Η ύστατη ελπίδα
Σε κάποια χρονική στο διάβα του στιγμή
άδηλο το που, το πώς και το γιατί
βρέθηκε κρεμασμένος στο κράσπεδο
ενός τρικλίζοντος σύννεφου ...
Αιωρούμενος στην σκοτεινή αβεβαιότητα της αβύσσου,
ταρακουνήθηκε από τις ριπές του άπονου ανέμου
και τρεμούλιασε μέσα του.
Όταν το απόθεμα των δυνάμεων άρχισε να εξανεμίζεται
το σκέφτηκε διαφορετικά.
Κράτησε σφικτά στη χούφτα του
το ύστατο κομμάτι της δύναμης
με τη στερνή ελπίδα, καθώς θα βυθίζεται όλο και πιο βαθιά
να έχει την τύχη ν’ αδραχθεί από κάπου, πιο κάτω…..
……Κανείς δεν έμαθε μέχρι σήμερα κάτι για την τύχη του