Η χώρα συνθλίβεται, η πατρίδα μέρα με τη μέρα θρυμματίζεται. Κι όμως λαός, ιθύνοντες επίσημων θεσμών και οι παντός χρώματος πολιτικοί παράγοντες περί άλλων τυρβάζουν. Εκείνοι, που συνεχώς επαναλάμβαναν ότι δεν πρέπει να χαθεί μέρα αφήνουν το χρόνο να κυλά, χωρίς δυστυχώς να έχουν τη συνείδηση της καίριας σημασίας του. Εδώ που φτάσαμε, με ευθύνη των αρμοδίων το πρώτο που πρέπει να κάνουμε είναι να δεχθούμε τα αναπόφευκτα. Να δεχθούμε την αναπόφευκτη υποβάθμιση του επιπέδου τη...ς ζωής μας, χωρίς να ψάχνουμε αλλού εχθρούς και να δίνουμε σκιαμαχίες με αόρατες δυνάμεις. Σαν Έθνος ν' αρχίσουμε με δύναμη, με πείσμα, με εργατικότητα και επιτέλους με ομόνοια να βρούμε, χωρίς τις ποικίλες ιδεοληψίες, τη μόνη μάχη που αξίζει να δώσουμε. Τη μάχη της ανάπτυξης, των επενδύσεων και της δημιουργίας. Η χώρα ξανάδωσε αυτή τη μάχη στην πορεία της ιστορίας της και την κέρδισε