Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΔΑΣΚΑΛΙΚΟΥ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟΥ ΚΑΙ Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΔΑΣΚΑΛΩΝ ΚΑΙ ΝΗΠΙΑΓΩΓΩΝ ΠΑΤΡΑΣ
Με την άνοδο στην εξουσία της αστικής τάξης στις διάφορες χώρες, προϋπόθεση γιο την ανάπτυξη της κοινωνίας αποτελούσε και η ύπαρξη ορισμένων ελευθεριών - δικαιωμάτων των πολιτών κάθε χώρας. Ανάμεσα σ' αυτά τα δικαιώματα σημαντικό ρόλο κατέχει και το δικαίωμα του συνέρχεσθαι και του συνεταιρίζεσθαι.
Η ελευθερία αυτή έδωσε τη δυνατότητα για μια προοδευτική συνένωση των δυνάμεων των εργαζόμενων και πριν απ' όλα της εργατικής τάξης, προκειμένου ν' αμυνθούν ενάντια στην εκμετάλλευση τους και να βελτιώσουν τη ζωή τους και την κοινωνία γενικότερα. Από τη συνένωση αυτών των δυνά¬μεων ξεκίνησε ουσιαστικά το συνδικαλιστικό κίνημα.
Από την απελευθέρωση μέχρι το 1872 δεν υ¬πήρχε στην Ελλάδα κανένα ίχνος συνδικαλιστικής οργάνωσης στην εκπαίδευση γενικά και στη δημοτική ειδικότερα. Το 1872 ιδρύθηκε στην Αθήνα ο πρώτος δασκαλικός σύλλογος, που είχε ως μέλη του λειτουργούς της δημοτικής και της μέσης εκπαίδευσης και είχε ως σκοπό του τη βελτίωση της κατώτερης και μέσης παιδείας, την ίδρυση διδασκαλείου Δημ. Εκπαίδευσης και την οικονομική αρωγή των μελών που αποχωρούσαν από την υπηρεσία λόγω γηρατειών ή ασθένειας. Παράλληλα ιδρύθηκαν σύλλογοι και σε άλλες πόλεις της χώρας. Το 1878 ιδρύθηκε στην Αθήνα ο "Σύνδεσμος Ελλήνων Δημοδιδασκάλων" μέλη του οποίου ήταν μόνο δάσκαλοι και σκοπό του είχε τη βελτίωση της ζωής του Έλληνα δασκάλου από ηθική και υλική άποψη και την εξύψωση της δημοτικής εκπαίδευσης.
Το 1905 προκλήθηκε μεγάλη αναταραχή στους δασκάλους λόγω της ψήφισης νόμου, με τον οποίο επιβλήθηκε η καταστροφική για τη δημοτική εκπαίδευση διαβάθμιση. Καταργήθηκαν ουσιαστικά τα διδασκα¬λεία και οι δάσκαλοι υποβιβάστηκαν. Για να γίνει κατανοητό το πρόβλημα που δημιουργήθηκε αρκεί να τονιστεί ότι οι δάσκαλοι χωρίζονταν σε μικροομάδες οι οποίες είχαν αλληλοσυγκρουόμενα συμφέροντα γεγονός το οποίο όχι μόνο δεν τους επέτρεπε να συ¬νεργάζονται, αλλά αντίθετα αντιμάχονταν η μια ομάδα την άλλη. Όταν τελικά αντιμετωπίστηκε το πρόβλημα αυτό δημιουργήθηκε μια βάση ενότητας στους δασκάλους αλλά και στους υπόλοιπους δημόσιους υπαλλήλους και στη βάση αυτή αντιμετωπίζονταν τα κοινά οικονομικά και αλλά προβλήματα. Στη συνέ¬χεια έγινε κατανοητό ότι υπήρχε ανάγκη συνένωσης όλων των συλλόγων σε ομοσπονδία. Αυτό έγινε τε¬λικά στις 21 Απριλίου 1921 ύστερα από απόφαση καταστατικού συνεδρίου το οποίο αποφάσισε την ί¬δρυση της "Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδος".
από 3
Η Δ.Ο.Ε. ιδρύθηκε επίσημα το έτος 1922 μετά την αριθ. 1849/18-5-1922 απόφαση του Πρωτοδικείου της Αθήνας. Πρώτος Πρόεδρος της Δ.Ο.Ε. εκλέχτηκε ο Αντώνιος Καραγιάννης. Το πρώτο δημοσιογρα¬φικό όργανο της Ομοσπονδίας ήταν το περιοδικό "ΕΡΜΗΣ", που τυπωνόταν στη Χαλκίδα. Από τον Ιού¬νιο του 1924 μέχρι σήμερα, δημοσιογραφικό όργανο της Δ.Ο.Ε. είναι το "ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΚΟ ΒΗΜΑ". Σημαντικοί σταθμοί στην ιστορία της Δ.Ο.Ε. ήταν οι εξής:
1. 1927: Διάσπαση της Δ.Ο.Ε. ύστερα από κρατική παρέμβαση. Η αποσχισθείσα ομάδα ιδρύει τη "Νέα Διδασκαλική Ομοσπονδία" στην οποία συμμετέχουν ελάχιστοι διδασκαλικοί σύλλογοι. Ο Υπουργός Παι¬δείας την αναγνώρισε γιατί βάδιζε "επί τη βάσει των κοινωνικών και εκπαιδευτικών απόψεων του κράτους.
2. 1930: Επανένωση της Δ.Ο.Ε. στην ΙΓ’ Γενική Συ¬νέλευση. Η "Νέα Διδασκαλική Ομοσπονδία" διαλύθηκε και οι σύλλογοι που την αποτελούσαν, επανήλθαν στη δύναμη της Δ.Ο.Ε.
3. 1935: Με συντακτική πράξη (Μάιος 1935) δια¬λύεται η Δ.Ο.Ε. και οι άλλες συνδικαλιστικές οργα¬νώσεις. Για 11 μήνες δεν υπάρχει Δ.Ο.Ε. μέχρι την επανίδρυση της, τον Απρίλιο του 1936.
4. 1936-1947: Από τον Ιούνιο του 1936 (που πραγ¬ματοποιείται η ΙΗ' Γενική Συνέλευση) δεν υπάρχει διοίκηση στη Δ.Ο.Ε. λόγω της έκτακτης κατάστασης της χώρας (δικτατορία Μεταξά, πόλεμος, εμφύλιος).
5. 1947: Ιούλιος. Πραγματοποιείται η πρώτη μετα¬πολεμική Γενική Συνέλευση (ΙΘ') στην οποία Πρόε¬δρος της Δ.Ο.Ε εκλέγεται ο Ζαχαρίας Κωτσίκης.
6. 1967-1975: Διορισμένη διοίκηση στη Δ.Ο.Ε. από τη δικτατορία. Τελευταίος εκλεγμένος, πριν από τη δικτατορία, Πρόεδρος ο Κυπριανός Αρναούτογλου.
7. 8-5-1975: Πραγματοποίηση της πρώτης μεταδικτατορικής Γενικής Συνέλευσης. Ύστερα από αίτημα 35 συλλόγων στο Πρωτοδικείο της Αθήνας κατάργηση της διορισμένης διοίκησης και εκλογή νέας με Πρό¬εδρο τον Παναγιώτη Καζαντζή.
Το συνδικαλιστικό κίνημα των δασκάλων συνάντησε πολλές και μεγάλες δυσκολίες, αλλά παρ' όλα αυτό η πορεία της Δ.Ο.Ε. και του συνδικαλιστι¬κού κινήματος των δασκάλων γενικότερα υπήρξε ανοδική. Στην αρχή καταβλήθηκε σημαντική προσπά¬θεια προκειμένου να οργανωθεί συνδικαλιστικά η βάση, έργο δύσκολο και επίπονο, γιατί την εποχή εκείνη το συνδικαλιστικό κίνημα είχε να αντιμετωπίσει και την απειλή των διώξεων και των απολύσεων. Παρ' όλες τις δυσκολίες οι επιτυχίες που σημειώνονταν προσέλκυαν όλο και περισσότερους δασκάλους στο συνδικαλιστικό κίνημα, χωρίς όμως να επιτευχθεί καθολική συμμετοχή των δασκάλων. Ένα ποσοστό άλλοτε μικρότερο και άλλοτε μεγαλύτερο βρισκόταν και βρίσκεται σχεδόν πάντα έξω από τη συνδικαλιστική δράση, αλλά καρπώνονταν τ' αποτελέσματα που πετύχαιναν και πετυχαίνουν με πολλούς κόπους, αγώνες και θυσίες οι συνδικαλισμένοι συνάδελφοί τους.
Ακαταπόνητοι μαχητές οι δάσκαλοι για περισσότερο από μισό αιώνα οργανώνονται στη Δ.Ο.Ε., αγωνίζονται και προχωρούν ανοδικά. Η σκυτάλη του αγώνα μεταφέρεται από γενεά σε γενεά, ώσπου να έρθει η στιγμή που τα ιδανικά τους να γίνουν πραγματικότητα.
Οι συνεχείς και επίμονες προσπάθειες του Κλάδου για την επίλυση των δίκαιων αιτημάτων του συχνά είχαν τη συμπαράσταση της κοινής γνώμης που αντιλαμβανόταν ότι οι αγώνες αυτοί δεν είχαν σαν στόχο μόνο την οικονομική αναβάθμιση των δασκά¬λων, αλλά απέβλεπαν και στην άνοδο του μορφωτικού τους επιπέδου καθώς και στην ολόπλευρη εξύψωση της Παιδείας. Για να ικανοποιηθούν κυρίαρχα αιτήματα του Κλάδου χρειάστηκαν συντονισμένοι και μακροχρόνιοι αγώνες για πολλά χρόνια.
Αναφέρουμε τα σημαντικότερα από αυτά.
1. Η αύξηση των ετών φοίτησης των μαθητών σι οχτώ (8) έτη, απόφαση της Κ' Γενικής Συνέλευσης της Δ.Ο.Ε. του 1948, που ικανοποιήθηκε με τη θέσπιση της εννιάχρονης υποχρεωτικής εκπαίδευσης (Ν. 309/1976).
2. Το αίτημα της "Ενιαίας και άρτιας Πανεπιστημιακής μόρφωσης των δασκάλων" που αποφασίστηκε στην ΚΒ' Γενική Συνέλευση της Δ.Ο.Ε. το 1950 και ικανοποιήθηκε με την ίδρυση των Παιδαγωγικών Τμημάτων (Ν. 1268/1982) η λειτουργία των οποίων άρχισε το ακαδημαϊκό έτος 1984/1985.
3. Το αίτημα για την καθιέρωση ενιαίου μισθολογί¬ου, σύμφωνα με απόφαση της ΚΔ' Γενικής Συνέλευσης της Δ.Ο.Ε. το 1952, το οποίο νια να ικανοποιηθεί χρειάστηκε να περάσουν περισσότερα από είκοσι (20) χρόνια (Ν. 1505/1985).
4. Το αίτημα της κατάργησης του επιθεωρητή και της αντικατάστασης του με το θεσμό του σχολικού συμβούλου, που τέθηκε στην 1η μεταδικτατορική Γε¬νική Συνέλευση της Δ.Ο.Ε. τον Ιούλιο του 1975 και ικανοποιήθηκε με το Ν. 1304/1982.
Επίσης αξιομνημόνευτες είναι οι παρακάτω απεργιακές κινητοποιήσεις του Κλάδου και τα αιτήμα¬τα τους;
1. Της 19ης Ιανουαρίου 1963 (διαρκείας), που έληξε με επιστράτευση στις 7-2-1963.
Αίτημα η ίση οικονομική μεταχείριση των εκπαιδευτικών έναντι των άλλων δημοσίων υπαλλήλων
2. Της 26ης Μαρτίου 1976 (7ήμερη).
Αίτημα η εφαρμογή της αρχής της ίσης μισθολο¬γικής μεταχείρισης για όλους τους δημοσίους υ¬παλλήλους.
3. Της 10ης Μαΐου 1979 (7ημερη).
Αίτημα η τιμαριθμική αναπροσαρμογή μισθών για την κάλυψη της αγοραστικής τους αξίας λόγω πληθωρισμού.
4. Της 12ης Δεκεμβρίου 1980 (12ήμερη).
Αιτήματα:
i. Αύξηση των δαπανών για την παιδεία
ii. Σύγχρονα διδακτήριο
iii.Εκσυγχρονισμός προγραμμάτων και βιβλίων
iv.Δωρεάν παιδεία
v. Ίδρυση Ανώτατων Παιδαγωγικών Σχολών ενταγ¬μένων στα Πανεπιστήμια της χώρας
vi. Τιμαριθμική αναπροσαρμογή μισθών
5. Της 18ης Φεβρουαρίου 1997 (13ήμερη).
Αύξηση των δαπανών για την Παιδεία στο 15%
Νέο Ενιαίο Μισθολόγιο
Σύνταξη στα 30 χρόνια υπηρεσίας με βάση τα 3&30
Μείωση του διδακτικού ωραρίου στην κατεύθυνση εξομοίωση του με το διδακτικό ωράριο των εκπαιδευτικών της Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης
Υποχρεωτική δίχρονη Προσχολική Αγωγή
Αύξηση των οργανικών θέσεων 5/θέσιων και πάνω σχολείων κατά μία.
Ο Σύλλογος δασκάλων και Νηπιαγωγών Πάτρας ιδρύθηκε τον Απρίλιο του 1945 με την επωνυμία "ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΔΗΜΟΔΙΔΑΣΚΑΛΩΝ ΠΑΤΡΩΝ". Ιδρυτές του συλλόγου ήταν οι δημοδιδάσκαλοι Δημήτριος Τζουράς, Ιωάννης Ανδριόπουλος, Χρήστος Καραλής, Ιωάννης Κλουκίνας, Αναστασία Κουρμουλή, Θεμιστοκλής Κοκκίδας, Αλέξανδρος Κούτρας, Ιωάννης Καμπάνας και Σταύρος Γεράνης οι οποίοι συνήλθαν στο 3° Δημ. Σχολείο Πατρών, συνέταξαν το καταστατικό, το υπέγραψαν και το υπέβαλαν νια έγκριση στο Πρωτοδικείο Πατρών.
Η πρώτη Γενική Συνέλευση των μελών του συλ¬λόγου για την ανάδειξη του πρώτου Δ.Σ. έγινε στις 8-6-1945 και πρώτος Πρόεδρος εκλέχτηκε ο Δημήτριος Τζουράς. Η θητεία του πρώτου Δ.Σ. είχε διάρκεια 3 μηνών επειδή σύμφωνα με το καταστατικό οι αρχαιρεσίες έπρεπε να γίνονται στην αρχή κάθε σχολικής χρονιάς.
Οι πρώτες ελεύθερες και δημοκρατικές εκλογές μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας στη χώ¬ρα μας, από το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου του 1967, έγιναν στις 26-1-1975. Το πρώτο διοικητικό συμβούλιο συγκροτήθηκε στις 29-1-1975 και Πρόε¬δρος εκλέχτηκε ο Γιώργος Αναστασίου.
Παραθέτουμε στη συνέχεια τις ημερομηνίες διε¬ξαγωγής των αρχαιρεσιών και συγκρότησης των διοικητικών συμβουλίων, καθώς και τα ονοματεπώνυμα των Προέδρων του συλλόγου από τη μεταπολίτευση μέχρι σήμερα:
Ημ/νία εκλογών Ημ/νία Συκρότησης
Διοικητικού Συμβουλίου Ονοματεπώνυμο Προέδρου
16-01-1977 19-01-1977 Γιώργος Αναστασίου
15-01-1978 19-01-1978 Νίκος Ντουφεξής
08-10-1978 19-10-1978 Νίκος Ντουφεξής
21-10-1979 25-10-1979 Γιώργος Γουρδουβέλης
12-10-1980 14-10-1980 Διονύσης Μπουζαλάς
10-10-1981 14-10-1981 Διονύσης Μπουζαλάς
12-10-1982 19-10-1982 Γιώργος Κουτρούμπος
12-10-1983 19-10-1983 Θεόδωρος Κανελλόπουλος
22-10-1984 10-12-1984 Θεόδωρος Κανελλόπουλος
21-10-1985 04-02-1986 Θεόδ. Κανελλόπουλος
29-10-1986 04-11-1986 Φώτης Ψαρρός
03-02-1987 Γιάννης Σκαλιδάκης
22-10-1987 02-11-1987 Π. Κοντογεωργόπουλος
18-10-1988 14-11-1988 Διονύσιος Μπουζαλάς
12-10-1989 25-10-1989 Διονύσιος Μπουζαλάς
09-10-1990 22-10-1990 Διονύσιος Μπουζαλάς
14-10-1991 21-10-1991 Στ. Παπαδόπουλος
19-10-1992 26-10-1992 Διονύσιος Μπουζαλάς
19-10-1993 25-10-1993 Διονύσιος Μπουζαλάς
06-10-1994 12-04-1995 Βλάσ. Δρακόπουλος
08-06-1995 13-06-1995 Θωμάς Καραγιάννης
06-06-1996 11-06-1996 Θωμάς Καραγιάννης
11-06-1997 13-06-1997 Θωμάς Καραγιάννης
27-05-1998 01-06-1998 Θωμάς Καραγιάννης
26-05-1999 01-06-1999 Θωμάς Καραγιάννης
25-05-2000 13-12-2000 Θωμάς Καραγιάννης
06-06-2001 30-09-2001 Νίκος Κόρδας
02-06-2002 27-03-2003 Νίκος Κόρδας
04-06-2003 10-06-2003 Νίκος Κόρδας
02-06-2004 09-06-2004 Νίκος Κόρδας
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ:
1. Από τη συνδικαλιστική χρονιά 1982-1983 οι εκλογές διεξάγονται με το σύστημα της απλής αναλογικής (Ν. 1264/1982).
2. Το έτος 1984 ύστερα από τροποποίηση του καταστατικού έγινε αλλαγή της επωνυμίας του συλλόγου. Με την ίδια τροποποίηση αυξήθηκε ο αριθμός των μελών του Δ.Σ. από 7 σε 9.
3. Τη συνδικαλιστική χρονιά 1986-1987, μετά το γνωστό τροχαίο στο οποίο τραυματίστηκαν σοβαρά μέλη του Δ.Σ., ο τότε Πρόεδρος του συλλόγου Φώτης Ψαρρός, σοβαρά τραυματισμένος παραιτήθηκε και Πρόεδρος εκλέχτηκε για το υπόλοιπο διάστημα (3-2-1987 μέχρι 22-10-1987) ο Γιάννης Σκαλιδάκης.
4. Από το συνδικαλιστικό έτος 1995-1996, μετά από σχετική τροποποίηση του καταστατικού, οι αρχαιρεσίες για την εκλογή όλων των οργάνων γίνονται στο τέλος της σχολικής χρονιάς.
Σήμερα ο Σύλλογος Δασκάλων και Νηπιαγωγών Πάτρας είναι ο μεγαλύτερος σε αριθμό μελών σύλλογος της χώρας. Από το έτος 2000 στεγάζεται σε ιδιόκτητο γραφείο, στην Πλατεία Γεωργίου Α', το οποίο αγοράστηκε με χρήματα που συγκεντρώθηκαν από έκτακτη εισφορά των περισσότερων μελών του συλλόγου.
Το μεγαλύτερο μέρος από τα παραπάνω κείμενα και τα περισσότερα στοιχεία είναι αποτέλεσμα παλαιότερης εργασίας των συναδέλφων Κώστα Παπαγεωργόπουλου, Θωμά Ντούλια και Θωμά Καραγιάννη.
