Η π ό λ ι ς ε ά λ ω
Ανίσχυρος υπομένει κι αμύνεται
στις αλλεπάλληλες επιθέσεις του χρόνου
Ανθίσταται πεισματικά
με τα δόντια σφιγμένα...
Έχει τη συνείδηση της φθαρτότητας του
αλλά όσο περνάει απ’ το χέρι του
η πόλη δε θα πέσει,
ούτε θα υψώσει ποτέ τη λευκή σημαία
της παράδοσης.
Φυλάει τις κερκόπορτες,
μα τι να το κάνεις;
Το αναπόφευκτο μια μέρα θα νικήσει.
Τότε και μόνο τότε ας ειπωθεί το
« Η πόλις εάλω…»