σκέψη είναι πλανεύτρα
κι αχόρταγη,
δεν ελέγχεται,
σε ξεπερνάει.
Όμως - και δυστυχώς – ...
η σάρκα είναι ασθενής.
Παρ’ όλα αυτά… έλεος.
Δεν είναι και του θανατά.
Το υπόλοιπο της ζωής του
δεν θα είναι μεν αμόλυντο,
δε θα είναι ανεπαίσχυντο.
Αλλά - στην εμφανή πλευρά –
θα είναι ειρηνικό.
Η εσωτερική του φουρτούνα
ας απορροφηθεί
μόνο από τις δικές του δυνάμεις