Α λ λ α γ ή φ ρ ο υ ρ ά ς
Ακροβατώ
αμφίθυμος ανάμεσα
στα ναι και τα όχι
στο χθες και το σήμερα...
στην πράξη και το όνειρο
Ισορροπώ
στο τεντωμένο σχοινί της μνήμης
Ζω στο μεταίχμιο
της εξέλιξης των γεγονότων
Εγκρίνω με θράσος
ή απορρίπτω
πράγματα κι ενέργειες
Αλλά πλέον μόνο ως θεατής
γιατί πέρασε πια
η μπογιά μας
και πρέπει να παραμερίσουμε
στη νέα φρουρά που ήρθε
και ζητά μ’ ένταση
τον αυτοδίκαιο ρόλο της