Δάσκαλος του λαού
Σπάνιοι είναι οι δάσκαλοι που «στρατεύουν» τη ζωή και το έργο τους για τη μόρφωση του λαού. Τέτοιος δάσκαλος ήταν «ο Χρίστος Σούλης, ο Γυμνασιάρχης της Ζωσιμαίας Σχολής Ιωαννίνων», όπως τιτλοφορείται ο αφιερωματικός τόμος του Συνδέσμου Αποφοίτων Ζωσιμαίας Σχολής Ιωαννίνων, σε συνεργασία με το Δήμο Τζουμέρκων. Πρόκειται για μονογραφία του φιλολόγου-ιστορικού Σπύρου Εργολάβου, η οποία αναδεικνύει την παιδαγωγική και συγγραφική προσφορά αυτού του σπουδαίου και ...ανυπότακτου δασκάλου του λαού. Ο Χρίστος Σούλης κατέστησε τη Ζωσιμαία Σχολή, πρότυπο και προοδευτικό - εκπαιδευτικά και πολιτιστικά - σχολείο για τα παιδιά της Ηπείρου. Πρωτοστάτησε στη δράση του «Ηπειρώτικου Εκπαιδευτικού Ομίλου» (με πρότυπο τον Εκπαιδευτικό Ομιλο των Γληνού-Δελμούζου). Πρόσφερε πλούσιο συγγραφικό έργο («Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια», «Ηπειρώτικα Χρονικά» κ.ά). Δίδαξε ανθρώπινο και αγωνιστικό ήθος. Ο γεννημένος το 1892 στο χωριό Χουλιαράδες, Χρίστος Σούλης, κατηγορήθηκε από τη μεταξική δικτατορία ως «κομμουνιστής», «άθεος» και «αγράμματος δημοτικιστής».
Μ' αυτές τις κατηγορίες συνελήφθη από τον Ιταλό και Γερμανό κατακτητή και διώχτηκε από τους Ελληνες συνεργάτες τους, με την επιπλέον κατηγορία ότι «στέλνει μαθητές του στο αντάρτικο». Τον Αύγουστο του 1944, οι τοπικοί ιθύνοντες της κυβέρνησης Ράλλη τού ζήτησαν, με ομιλία του στην κεντρική πλατεία των Ιωαννίνων να καταδικάσει την ΕΑΜική Αντίσταση. Αρνήθηκε. Από το Δεκέμβρη του 1944 «πλήρωσε» ακριβά αυτή την άρνησή του. Θύμα των μεταδεκεμβριανών εμφυλιακών διώξεων σε βάρος των αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης και των προοδευτικών διανοουμένων και εκπαιδευτικών, όπως και άλλοι Ηπειρώτες εκπαιδευτικοί και διανοούμενοι ήταν και ο Χρ. Σούλης. Το 1945 τέθηκε σε διαθεσιμότητα και εξαναγκάστηκε σε φυγή. Με υποτροφία του Γαλλικού Κράτους, κατάφερε να πάει στο Παρίσι. Το 1946 πραγματοποιήθηκε στο Παρίσι το Συνέδριο Ειρήνης. Σε συνεννόηση με την ελληνική πρεσβεία, ο Χρ. Σούλης θα μιλούσε στο Συνέδριο για το πρόβλημα της Ηπείρου. Η ομιλία του... ματαιώθηκε. Εφυγε για την Αμερική, όπου σπούδαζε ένας γιος του. Στις ΗΠΑ, προσπάθησε να πείσει τον αρχιεπίσκοπο Αθηναγόρα να δημιουργηθεί Ελληνικό Γυμνάσιο. Δεν εισακούστηκε. Επέστρεψε στην Ελλάδα. Αντί να αποκατασταθεί για τις προσπάθειές του για την επίλυση του προβλήματος της Ηπείρου και τη μόρφωση των Ελληνοπαίδων στις ΗΠΑ, το 1947 απολύθηκε από την εκπαίδευση με την κατηγορία ότι ήταν «εθνοπροδότης, αρχηγός των κομμουνιστών εκπαιδευτικών εν Ηπείρω, διακεκριμένο στέλεχος του ΚΚΕ, που απεργάζεται εις το εξωτερικόν την υπονόμευσιν της Ελλάδος».
