1930, οπότε λειτούργησε για πρώτη φορά ως χώρος συσσιτίων -με δύο γεύματα την ημέρα για τους άπορους της εβραϊκής κοινότητας. Αργότερα το κτίριο λειτούργησε ως «κέντρο πολιτισμού» με ομαδικούς γάμους, τελετές ενηλικίωσης αγοριών, ηλικίας 13 ετών, θεατρικές παραστάσεις και στη δεκαετία του 1960 ως γυμναστικός σύλλογος ΜΑΚΑΜΠΗ -ονομασία που οι μεγαλύτερης ηλικίας κάτοικοι της περιοχής συγκρατούν ακόμη. Σήμερα, σημειώνουν οι ιθύνοντες, η Ισραηλιτική Κοινότητα επιδιώκει να τιμά τον τίτλο του σχολείου προσφέροντας γνώση και στήριξη σε όλους.

Αντισημιτισμός λόγω άγνοιας
«Οι εκπαιδευτικοί μεταδίδουν στα παιδιά το ελληνικό φρόνημα και τον πατριωτισμό», σχολιάζει η κ. Σεβή στη «ΜτΚ» και διευκρινίζει: «Ο κόσμος, μόλις ακούσει ότι το σχολείο ανήκει στην Ισραηλιτική Κοινότητα, εκφράζει έντονη επιφυλακτικότητα, καθώς γνωρίζει ελάχιστα πράγματα για το πρόγραμμα σπουδών και το προσωπικό». Εξάλλου, όπως προσθέτει, η διδαχή της ισραηλιτικής γλώσσας και θρησκείας δεν δημιουργεί κάποιο πρόβλημα στους μη εβραϊκής καταγωγής μαθητές, ενώ οι γονείς φέρνουν τα παιδιά τους στο σχολείο έχοντας γνώση του προγράμματος.

Τη μείωση των φαινομένων αντισημιτισμού στη Θεσσαλονίκη και ιδιαίτερα στο κέντρο της πόλης διαπιστώνουν οι ιθύνοντες του σχολείου, που, όπως λένε, αποδίδεται στο έργο του Συνδέσμου Ελλάς – Ισραήλ για τη διάδοση της εβραϊκής κουλτούρας αλλά και στην ύπαρξη παιδιών μη εβραϊκής καταγωγής στο σχολείο και τους δεκάδες, φοιτητές ή απλούς πολίτες, που επισκέπτονται το κτίριο και μαθαίνουν για την πολιτιστική κληρονομιά της εβραϊκής κοινότητας.

Γιόρτασαν το Χανουκά
Το Χανουκά, οκταήμερη εβραϊκή γιορτή σε ανάμνηση της επανάκτησης του Ναού του Σολομώντος, συνέπεσε φέτος με τα Χριστούγεννα και στο εβραϊκό σχολείο γιόρτασαν την επέτειο με άναμμα της Χανουκίας, της εννιάφωτης λυχνίας, προσευχές, τραγούδια και έναν μεγάλο κύκλο εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων, που περιελάμβανε εκμάθηση του τελετουργικού και πολλά παιχνίδια, όπως η εβραϊκή σβούρα Σεβιβόν.

---

Δημοσιεύτηκε στη «Μακεδονία της Κυριακής» που κυκλοφόρησε εκτάκτως το Σάββατο 31 Δεκεμβρίου 2016

Facebook

Twitter