Η ίδρυση της Αβερώφειου

Ιουλία Κανδήλα
Η ιστορία της Αβερωφείου Γεωργικής Σχολής ξεκινά το 1901 με την απόφαση της πολιτείας να ιδρύσει γεωργική σχολή στη Λάρισα. Η απόφασή της αυτή οφείλεται στη μεγάλη δωρεά του Ηπειρώτη εθνικού ευεργέτη Γεωργίου Αβέρωφ προς το ελληνικό δημόσιο για εθνικούς, κοινωφελείς και φιλανθρωπικούς σκοπούς. Ανάμεσα σε αυτούς και η σύσταση γεωργικού σχολείου στη Λάρισα ή όπου αλλού έκρινε καταλληλότερο το κράτος.
Έτσι το Φεβρουάριο του 1901 η κυβέρνη...ση Γεωργίου Θεοτόκη αποφάσισε να προχωρήσει στην ψήφιση νόμου (Νόμος ΒΩΛΕ΄ 18/10-2-1901) σύμφωνα με τον οποίο ιδρύθηκε γεωργική σχολή στη Λάρισα με την επωνυμία «Αβερώφειος Γεωργική Πρακτική Σχολή Λαρίσης». Η επιλογή της Λάρισας ως τόπου ίδρυσης γεωργικού σχολείου, εκτός από την επιθυμία του δωρητή, εξαρτήθηκε και από τη γεωγραφική της θέση αλλά και από την ύπαρξη της εύφορης θεσσαλικής πεδιάδας. Η ίδρυσή της ήρθε να καλύψει ένα τεράστιο κενό στο χώρο της γεωργικής εκπαίδευσης, δεδομένου ότι την περίοδο αυτή μόνο ένα γεωργικό σχολείο λειτουργούσε, η Κασσαβέτεια σχολή στην περιοχή του Αλμυρού. Με την απόφασή της αυτή η κυβέρνηση προσδοκούσε να καταστεί η Αβερώφειος Σχολή φυτώριο νέων γεωπόνων αλλά και κέντρο έρευνας και μελέτης με σκοπό τη βελτίωση της καλλιέργειας των δημητριακών.

Σύμφωνα με τον ιδρυτικό νόμο του 1901, σχολή είχε ως σκοπό, να μορφώσει και να καταρτίσει γεωπόνους ικανούς, που θα αναλάμβαναν τη διεύθυνση και την εποπτεία κτημάτων ή γεωργικών βιομηχανιών (γαλακτοκομίας, τυροκομίας, οινοποιίας, σηροτροφίας, μελισσοκομίας κ.λ.π.). Παρά τη γρήγορη απόφαση της πολιτείας για άμεση εκμετάλλευση του κληροδοτήματος Αβέρωφ, η πορεία υλοποίησης της υπήρξε αργή και με πολλά εμπόδια, γεγονός που θα καθυστερήσει την έναρξη της λειτουργίας της Σχολής για δέκα και πλέον έτη. Αυτό οφειλόταν τόσο στις συνεχείς κυβερνητικές αλλαγές που σημάδεψαν τη δεκαετία 1901-1911 όσο και στις δυσκολίες ρύθμισης και διευθέτησης ορισμένων ζητημάτων απαραίτητων για την έναρξη της.
Ως καταλληλότερος χώρος εγκατάστασης της μετά από πολλές διεργασίες επιλέχθηκε έκταση 3.000 στρεμμάτων του εθνικού κτήματος «Ακ-Σεράι» (πρώην Στεφανοβίκεια κτήματα), την οποία παραχώρησε το 1903 το Υπουργείο Οικονομικών. Περισσότερο χρονοβόρα υπήρξε η διαδικασία ανέγερσης των απαραίτητων κτηρίων τόσο για τη διδασκαλία και την πρακτική άσκηση των μαθητών όσο και την διαμονή προσωπικού και μαθητών. Μετά από πολλαπλές αναβολές τον Ιούνιο του 1908 άρχισαν οι εργασίες κατασκευής των κτηρίων. Εν τω μεταξύ μέχρι τα τέλη του 1904 είχε κατατεθεί το μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων του κληροδοτήματος, το οποίο ανήλθε το Μάιο του 1909, όταν τελείωσε το ζήτημα της εκκαθάρισης, στο ποσό των 1.109.355 δραχμών, μοιρασμένο σε δύο ισόποσες μερίδες, μερίδα ίδρυσης και μερίδα συντήρησης της Σχολής, σύμφωνα με τους όρους του διαθέτη.
Τον Αύγουστο του 1911 παραδόθηκαν με αρκετές ελλείψεις τα βασικότερα κτήρια της Σχολής και τρεις μήνες αργότερα λειτούργησε επίσημα η Σχολή.

Δείτε περισσότερα