Το Ορφανοτροφείο Βόλου

Το έτος 1894 εποχή που δεν υπήρχε καμία φιλανθρωπική κίνηση στο Βόλο, μία ομάδα συμπολιτών ίδρυσε το Σωματείο με τον τίτλο «Φιλόπτωχος Αδελφότης» και συνέταξε το πρώτο καταστατικό με σκοπό την αλληλοβοήθεια των απόρων μελών του Σωματείου.
Το 1902 αναλαμβάνει πρόεδρος ο αείμνηστος Γ.Κούτσικος μέχρι και τον θάνατό του το 1928 και με τροποποίηση των σκοπών του καταστατικού αποφασίζεται εκτός από την αλληλοβοήθεια των απόρων συμπολιτών να ανεγερθεί και Άσυλο Πτωχών. Από το 1903 με εράνους μέχρι το 1908 κτίζεται το Πτωχοκομείο μαζί με τον ναό του Αγ. Παντελεήμονος και το 1909 εγκαθίστανται 31 γέροντες στην μία πτέρυγα και το 1911 όταν ολοκληρώνεται η άλλη πτέρυγα αποφασίζεται η εγκατάσταση 30 ορφανών παιδιών.
Το 1914 αναγνωρίσθηκε το Σωματείο από το Πρωτοδικείο Βόλου.
Στο Ορφανοτροφείο σύμφωνα με τον κανονισμό του 1913 γίνονταν δεκτά παιδιά Ελληνόπουλα άρρενα ορφανά των δύο ή και του ενός γονέα καταγόμενα από οποιοδήποτε μέρος της Ελλάδος κατά προτίμηση όμως από την επαρχία Βόλου. Απαραίτητες προϋποθέσεις για την εισαγωγή ενός αγοριού ήταν να έχει ηλικία 7-12 ετών και να είναι υγιές στο σώμα και στον νουν, όπως το πιστοποιούσε ο ιατρός του Ορφανοτροφείου. Ο κηδεμόνας που θα ζητούσε την εισαγωγή του παιδιού έπρεπε να είναι πρόσωπο ευυπόληπτο και αξιόχρεο. Η αποχώρησή του τροφίμου από το ίδρυμα δεν είναι δυνατή προ του 18ου έτους παρά μόνον με απόφαση του προέδρου και γνωμοδότηση του Διευθυντού. Σε περίπτωση αποχώρησης νωρίτερα των 18 ετών αυτοβούλως ή με κακή διαγωγή έπρεπε ο κηδεμόνας ή ο ίδιος να καταβάλει στο ίδρυμα τα έξοδα της διατροφής του. Ο αριθμός των κατ’ έτος εισαγομένων ορφανών ορίζονταν από το Δ.Σ.
Στο ίδρυμα παρέχονταν υποχρεωτικά για όλους τους τροφίμους η Διδασκαλία Γραμμάτων, Τεχνών και Μουσικής.
Στην αυλή του Ορφανοτροφείου λειτουργούσε Δημοτικό Σχολείο και Εργαστήρια εκμάθησης τεχνών, όπως ταπητουργία, ραπτική, κέντημα, ξυλουργική κ.α. Η εκμάθηση ήταν υποχρεωτική σε όλους τους τροφίμους και υπήρχε πρόγραμμα και κανονισμός.
Η διδασκαλία της Μουσικής σε όλους τους τροφίμους και λειτουργούσε Μουσικός θίασος με τον τίτλο «Φιλαρμονική Μουσική του Ορφανοτροφείου της Φ.Α.Β.».
Το προσωπικό απαρτίζονταν από 17 άτομα ,τα εξής: Διευθυντή ή /ντρια ,οικονόμο, εφημέριο, ιατρό, διδάσκαλο ή /σα, αρχιμουσικού και βοηθού αυτού, παιδονόμου, κουρέα, μαγείρου, νοσοκόμου, 4 υπηρετριών, μιας πλύντριας ,ενός θυρωρού. Στη λειτουργία καθημερινά του ιδρύματος βοηθούσαν οι τρόφιμοι με συγκεκριμένο καταμερισμό εργασιών. Στην όλη προσπάθεια δεν υπήρξε κρατική ή δημοτική βοήθεια και όλα γίνονταν με φιλανθρωπικές δωρεές .Από το 1935 στον κανονισμό φαίνεται επίδομα του Δήμου υπέρ των ιδρυμάτων.
Από το 1911 μέχρι το 1922 το Ίδρυμα περιθάλπει ορφανά και γέροντες ,οπότε η Μικρασιατική καταστροφή αναγκάζει το Δ.Σ. να καταργήσει το γηροκομείο ,να περιορίσει στο ελάχιστο τον αριθμό των γερόντων και από το 1922 και μετά το πτωχοκομείο να μετατραπεί ουσιαστικά σε Ορφανοτροφείο Αρρένων και Θηλέων .Από το ίδιο έτος με δωρεά ανεγείρεται επαγγελματική Σχολή που λειτουργεί από το 1926.
Όπως αναφέρεται στο καταστατικό της Φ.ΑΒ. το 1935 το Σωματείο λειτουργεί τα ιδρύματα Πτωχοκομείου και Ορφανοτροφείου αρένων και θηλέων ,που εκτός από την περίθαλψη και διαπαιδαγώγηση στους τροφίμους προσφέρουν μόρφωση στα γράμματα ,στις τέχνες και στην οργανική μουσική .Επιπλέον μαθαίνουν την οικοκυρική στα κορίτσια (ταπητουργία, ραπτική, κέντημα κ.α.)και την γεωργική , κτηνοτροφική, δενδροκομική, μελισσοκομική μόρφωση κα..
Τη δεκαετία 1930-1940 οι τρόφιμοι έφθασαν στον αριθμό 130, τη δεκαετία 1940-1950 στον αριθμό 180 που είναι και ο μεγαλύτερος αριθμός που φιλοξένησε ποτέ το ίδρυμα και κατά τη δεκαετία 1950-1960 ο αριθμός των φιλοξενούμενων παιδιών ανήλθε στα 120 και αποφασίστηκε να φιλοξενούνται μόνον αγόρια από 5-12 ετών . Κατά τη δεκαετία 1960-1970 φιλοξενήθηκαν περί τα 100 παιδιά.
Το καταστατικό της Φ.Α.Β. μετά από μερικές επί μέρους τροποποιήσεις το 1942 παρέμεινε το ίδιο μέχρι το 1973 ,που έχουμε την βασική διαφοροποίηση.
Το 1973 αποφασίζεται με το Β.Δ. 16)1973 η υποχρεωτική σύσταση ιδρυμάτων Ν.Π.Ι.Δ. από τα Φιλανθρωπικά Σωματεία που θα παρέχουν οργανωμένη περίθαλψη σε άπορες ομάδες ανθρώπων .Έτσι συστήνεται από την Φ.Α.Β. το φιλανθρωπικό ίδρυμα με την επωνυμία «Ορφανοτροφείο Βόλου» με σκοπό την παροχή οργανωμένης περίθαλψης σε άρρενα ορφανά ανήλικα και άπορα παιδιά. Το ίδρυμα είχε δικό του Οργανισμό και Εσωτερικό Κανονισμό Λειτουργίας, όπου καθορίζονται όλα τα της λειτουργίας του.