Σπάνιοι είναι οι δάσκαλοι που «στρατεύουν» τη ζωή και το έργο τους για τη μόρφωση του λαού. Τέτοιος δάσκαλος ήταν «ο Χρίστος Σούλης, ο Γυμνασιάρχης της Ζωσιμαίας Σχολής Ιωαννίνων», όπως τιτλοφορείται ο αφιερωματικός τόμος του Συνδέσμου Αποφοίτων Ζωσιμαίας Σχολής Ιωαννίνων, σε συνεργασία με το Δήμο Τζουμέρκων. Πρόκειται για μονογραφία του φιλολόγου-ιστορικού Σπύρου Εργολάβου, η οποία αναδεικνύει την παιδαγωγική και συγγραφική προσφορά αυτού του σπουδαίου και ...ανυπότακτου δασκάλου του λαού. Ο Χρίστος Σούλης κατέστησε τη Ζωσιμαία Σχολή, πρότυπο και προοδευτικό - εκπαιδευτικά και πολιτιστικά - σχολείο για τα παιδιά της Ηπείρου. Πρωτοστάτησε στη δράση του «Ηπειρώτικου Εκπαιδευτικού Ομίλου» (με πρότυπο τον Εκπαιδευτικό Ομιλο των Γληνού-Δελμούζου). Πρόσφερε πλούσιο συγγραφικό έργο («Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια», «Ηπειρώτικα Χρονικά» κ.ά). Δίδαξε ανθρώπινο και αγωνιστικό ήθος. Ο γεννημένος το 1892 στο χωριό Χουλιαράδες, Χρίστος Σούλης, κατηγορήθηκε από τη μεταξική δικτατορία ως «κομμουνιστής», «άθεος» και «αγράμματος δημοτικιστής».
Μ' αυτές τις κατηγορίες συνελήφθη από τον Ιταλό και Γερμανό κατακτητή και διώχτηκε από τους Ελληνες συνεργάτες τους, με την επιπλέον κατηγορία ότι «στέλνει μαθητές του στο αντάρτικο». Τον Αύγουστο του 1944, οι τοπικοί ιθύνοντες της κυβέρνησης Ράλλη τού ζήτησαν, με ομιλία του στην κεντρική πλατεία των Ιωαννίνων να καταδικάσει την ΕΑΜική Αντίσταση. Αρνήθηκε. Από το Δεκέμβρη του 1944 «πλήρωσε» ακριβά αυτή την άρνησή του. Θύμα των μεταδεκεμβριανών εμφυλιακών διώξεων σε βάρος των αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης και των προοδευτικών διανοουμένων και εκπαιδευτικών, όπως και άλλοι Ηπειρώτες εκπαιδευτικοί και διανοούμενοι ήταν και ο Χρ. Σούλης. Το 1945 τέθηκε σε διαθεσιμότητα και εξαναγκάστηκε σε φυγή. Με υποτροφία του Γαλλικού Κράτους, κατάφερε να πάει στο Παρίσι. Το 1946 πραγματοποιήθηκε στο Παρίσι το Συνέδριο Ειρήνης. Σε συνεννόηση με την ελληνική πρεσβεία, ο Χρ. Σούλης θα μιλούσε στο Συνέδριο για το πρόβλημα της Ηπείρου. Η ομιλία του... ματαιώθηκε. Εφυγε για την Αμερική, όπου σπούδαζε ένας γιος του. Στις ΗΠΑ, προσπάθησε να πείσει τον αρχιεπίσκοπο Αθηναγόρα να δημιουργηθεί Ελληνικό Γυμνάσιο. Δεν εισακούστηκε. Επέστρεψε στην Ελλάδα. Αντί να αποκατασταθεί για τις προσπάθειές του για την επίλυση του προβλήματος της Ηπείρου και τη μόρφωση των Ελληνοπαίδων στις ΗΠΑ, το 1947 απολύθηκε από την εκπαίδευση με την κατηγορία ότι ήταν «εθνοπροδότης, αρχηγός των κομμουνιστών εκπαιδευτικών εν Ηπείρω, διακεκριμένο στέλεχος του ΚΚΕ, που απεργάζεται εις το εξωτερικόν την υπονόμευσιν της Ελλάδος».
Αρ. ΕΛΛΗΝΟΥΔΗ
Δείτε περισσότερα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου