Άκουσε την είδηση στο παλιό ραδιοφωνάκι, που κουβαλούσε πάντα μαζί του και χαμογέλασε πονηρά.
«Θα φάω καλά πάλι, αδελφάκι μου. Ξέρω τον τρόπο και δεν έχω παράπονο»
Με ικανοποίηση πληροφορήθηκε ότι προκηρύχθηκαν πάλι εκλογές. Την πολυτέλεια των «ιδεολογικών δεσμεύσεων» και των «κόκκινων γραμμών» δεν την είχε αισθανθεί μέχρι τώρα. Μόνος οδηγός και φάρος των πράξεών του ήταν πώς θα τα κονομήσει ο ίδιος. Κάνοντας μια αναδρομή στη ζωή του αναστέναξε βαθιά . Αναλογίστηκε τα χρήματα, που πέρασαν απ’ τα χέρια του και σαν παράπονο βγήκαν τα πονεμένα λόγια
«Α ρε μπαγάσα, αν δεν είχες το πάθος και τα έβαζες στην άκρη σήμερα θα είχες ένα σεβαστό κομπόδεμα! Μια ολόκληρη περιουσία. Αλλά τι να κάνουμε όλοι έχουν τις αδυναμίες τους. Πώς εγώ μπορούσα να είμαι διαφορετικός;»
«Θα φάω καλά πάλι, αδελφάκι μου. Ξέρω τον τρόπο και δεν έχω παράπονο»
Με ικανοποίηση πληροφορήθηκε ότι προκηρύχθηκαν πάλι εκλογές. Την πολυτέλεια των «ιδεολογικών δεσμεύσεων» και των «κόκκινων γραμμών» δεν την είχε αισθανθεί μέχρι τώρα. Μόνος οδηγός και φάρος των πράξεών του ήταν πώς θα τα κονομήσει ο ίδιος. Κάνοντας μια αναδρομή στη ζωή του αναστέναξε βαθιά . Αναλογίστηκε τα χρήματα, που πέρασαν απ’ τα χέρια του και σαν παράπονο βγήκαν τα πονεμένα λόγια
«Α ρε μπαγάσα, αν δεν είχες το πάθος και τα έβαζες στην άκρη σήμερα θα είχες ένα σεβαστό κομπόδεμα! Μια ολόκληρη περιουσία. Αλλά τι να κάνουμε όλοι έχουν τις αδυναμίες τους. Πώς εγώ μπορούσα να είμαι διαφορετικός;»