Με την άνοδο στην εξουσία της αστικής τάξης στις διάφορες χώρες, προϋπόθεση γιο την ανάπτυξη της κοινωνίας αποτελούσε και η ύπαρξη ορισμένων ελευθεριών - δικαιωμάτων των πολιτών κάθε χώρας. Ανάμεσα σ' αυτά τα δικαιώματα σημαντικό ρόλο κατέχει και το δικαίωμα του συνέρχεσθαι και του συνεταιρίζεσθαι.
Η ελευθερία αυτή έδωσε τη δυνατότητα για μια προοδευτική συνένωση των δυνάμεων των εργαζόμενων και πριν απ' όλα της εργατικής τάξης, προκειμένου ν' αμυνθούν ενάντια στην εκμετάλλευση τους και να βελτιώσουν τη ζωή τους και την κοινωνία γενικότερα. Από τη συνένωση αυτών των δυνά¬μεων ξεκίνησε ουσιαστικά το συνδικαλιστικό κίνημα.
Από την απελευθέρωση μέχρι το 1872 δεν υ¬πήρχε στην Ελλάδα κανένα ίχνος συνδικαλιστικής οργάνωσης στην εκπαίδευση γενικά και στη δημοτική ειδικότερα. Το 1872 ιδρύθηκε στην Αθήνα ο πρώτος δασκαλικός σύλλογος, που είχε ως μέλη του λειτουργούς της δημοτικής και της μέσης εκπαίδευσης και είχε ως σκοπό του τη βελτίωση της κατώτερης και μέσης παιδείας, την ίδρυση διδασκαλείου Δημ. Εκπαίδευσης και την οικονομική αρωγή των μελών που αποχωρούσαν από την υπηρεσία λόγω γηρατειών ή ασθένειας. Παράλληλα ιδρύθηκαν σύλλογοι και σε άλλες πόλεις της χώρας. Το 1878 ιδρύθηκε στην Αθήνα ο "Σύνδεσμος Ελλήνων Δημοδιδασκάλων" μέλη του οποίου ήταν μόνο δάσκαλοι και σκοπό του είχε τη βελτίωση της ζωής του Έλληνα δασκάλου από ηθική και υλική άποψη και την εξύψωση της δημοτικής εκπαίδευσης.
Το 1905 προκλήθηκε μεγάλη αναταραχή στους δασκάλους λόγω της ψήφισης νόμου, με τον οποίο επιβλήθηκε η καταστροφική για τη δημοτική εκπαίδευση διαβάθμιση. Καταργήθηκαν ουσιαστικά τα διδασκα¬λεία και οι δάσκαλοι υποβιβάστηκαν. Για να γίνει κατανοητό το πρόβλημα που δημιουργήθηκε αρκεί να τονιστεί ότι οι δάσκαλοι χωρίζονταν σε μικροομάδες οι οποίες είχαν αλληλοσυγκρουόμενα συμφέροντα γεγονός το οποίο όχι μόνο δεν τους επέτρεπε να συ¬νεργάζονται, αλλά αντίθετα αντιμάχονταν η μια ομάδα την άλλη. Όταν τελικά αντιμετωπίστηκε το πρόβλημα αυτό δημιουργήθηκε μια βάση ενότητας στους δασκάλους αλλά και στους υπόλοιπους δημόσιους υπαλλήλους και στη βάση αυτή αντιμετωπίζονταν τα κοινά οικονομικά και αλλά προβλήματα. Στη συνέ¬χεια έγινε κατανοητό ότι υπήρχε ανάγκη συνένωσης όλων των συλλόγων σε ομοσπονδία. Αυτό έγινε τε¬λικά στις 21 Απριλίου 1921 ύστερα από απόφαση καταστατικού συνεδρίου το οποίο αποφάσισε την ί¬δρυση της "Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδος".
από 3
Η Δ.Ο.Ε. ιδρύθηκε επίσημα το έτος 1922 μετά την αριθ. 1849/18-5-1922 απόφαση του Πρωτοδικείου της Αθήνας. Πρώτος Πρόεδρος της Δ.Ο.Ε. εκλέχτηκε ο Αντώνιος Καραγιάννης. Το πρώτο δημοσιογρα¬φικό όργανο της Ομοσπονδίας ήταν το περιοδικό "ΕΡΜΗΣ", που τυπωνόταν στη Χαλκίδα. Από τον Ιού¬νιο του 1924 μέχρι σήμερα, δημοσιογραφικό όργανο της Δ.Ο.Ε. είναι το "ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΚΟ ΒΗΜΑ". Σημαντικοί σταθμοί στην ιστορία της Δ.Ο.Ε. ήταν οι εξής:
1. 1927: Διάσπαση της Δ.Ο.Ε. ύστερα από κρατική παρέμβαση. Η αποσχισθείσα ομάδα ιδρύει τη "Νέα Διδασκαλική Ομοσπονδία" στην οποία συμμετέχουν ελάχιστοι διδασκαλικοί σύλλογοι. Ο Υπουργός Παι¬δείας την αναγνώρισε γιατί βάδιζε "επί τη βάσει των κοινωνικών και εκπαιδευτικών απόψεων του κράτους.
2. 1930: Επανένωση της Δ.Ο.Ε. στην ΙΓ’ Γενική Συ¬νέλευση. Η "Νέα Διδασκαλική Ομοσπονδία" διαλύθηκε και οι σύλλογοι που την αποτελούσαν, επανήλθαν στη δύναμη της Δ.Ο.Ε.
3. 1935: Με συντακτική πράξη (Μάιος 1935) δια¬λύεται η Δ.Ο.Ε. και οι άλλες συνδικαλιστικές οργα¬νώσεις. Για 11 μήνες δεν υπάρχει Δ.Ο.Ε. μέχρι την επανίδρυση της, τον Απρίλιο του 1936.
4. 1936-1947: Από τον Ιούνιο του 1936 (που πραγ¬ματοποιείται η ΙΗ' Γενική Συνέλευση) δεν υπάρχει διοίκηση στη Δ.Ο.Ε. λόγω της έκτακτης κατάστασης της χώρας (δικτατορία Μεταξά, πόλεμος, εμφύλιος).
5. 1947: Ιούλιος. Πραγματοποιείται η πρώτη μετα¬πολεμική Γενική Συνέλευση (ΙΘ') στην οποία Πρόε¬δρος της Δ.Ο.Ε εκλέγεται ο Ζαχαρίας Κωτσίκης.
6. 1967-1975: Διορισμένη διοίκηση στη Δ.Ο.Ε. από τη δικτατορία. Τελευταίος εκλεγμένος, πριν από τη δικτατορία, Πρόεδρος ο Κυπριανός Αρναούτογλου.
7. 8-5-1975: Πραγματοποίηση της πρώτης μεταδικτατορικής Γενικής Συνέλευσης. Ύστερα από αίτημα 35 συλλόγων στο Πρωτοδικείο της Αθήνας κατάργηση της διορισμένης διοίκησης και εκλογή νέας με Πρό¬εδρο τον Παναγιώτη Καζαντζή.
Το συνδικαλιστικό κίνημα των δασκάλων συνάντησε πολλές και μεγάλες δυσκολίες, αλλά παρ' όλα αυτό η πορεία της Δ.Ο.Ε. και του συνδικαλιστι¬κού κινήματος των δασκάλων γενικότερα υπήρξε ανοδική. Στην αρχή καταβλήθηκε σημαντική προσπά¬θεια προκειμένου να οργανωθεί συνδικαλιστικά η βάση, έργο δύσκολο και επίπονο, γιατί την εποχή εκείνη το συνδικαλιστικό κίνημα είχε να αντιμετωπίσει και την απειλή των διώξεων και των απολύσεων. Παρ' όλες τις δυσκολίες οι επιτυχίες που σημειώνονταν προσέλκυαν όλο και περισσότερους δασκάλους στο συνδικαλιστικό κίνημα, χωρίς όμως να επιτευχθεί καθολική συμμετοχή των δασκάλων. Ένα ποσοστό άλλοτε μικρότερο και άλλοτε μεγαλύτερο βρισκόταν και βρίσκεται σχεδόν πάντα έξω από τη συνδικαλιστική δράση, αλλά καρπώνονταν τ' αποτελέσματα που πετύχαιναν και πετυχαίνουν με πολλούς κόπους, αγώνες και θυσίες οι συνδικαλισμένοι συνάδελφοί τους.
Ακαταπόνητοι μαχητές οι δάσκαλοι για περισσότερο από μισό αιώνα οργανώνονται στη Δ.Ο.Ε., αγωνίζονται και προχωρούν ανοδικά. Η σκυτάλη του αγώνα μεταφέρεται από γενεά σε γενεά, ώσπου να έρθει η στιγμή που τα ιδανικά τους να γίνουν πραγματικότητα.
Οι συνεχείς και επίμονες προσπάθειες του Κλάδου για την επίλυση των δίκαιων αιτημάτων του συχνά είχαν τη συμπαράσταση της κοινής γνώμης που αντιλαμβανόταν ότι οι αγώνες αυτοί δεν είχαν σαν στόχο μόνο την οικονομική αναβάθμιση των δασκά¬λων, αλλά απέβλεπαν και στην άνοδο του μορφωτικού τους επιπέδου καθώς και στην ολόπλευρη εξύψωση της Παιδείας. Για να ικανοποιηθούν κυρίαρχα αιτήματα του Κλάδου χρειάστηκαν συντονισμένοι και μακροχρόνιοι αγώνες για πολλά χρόνια.
Αναφέρουμε τα σημαντικότερα από αυτά.
1. Η αύξηση των ετών φοίτησης των μαθητών σι οχτώ (8) έτη, απόφαση της Κ' Γενικής Συνέλευσης της Δ.Ο.Ε. του 1948, που ικανοποιήθηκε με τη θέσπιση της εννιάχρονης υποχρεωτικής εκπαίδευσης (Ν. 309/1976).
2. Το αίτημα της "Ενιαίας και άρτιας Πανεπιστημιακής μόρφωσης των δασκάλων" που αποφασίστηκε στην ΚΒ' Γενική Συνέλευση της Δ.Ο.Ε. το 1950 και ικανοποιήθηκε με την ίδρυση των Παιδαγωγικών Τμημάτων (Ν. 1268/1982) η λειτουργία των οποίων άρχισε το ακαδημαϊκό έτος 1984/1985.
3. Το αίτημα για την καθιέρωση ενιαίου μισθολογί¬ου, σύμφωνα με απόφαση της ΚΔ' Γενικής Συνέλευσης της Δ.Ο.Ε. το 1952, το οποίο νια να ικανοποιηθεί χρειάστηκε να περάσουν περισσότερα από είκοσι (20) χρόνια (Ν. 1505/1985).
4. Το αίτημα της κατάργησης του επιθεωρητή και της αντικατάστασης του με το θεσμό του σχολικού συμβούλου, που τέθηκε στην 1η μεταδικτατορική Γε¬νική Συνέλευση της Δ.Ο.Ε. τον Ιούλιο του 1975 και ικανοποιήθηκε με το Ν. 1304/1982.
Επίσης αξιομνημόνευτες είναι οι παρακάτω απεργιακές κινητοποιήσεις του Κλάδου και τα αιτήμα¬τα τους;
1. Της 19ης Ιανουαρίου 1963 (διαρκείας), που έληξε με επιστράτευση στις 7-2-1963.
Αίτημα η ίση οικονομική μεταχείριση των εκπαιδευτικών έναντι των άλλων δημοσίων υπαλλήλων
2. Της 26ης Μαρτίου 1976 (7ήμερη).
Αίτημα η εφαρμογή της αρχής της ίσης μισθολο¬γικής μεταχείρισης για όλους τους δημοσίους υ¬παλλήλους.
3. Της 10ης Μαΐου 1979 (7ημερη).
Αίτημα η τιμαριθμική αναπροσαρμογή μισθών για την κάλυψη της αγοραστικής τους αξίας λόγω πληθωρισμού.
4. Της 12ης Δεκεμβρίου 1980 (12ήμερη).
Αιτήματα:
i. Αύξηση των δαπανών για την παιδεία
ii. Σύγχρονα διδακτήριο
iii.Εκσυγχρονισμός προγραμμάτων και βιβλίων
iv.Δωρεάν παιδεία
v. Ίδρυση Ανώτατων Παιδαγωγικών Σχολών ενταγ¬μένων στα Πανεπιστήμια της χώρας
vi. Τιμαριθμική αναπροσαρμογή μισθών
5. Της 18ης Φεβρουαρίου 1997 (13ήμερη).
Αύξηση των δαπανών για την Παιδεία στο 15%
Νέο Ενιαίο Μισθολόγιο
Σύνταξη στα 30 χρόνια υπηρεσίας με βάση τα 3&30
Μείωση του διδακτικού ωραρίου στην κατεύθυνση εξομοίωση του με το διδακτικό ωράριο των εκπαιδευτικών της Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης
Υποχρεωτική δίχρονη Προσχολική Αγωγή
Αύξηση των οργανικών θέσεων 5/θέσιων και πάνω σχολείων κατά μία.
Ο Σύλλογος δασκάλων και Νηπιαγωγών Πάτρας ιδρύθηκε τον Απρίλιο του 1945 με την επωνυμία "ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΔΗΜΟΔΙΔΑΣΚΑΛΩΝ ΠΑΤΡΩΝ". Ιδρυτές του συλλόγου ήταν οι δημοδιδάσκαλοι Δημήτριος Τζουράς, Ιωάννης Ανδριόπουλος, Χρήστος Καραλής, Ιωάννης Κλουκίνας, Αναστασία Κουρμουλή, Θεμιστοκλής Κοκκίδας, Αλέξανδρος Κούτρας, Ιωάννης Καμπάνας και Σταύρος Γεράνης οι οποίοι συνήλθαν στο 3° Δημ. Σχολείο Πατρών, συνέταξαν το καταστατικό, το υπέγραψαν και το υπέβαλαν νια έγκριση στο Πρωτοδικείο Πατρών.
Η πρώτη Γενική Συνέλευση των μελών του συλ¬λόγου για την ανάδειξη του πρώτου Δ.Σ. έγινε στις 8-6-1945 και πρώτος Πρόεδρος εκλέχτηκε ο Δημήτριος Τζουράς. Η θητεία του πρώτου Δ.Σ. είχε διάρκεια 3 μηνών επειδή σύμφωνα με το καταστατικό οι αρχαιρεσίες έπρεπε να γίνονται στην αρχή κάθε σχολικής χρονιάς.
Οι πρώτες ελεύθερες και δημοκρατικές εκλογές μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας στη χώ¬ρα μας, από το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου του 1967, έγιναν στις 26-1-1975. Το πρώτο διοικητικό συμβούλιο συγκροτήθηκε στις 29-1-1975 και Πρόε¬δρος εκλέχτηκε ο Γιώργος Αναστασίου.
Παραθέτουμε στη συνέχεια τις ημερομηνίες διε¬ξαγωγής των αρχαιρεσιών και συγκρότησης των διοικητικών συμβουλίων, καθώς και τα ονοματεπώνυμα των Προέδρων του συλλόγου από τη μεταπολίτευση μέχρι σήμερα:
Ημ/νία εκλογών Ημ/νία Συκρότησης
Διοικητικού Συμβουλίου Ονοματεπώνυμο Προέδρου
16-01-1977 19-01-1977 Γιώργος Αναστασίου
15-01-1978 19-01-1978 Νίκος Ντουφεξής
08-10-1978 19-10-1978 Νίκος Ντουφεξής
21-10-1979 25-10-1979 Γιώργος Γουρδουβέλης
12-10-1980 14-10-1980 Διονύσης Μπουζαλάς
10-10-1981 14-10-1981 Διονύσης Μπουζαλάς
12-10-1982 19-10-1982 Γιώργος Κουτρούμπος
12-10-1983 19-10-1983 Θεόδωρος Κανελλόπουλος
22-10-1984 10-12-1984 Θεόδωρος Κανελλόπουλος
21-10-1985 04-02-1986 Θεόδ. Κανελλόπουλος
29-10-1986 04-11-1986 Φώτης Ψαρρός
03-02-1987 Γιάννης Σκαλιδάκης
22-10-1987 02-11-1987 Π. Κοντογεωργόπουλος
18-10-1988 14-11-1988 Διονύσιος Μπουζαλάς
12-10-1989 25-10-1989 Διονύσιος Μπουζαλάς
09-10-1990 22-10-1990 Διονύσιος Μπουζαλάς
14-10-1991 21-10-1991 Στ. Παπαδόπουλος
19-10-1992 26-10-1992 Διονύσιος Μπουζαλάς
19-10-1993 25-10-1993 Διονύσιος Μπουζαλάς
06-10-1994 12-04-1995 Βλάσ. Δρακόπουλος
08-06-1995 13-06-1995 Θωμάς Καραγιάννης
06-06-1996 11-06-1996 Θωμάς Καραγιάννης
11-06-1997 13-06-1997 Θωμάς Καραγιάννης
27-05-1998 01-06-1998 Θωμάς Καραγιάννης
26-05-1999 01-06-1999 Θωμάς Καραγιάννης
25-05-2000 13-12-2000 Θωμάς Καραγιάννης
06-06-2001 30-09-2001 Νίκος Κόρδας
02-06-2002 27-03-2003 Νίκος Κόρδας
04-06-2003 10-06-2003 Νίκος Κόρδας
02-06-2004 09-06-2004 Νίκος Κόρδας
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ:
1. Από τη συνδικαλιστική χρονιά 1982-1983 οι εκλογές διεξάγονται με το σύστημα της απλής αναλογικής (Ν. 1264/1982).
2. Το έτος 1984 ύστερα από τροποποίηση του καταστατικού έγινε αλλαγή της επωνυμίας του συλλόγου. Με την ίδια τροποποίηση αυξήθηκε ο αριθμός των μελών του Δ.Σ. από 7 σε 9.
3. Τη συνδικαλιστική χρονιά 1986-1987, μετά το γνωστό τροχαίο στο οποίο τραυματίστηκαν σοβαρά μέλη του Δ.Σ., ο τότε Πρόεδρος του συλλόγου Φώτης Ψαρρός, σοβαρά τραυματισμένος παραιτήθηκε και Πρόεδρος εκλέχτηκε για το υπόλοιπο διάστημα (3-2-1987 μέχρι 22-10-1987) ο Γιάννης Σκαλιδάκης.
4. Από το συνδικαλιστικό έτος 1995-1996, μετά από σχετική τροποποίηση του καταστατικού, οι αρχαιρεσίες για την εκλογή όλων των οργάνων γίνονται στο τέλος της σχολικής χρονιάς.
Σήμερα ο Σύλλογος Δασκάλων και Νηπιαγωγών Πάτρας είναι ο μεγαλύτερος σε αριθμό μελών σύλλογος της χώρας. Από το έτος 2000 στεγάζεται σε ιδιόκτητο γραφείο, στην Πλατεία Γεωργίου Α', το οποίο αγοράστηκε με χρήματα που συγκεντρώθηκαν από έκτακτη εισφορά των περισσότερων μελών του συλλόγου.
Το μεγαλύτερο μέρος από τα παραπάνω κείμενα και τα περισσότερα στοιχεία είναι αποτέλεσμα παλαιότερης εργασίας των συναδέλφων Κώστα Παπαγεωργόπουλου, Θωμά Ντούλια και Θωμά Καραγιάννη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου