Κοκκώνης Π. Ιωάννης (1795-1864)
Γεννήθηκε το 1795 στο Καστρί Αγίου Πέτρου (Κυνουρίας) άλλα μεγάλωσε στη Σμύρνη, όπου έμαθε και τα πρώτα γράμματα. Πήγε για λίγο στην Κωνσταντινούπολη, όπου εργάστηκε ως οικοδιδάσκαλος, και επέστρεψε στη Σμύρνη. Με την έκρηξη της Επανάστασης του ’21 ήρθε στην Ύδρα και αργότερα έφυγε για το Παρίσι (το 1824 βρίσκεται εκεί), όπου σπούδασε παιδαγωγικά στο πρότυπο του Παρισιού με διευθυντή τον Παιδαγωγό Ch. Sarasin. Tο 1829 επιστρέφει στην Ελλάδα και τίθεται στη διάθεση του Καποδίστρια. Έτσι, στις 18 Οκτωβρίου του ίδιου έτους ορίζεται μέλος της επί της Προπαιδείας Επιτροπής, καθώς και εισηγητής στην κρίση των Οδηγών της Αλληλοδιδακτικής. Το 1830 μεταφράζει τον «Οδηγό της Αλληλοδιδακτικής» του Sarasin, πού αποτέλεσε για πάρα πολλά χρόνια το διδακτικό όπλο των δημοδιδασκάλων, και τον Οκτώβριο του ιδίου χρόνου διορίζεται «επιθεωρητής των κατά την Πελοπόννησον εκπαιδευτικών καταστημάτων», θέση πού κράτησε ως τις αρχές τού 1832, οπότε και παραιτήθηκε «δια την πολιτικήν μεταβολήν».
« Την 6 του παρόντος περί την 4 ώραν από μεσημβρ. φθάσας εις Άργος επήγα αμέσως εις το Αλληλ. σχολείον, εις τον διδάσκαλον του οποίου επαρουσιάσθην ως ξένος ταξιδιώτης περίεργος να ίδω το σχολείον του. Είχε τελειώσει εκείνην την ώραν το μάθημα της γραφής και έμελλε ν’ αρχίσει την ανάγνωσιν. Περιεργάσθην τους τρόπους καθ’ ούς γίνεται το μάθημα τούτο από ημικύκλκιον εις ημικύκλιον διαβαίνων και τα προστάγματα εν ταυτώ· εύρηκα δε και ταύτα και εκείνα γινόμενα όχι ακριβώς κατά τον οδηγόν. Τον ηρώτησα « τίνος μέθοδον ακόλουθη » και μ’ απεκρίθη ότι του Σαραζίνου, δεν είναι όμως ακριβώς βαλμένα εις πράξιν, διότι οι πρωπόσχολοί του δεν εγυμνάσθησαν ακόμη ικανώς εις τούτο. Μάθημα αριθμητικής δεν έκαμεν, επειδή διατρίψας πολύ εις την Γραφήν είχεν εξορίσει. Τη επαύριον επαρουσιάσθην το πρωί, πριν αρχίση έτι το μάθημα οδηγηθείς εις το σχολείον παρά του γραμματέως του Τοποτηρητού … ».
Στις 10/22 Αύγουστου του 1833 διορίζεται «συνεργάτης επί της διατηρήσεως των αρχαιοτήτων δια τας νήσους καθεδρεύων εν Σύρα», άλλα τον Σεπτέμβριο τού 1834 απολύεται για λόγους οικονομίας. Τον Οκτώβριο του 1835 διορίζεται προσωρινός και από τον Απρίλιο του 1836 μόνιμος Διευθυντής του Διδασκαλείου και των δημοτικών σχολείων, θέση πού κράτησε ως τις 30 Ιουλίου 1852, οπότε και αντικαταστάθηκε από τον Γ. Χρυσοβέργη.
Το 1839 εξέδωσε το περιοδικό «Ο Παιδαγωγός», πού το έγραφε σχεδόν μόνος του, ενώ κατά τη μακρόχρονη σταδιοδρομία του έγραψε και εξέδωσε πάρα πολλά διδακτικά βιβλία (αλφαβητάρια, πίνακες αλλη¬λοδιδακτικούς, εγχειρίδια φυσικής και γεωγραφίας κ.ά.).
Το 1855 συμμετέσχε σε επιτροπή για τη βελτίωση του Οδηγού της Αλληλοδιδακτικής, το 1863 διορίστηκε μέλος τού 5μελούς Γνωμοδοτικού Συμβουλίου Δημοσίας Εκπαιδεύσεως, άλλα τον επόμενο χρόνο απολύθηκε μαζί με τα άλλα μέλη. Πέθανε στις 14 Σεπτεμβρίου 1864.
Πηγές
• Δαυίδ Αντωνίου, « Οι απαρχές του Εκπαιδευτικού Σχεδιασμού στο Νεοελληνικό Κράτος: Το Σχέδιο της Επιτροπής του 1833», Εκδόσεις Πατάκη, Αθήνα 1992).
• Δασκαλάκη, ( Γ.Α.Κ., Υπ. Θρησκείας, φάκ. 32, Σχολικά, 8 Οκτωβρίου 1830).
Γεννήθηκε το 1795 στο Καστρί Αγίου Πέτρου (Κυνουρίας) άλλα μεγάλωσε στη Σμύρνη, όπου έμαθε και τα πρώτα γράμματα. Πήγε για λίγο στην Κωνσταντινούπολη, όπου εργάστηκε ως οικοδιδάσκαλος, και επέστρεψε στη Σμύρνη. Με την έκρηξη της Επανάστασης του ’21 ήρθε στην Ύδρα και αργότερα έφυγε για το Παρίσι (το 1824 βρίσκεται εκεί), όπου σπούδασε παιδαγωγικά στο πρότυπο του Παρισιού με διευθυντή τον Παιδαγωγό Ch. Sarasin. Tο 1829 επιστρέφει στην Ελλάδα και τίθεται στη διάθεση του Καποδίστρια. Έτσι, στις 18 Οκτωβρίου του ίδιου έτους ορίζεται μέλος της επί της Προπαιδείας Επιτροπής, καθώς και εισηγητής στην κρίση των Οδηγών της Αλληλοδιδακτικής. Το 1830 μεταφράζει τον «Οδηγό της Αλληλοδιδακτικής» του Sarasin, πού αποτέλεσε για πάρα πολλά χρόνια το διδακτικό όπλο των δημοδιδασκάλων, και τον Οκτώβριο του ιδίου χρόνου διορίζεται «επιθεωρητής των κατά την Πελοπόννησον εκπαιδευτικών καταστημάτων», θέση πού κράτησε ως τις αρχές τού 1832, οπότε και παραιτήθηκε «δια την πολιτικήν μεταβολήν».
« Την 6 του παρόντος περί την 4 ώραν από μεσημβρ. φθάσας εις Άργος επήγα αμέσως εις το Αλληλ. σχολείον, εις τον διδάσκαλον του οποίου επαρουσιάσθην ως ξένος ταξιδιώτης περίεργος να ίδω το σχολείον του. Είχε τελειώσει εκείνην την ώραν το μάθημα της γραφής και έμελλε ν’ αρχίσει την ανάγνωσιν. Περιεργάσθην τους τρόπους καθ’ ούς γίνεται το μάθημα τούτο από ημικύκλκιον εις ημικύκλιον διαβαίνων και τα προστάγματα εν ταυτώ· εύρηκα δε και ταύτα και εκείνα γινόμενα όχι ακριβώς κατά τον οδηγόν. Τον ηρώτησα « τίνος μέθοδον ακόλουθη » και μ’ απεκρίθη ότι του Σαραζίνου, δεν είναι όμως ακριβώς βαλμένα εις πράξιν, διότι οι πρωπόσχολοί του δεν εγυμνάσθησαν ακόμη ικανώς εις τούτο. Μάθημα αριθμητικής δεν έκαμεν, επειδή διατρίψας πολύ εις την Γραφήν είχεν εξορίσει. Τη επαύριον επαρουσιάσθην το πρωί, πριν αρχίση έτι το μάθημα οδηγηθείς εις το σχολείον παρά του γραμματέως του Τοποτηρητού … ».
Στις 10/22 Αύγουστου του 1833 διορίζεται «συνεργάτης επί της διατηρήσεως των αρχαιοτήτων δια τας νήσους καθεδρεύων εν Σύρα», άλλα τον Σεπτέμβριο τού 1834 απολύεται για λόγους οικονομίας. Τον Οκτώβριο του 1835 διορίζεται προσωρινός και από τον Απρίλιο του 1836 μόνιμος Διευθυντής του Διδασκαλείου και των δημοτικών σχολείων, θέση πού κράτησε ως τις 30 Ιουλίου 1852, οπότε και αντικαταστάθηκε από τον Γ. Χρυσοβέργη.
Το 1839 εξέδωσε το περιοδικό «Ο Παιδαγωγός», πού το έγραφε σχεδόν μόνος του, ενώ κατά τη μακρόχρονη σταδιοδρομία του έγραψε και εξέδωσε πάρα πολλά διδακτικά βιβλία (αλφαβητάρια, πίνακες αλλη¬λοδιδακτικούς, εγχειρίδια φυσικής και γεωγραφίας κ.ά.).
Το 1855 συμμετέσχε σε επιτροπή για τη βελτίωση του Οδηγού της Αλληλοδιδακτικής, το 1863 διορίστηκε μέλος τού 5μελούς Γνωμοδοτικού Συμβουλίου Δημοσίας Εκπαιδεύσεως, άλλα τον επόμενο χρόνο απολύθηκε μαζί με τα άλλα μέλη. Πέθανε στις 14 Σεπτεμβρίου 1864.
Πηγές
• Δαυίδ Αντωνίου, « Οι απαρχές του Εκπαιδευτικού Σχεδιασμού στο Νεοελληνικό Κράτος: Το Σχέδιο της Επιτροπής του 1833», Εκδόσεις Πατάκη, Αθήνα 1992).
• Δασκαλάκη, ( Γ.Α.Κ., Υπ. Θρησκείας, φάκ. 32, Σχολικά, 8 Οκτωβρίου 1830).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου