33ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
(AΣΥΛΟ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ)
Λίγα λόγια για το σχολείο μας:
Το σχολείο μας είναι το 33ο Δημοτικό Σχολείο Θεσσαλονίκης και στεγάζεται στο
«΄Ασυλο του Παιδιού».
Οι εγκαταστάσεις του βρίσκονται στο
9ο χλμ. Θεσσαλονίκης – Θέρμης.
Στο χώρο που βρισκόμαστε υπάρχει μια μεγάλη αυλή με δέντρα και γήπεδα. Όλη η αυλή είναι φροντισμένη και φυτεμένη με όμορφα φυτά και λουλούδια.Έχουμε ακόμη πολλούς βοηθητικούς χώρους, όπως αίθουσες φυσικής, υπολογιστών, εκδηλώσεων, μεγάλη τραπεζαρία, βιβλιοθήκη για όλους τους μαθητές και άλλους… Μαζί μας είναι και τα παιδιά του 44ου Νηπιαγωγείου Θεσσαλονίκης. Εδώ ερχόμαστε κάθε μέρα και ασχολούμαστε με πολλές δραστηριότητες παρέα με τους δασκάλους μας και με τους/τις παιδαγωγούς του Ασύλου.
Η ιστορία του σχολείου μας:
Η ιστορία του Ασύλου του Παιδιού είναι η εκπληκτική ιστορία ενός οργανισμού που ιδρύθηκε και λειτούργησε στη Θεσσαλονίκη του 1919.
Διοικείται αποκλειστικά από εθελοντές και συνεχίζει να προσφέρει τις υπηρεσίες του μέχρι σήμερα, χωρίς καμιά διακοπή, παρ’ όλες τις δυσκολίες που χρειάστηκε να περάσει. Είναι η ιστορία ενός Φιλανθρωπικού Σωματείου του οποίου η εξέλιξη ακολούθησε την εξέλιξη της πόλης της Θεσσαλονίκης.
Εκείνη την περίοδο η Θεσσαλονίκη πέρασε πολλές καταστροφές και έπρεπε να αντιμετωπίσει τεράστια προβλήματα κοινωνικής προστασίας. Έτσι ξεκίνησε Βρεφονηπιακός Σταθμός για παιδιά και Εξωτερικό Ιατρείο. Επειδή ο αναλφαβητισμός ήταν πολύ μεγάλος όπως και ο κίνδυνος για το παιδί, λόγω της πολύωρης απουσίας της μάνας, το Άσυλο άρχισε να εγγράφει και να μορφώνει και μεγαλύτερα σε ηλικία παιδιά, και ξεκίνησε τις δύο πρώτες τάξεις του Δημοτικού. Ήταν η αρχή του πρώτου Ολοήμερου Σχολείου στην Ελλάδα. Την ίδια εποχή ιδρύθηκε η πρώτη Μαιευτική Κλινική στη Θεσσαλονίκη. Το 1924 το Άσυλο του Παιδιού μπήκε κάτω από την ομπρέλα του Κράτους και την εποπτεία του Υπουργείου Υγιεινής. Το 1933 το Άσυλο φρόντιζε και διαπαιδαγωγούσε πάνω από 750 παιδιά σε βελτιωμένες πλέον κτιριακές εγκαταστάσεις.
Με τον πόλεμο και τη Γερμανική κατοχή η λειτουργία του Ασύλου μεταφέρθηκε στις εγκαταστάσεις του Γαλλικού Σχολείου των «Αδερφών του Ελέους» διότι τα υπάρχοντα κτίρια χρησιμοποιήθηκαν σαν Γενικό Νοσοκομείο. Με τη λήξη του πολέμου, το Άσυλο μεταφέρθηκε ξανά στις δικές του εγκαταστάσεις, επαναλειτούργησε τη Μαιευτική Κλινική που είχε 100 κρεβάτια, τμήμα πρόωρων νεογνών με τις πρώτες θερμοκοιτίδες και εξωτερικό ιατρείο. Τότε ξεκινά και τη λειτουργία της πρώτης Πανεπιστημιακής Παιδοχειρουργικής Κλινικής.
Από το 1973 το Άσυλο εξακολούθησε να προσφέρει όλες αυτές τις υπηρεσίες πλέον σαν Ίδρυμα.
Μόλις ολοκληρώθηκαν οι εξωτερικοί χώροι με τις νέες παιδικές χαρές για τα παιδιά, ο σεισμός του Ιουνίου 1978 έφερε τη μεγάλη καταστροφή. Τα περισσότερα κτίρια κατέρρευσαν και ως συνέπεια, όλα τα ιατρικά τμήματα του Ασύλου ενσωματώθηκαν στο Κεντρικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης («Γεώργιος Γεννηματάς»).
Το Βρεφοκομείο, το Νηπιαγωγείο και το Δημοτικό Σχολείο δε σταμάτησαν όμως ούτε μια μέρα να λειτουργούν. Αρχικά μεταφέρθηκαν στα κτίρια της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης. Με την υποστήριξη της κοινωνίας της Θεσσαλονίκης και με μεγάλες δωρεές στάθηκε εφικτό να χτίσει, στη θέση του παλιού κτιρίου, ένα νέο Βρεφοκομείο που φροντίζει 200 παιδιά και ανατολικά της πόλης να αγοράσει ένα πανέμορφο 18 στρεμμάτων κτήμα, όπου οργανώθηκε το εξατάξιο, δωδεκαθέσιο Δημοτικό Σχολείο και το Νηπιαγωγείο με πάνω από 400 μαθητές.
Σήμερα, όπως και στο παρελθόν, το σχολείο μας αποτελεί έναν πρότυπο χώρο προσφοράς υπηρεσιών προς το παιδί και την οικογένειά του, ειδικά, στους εργαζόμενους γονείς με χαμηλό εισόδημα και με μεγάλο μεικτό χρόνο εργασίας, στις μονογονεϊκές και πολύτεκνες οικογένειες, οικογένειες με σοβαρά προβλήματα υγείας και οικογένειες των οικονομικών μεταναστών. Υπολογίζεται ότι 45.000 παιδιά διαπαιδαγωγήθηκαν στους φιλόξενους χώρους του Ιδρύματος.
(AΣΥΛΟ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ)
Λίγα λόγια για το σχολείο μας:
Το σχολείο μας είναι το 33ο Δημοτικό Σχολείο Θεσσαλονίκης και στεγάζεται στο
«΄Ασυλο του Παιδιού».
Οι εγκαταστάσεις του βρίσκονται στο
9ο χλμ. Θεσσαλονίκης – Θέρμης.
Στο χώρο που βρισκόμαστε υπάρχει μια μεγάλη αυλή με δέντρα και γήπεδα. Όλη η αυλή είναι φροντισμένη και φυτεμένη με όμορφα φυτά και λουλούδια.Έχουμε ακόμη πολλούς βοηθητικούς χώρους, όπως αίθουσες φυσικής, υπολογιστών, εκδηλώσεων, μεγάλη τραπεζαρία, βιβλιοθήκη για όλους τους μαθητές και άλλους… Μαζί μας είναι και τα παιδιά του 44ου Νηπιαγωγείου Θεσσαλονίκης. Εδώ ερχόμαστε κάθε μέρα και ασχολούμαστε με πολλές δραστηριότητες παρέα με τους δασκάλους μας και με τους/τις παιδαγωγούς του Ασύλου.
Η ιστορία του σχολείου μας:
Η ιστορία του Ασύλου του Παιδιού είναι η εκπληκτική ιστορία ενός οργανισμού που ιδρύθηκε και λειτούργησε στη Θεσσαλονίκη του 1919.
Διοικείται αποκλειστικά από εθελοντές και συνεχίζει να προσφέρει τις υπηρεσίες του μέχρι σήμερα, χωρίς καμιά διακοπή, παρ’ όλες τις δυσκολίες που χρειάστηκε να περάσει. Είναι η ιστορία ενός Φιλανθρωπικού Σωματείου του οποίου η εξέλιξη ακολούθησε την εξέλιξη της πόλης της Θεσσαλονίκης.
Εκείνη την περίοδο η Θεσσαλονίκη πέρασε πολλές καταστροφές και έπρεπε να αντιμετωπίσει τεράστια προβλήματα κοινωνικής προστασίας. Έτσι ξεκίνησε Βρεφονηπιακός Σταθμός για παιδιά και Εξωτερικό Ιατρείο. Επειδή ο αναλφαβητισμός ήταν πολύ μεγάλος όπως και ο κίνδυνος για το παιδί, λόγω της πολύωρης απουσίας της μάνας, το Άσυλο άρχισε να εγγράφει και να μορφώνει και μεγαλύτερα σε ηλικία παιδιά, και ξεκίνησε τις δύο πρώτες τάξεις του Δημοτικού. Ήταν η αρχή του πρώτου Ολοήμερου Σχολείου στην Ελλάδα. Την ίδια εποχή ιδρύθηκε η πρώτη Μαιευτική Κλινική στη Θεσσαλονίκη. Το 1924 το Άσυλο του Παιδιού μπήκε κάτω από την ομπρέλα του Κράτους και την εποπτεία του Υπουργείου Υγιεινής. Το 1933 το Άσυλο φρόντιζε και διαπαιδαγωγούσε πάνω από 750 παιδιά σε βελτιωμένες πλέον κτιριακές εγκαταστάσεις.
Με τον πόλεμο και τη Γερμανική κατοχή η λειτουργία του Ασύλου μεταφέρθηκε στις εγκαταστάσεις του Γαλλικού Σχολείου των «Αδερφών του Ελέους» διότι τα υπάρχοντα κτίρια χρησιμοποιήθηκαν σαν Γενικό Νοσοκομείο. Με τη λήξη του πολέμου, το Άσυλο μεταφέρθηκε ξανά στις δικές του εγκαταστάσεις, επαναλειτούργησε τη Μαιευτική Κλινική που είχε 100 κρεβάτια, τμήμα πρόωρων νεογνών με τις πρώτες θερμοκοιτίδες και εξωτερικό ιατρείο. Τότε ξεκινά και τη λειτουργία της πρώτης Πανεπιστημιακής Παιδοχειρουργικής Κλινικής.
Από το 1973 το Άσυλο εξακολούθησε να προσφέρει όλες αυτές τις υπηρεσίες πλέον σαν Ίδρυμα.
Μόλις ολοκληρώθηκαν οι εξωτερικοί χώροι με τις νέες παιδικές χαρές για τα παιδιά, ο σεισμός του Ιουνίου 1978 έφερε τη μεγάλη καταστροφή. Τα περισσότερα κτίρια κατέρρευσαν και ως συνέπεια, όλα τα ιατρικά τμήματα του Ασύλου ενσωματώθηκαν στο Κεντρικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης («Γεώργιος Γεννηματάς»).
Το Βρεφοκομείο, το Νηπιαγωγείο και το Δημοτικό Σχολείο δε σταμάτησαν όμως ούτε μια μέρα να λειτουργούν. Αρχικά μεταφέρθηκαν στα κτίρια της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης. Με την υποστήριξη της κοινωνίας της Θεσσαλονίκης και με μεγάλες δωρεές στάθηκε εφικτό να χτίσει, στη θέση του παλιού κτιρίου, ένα νέο Βρεφοκομείο που φροντίζει 200 παιδιά και ανατολικά της πόλης να αγοράσει ένα πανέμορφο 18 στρεμμάτων κτήμα, όπου οργανώθηκε το εξατάξιο, δωδεκαθέσιο Δημοτικό Σχολείο και το Νηπιαγωγείο με πάνω από 400 μαθητές.
Σήμερα, όπως και στο παρελθόν, το σχολείο μας αποτελεί έναν πρότυπο χώρο προσφοράς υπηρεσιών προς το παιδί και την οικογένειά του, ειδικά, στους εργαζόμενους γονείς με χαμηλό εισόδημα και με μεγάλο μεικτό χρόνο εργασίας, στις μονογονεϊκές και πολύτεκνες οικογένειες, οικογένειες με σοβαρά προβλήματα υγείας και οικογένειες των οικονομικών μεταναστών. Υπολογίζεται ότι 45.000 παιδιά διαπαιδαγωγήθηκαν στους φιλόξενους χώρους του Ιδρύματος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου