Παρατηρήσεις για τα τουριστικά ταξίδια
Είναι στον άνθρωπο έμφυτη η περιέργεια να γνωρίσει νέους τόπους, άλλους λαούς και τις συνήθειές τους. Να δει από κοντά τα ονομαστά μνημεία και τα άλλα θαυμάσια δημιουργήματα του ανθρώπου.
Αυτή η περιέργεια δεν είναι ανεπτυγμένη το ίδιο σε όλους. Ακόμα αλλάζει και στον ίδιο τον άνθρωπο στις διάφορες ηλικιακές του φάσεις. Η ικανοποίηση της έχει ακόμα σχέση με τις οικονομικές δυνατότητες του καθενός, τις εργασιακές υποχρεώσεις και προφανώς ...τα υπάρχοντα προβλήματα υγείας. Όμως η αλήθεια να λέγεται. Το πείσμα, η επιμονή κι ο προγραμματισμός υπερνικά πολλές φορές τις δυσκολίες. Η θέληση, λένε, μπορεί να μετακινήσει βουνά.
Προσωπικά για υποκειμενικούς κι αντικειμενικούς λόγους άργησα αρκετά να βγω έξω απ’ τα σύνορα της χώρας. Αυτό έγινε μπορετό μετά τα 38 μου χρόνια και για λόγους εύκολα εξηγήσιμους είχα προτίμηση σε χώρες που στο παρελθόν άνθισε Ελληνικός πολιτισμός. Έτσι οι πρώτες προτιμήσεις ήταν Τουρκία και Αίγυπτος, Αργότερα ξανοίχτηκα παρά πέρα. Με χαρακτηρίζει μία μέσης τάξεως μανία κι επιθυμία για ταξίδια. Στον τομέα αυτόν δεν ήμουν φανατικός αλλά ακολουθούσα και το ρεύμα. Η γυναίκα μου και η παρέα ήταν εκ των πραγμάτων το κίνητρο για τα περισσότερα.
Όταν αποφασίζεται ένα ταξίδι κι αρχίζει η προετοιμασία του ανάβει το ενδιαφέρον στο περιβάλλον μου. Προετοιμασία πληροφόρησης, συγκέντρωση πληροφοριών από ταξιδιωτικούς οδηγούς και τελευταία από το διαδίκτυο. Οργασμός!. Εγώ λίγα πράγματα, ίσως γιατί υστερώ στις ξένες γλώσσες ή γιατί θα τα βρω έτοιμα από άλλους. Και να σας πω την αμαρτία μου, σύντομα κουράζομαι και μέσα μου αναπτύσσεται η επιθυμία να επιστρέψω στη φωλιά μου. Βεβαίως τότε δεν τολμώ να το ομολογήσω.
Την πατρίδα μου, της σέρνω τα μύρια κι όσα σε μια συζήτηση, για την κατάσταση που επικρατεί, για τα ελαττώματα στη λειτουργία των θεσμών, την έλλειψη αισθήματος συνευθύνης, τον οικονομικό φατριασμό και την πολιτική διαπλοκή. Αλλά μη γίνει καμιά παρεξήγηση. Την αγαπώ έτσι κι αλλιώς. Απλώς την ήθελα αλλιώς.
Πολλές από τις χώρες που επισκεπτόμαστε είναι πιο προχωρημένες από μας. Βλέπεις έχουν πίσω τους, ως κρατικές οντότητες, πολλά περισσότερα χρόνια ζωής. Έχουν πλούσιες φυσικές πηγές πλούτου ή ακόμα χειρότερα κάποιες εκμεταλλεύτηκαν για αρκετά χρόνια τον πλούτο υποταγμένων σ’ αυτούς χωρών. Έχουν καθιερώσει -και κυρίως εφαρμόζουν- καλύτερους θεσμούς και νοιάζονται για την πορεία, έχοντας συνειδητοποιήσει ότι η ορθή πορεία τους έχει ευθεία σχέση με τη δική τους διαδρομή.
Αγαπάμε την πατρίδα μας αλλά μη βαυκαλιζόμαστε. Δεν είμαστε ο ευλογημένος απ’ το Θεό λαός. Δεν είναι αποκλειστικό μας χαρακτηριστικό. Όλοι οι λαοί αγαπούν τον τόπο τους και μάλιστα πολλές φορές πιο αποτελεσματικά από μας.
Μετά τις εξελίξεις των τελευταίων ετών ανιχνεύεις στο πρόσωπο του ξένου όταν πληροφορείται ότι είσαι Έλληνας ένα κράτημα. Έχουμε χάσει την «καλή έξωθεν μαρτυρία». Μερικοί αυτό μπορεί να το υποτιμούν, αλλά δεν έχουν συναίσθηση ότι το γεγονός βαραίνει, θέλουν δε θέλουν, και αυτούς