Μικρές απατεωνιές, τεράστιες αρνητικές επιπτώσεις

Φέρτε στη μνήμη σας την μορφή, την οίηση, τα κενού περιεχομένου λόγια  του  Γιάνη  Βαρουφάκη να μετακινείται μεταξύ Ελλάδος και Ευρώπης με ύφος αυτοκράτορα, στεφανωμένος  με τους θριαμβικούς αλαλαγμούς ενθουσιωδών οπαδών του, που τόσο εύκολα ομνύουν στα αναπόδεικτα προτερήματα του. Με χρήματα του Ελληνικού λαού να «εκπροσωπεί» τη χώρα μας στις Ευρωπαϊκές αυλές και τα διάφορα εξουσιοδοτημένα Φόρα  των θεσμών μεταφέροντας όχι προτάσεις, όπως οι διάφοροι εκπρόσωποι της εγχώριας Κυβέρνησης πολλάκις διαβεβαίωναν, αλλά την κοινή, με τον προϊστάμενο του,  απόφαση της μη δέσμευσης σε τίποτα, πιστεύοντας στην «επαναστατική άποψη» ότι θέλουν δε θέλουν οι κακοί Ευρωπαίοι θα υποχωρήσουν και θα μας δώσουν τα λεφτά τους.

Θυμηθείτε τις δηλώσεις από επίσημα κυβερνητικά χείλη ότι η «σκληρή» διαπραγμάτευση προχωρά με επιτυχία, ότι το κείμενο «καθαρογράφεται», ότι επίκειται συμφωνία και στο τέλος μετά τη διάψευση, η αναγκαστική υπογραφή μιας συμφωνίας στη χειρότερη εκδοχή της, συνοδευόμενη με σαθρές επευφημίες από πληρωμένους κονδυλοφόρους κι ένα λαό που στη μεγάλη πλειοψηφία του αρέσκεται να «πιάνεται κορόιδο» και μετά να βάλλει κατά των κακών που του έδωσαν τις επιδοτήσεις, που παίρνει το εφάπαξ και τις συντάξεις αφού τα άδεια πια ταμεία αδυνατούν να εξυπηρετήσουν αυτές τις ανάγκες.

Μέσα στην εξάμηνη απραξία η οικονομία δυστυχώς συρρικνώνεται, δουλειές χάνονται, επιχειρήσεις κλείνουν και τα αποθεματικά των ιδιωτικών καταθέσεων μειώνονται επικίνδυνα. Οι κυβερνώντες αρνούνται τα προφανή. Για να μη γίνει παρεξήγηση το ίδιο παιχνίδι καθυστερήσεων σε κάποιο βαθμό έπαιζαν και οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Γενική ατολμία να δεχτούμε τα προφανή, με την κοινή δικαιολογία του πολιτικού κόστους που θα έχουν. Κάποιος να στείλει στον αγύριστο αυτό το κόστος

Σήμερα η γελοία παράσταση ξαναπαίζεται ενώπιον όλων, λες και το ποτάμι των εξελίξεων σταμάτησε να ρέει, χωρίς να συνειδητοποιείται το γεγονός ότι σε λίγο το μόνο που θα μας απομένει θα είναι ο καταλογισμός των ευθυνών που μικρή σημασία θα έχει μπροστά στο δράμα που θα ζει - και με δική του ευθύνη - όλος ο λαός. Το παρελθόν σε αυτή τη χώρα δε διδάσκει, η ιστορική μνήμη κατάντησε στείρα