ΘΕΜΑΤΑ  ΠΑΙΔΕΙΑΣ- 7

Για το λύκειο, ένα μεγάλο ασθενή στη χώρα μας, προτείνω καθαρά και ξάστερα την κατάργηση της πενθήμερης εκδρομής. Ξέρω ότι θα ξεσηκωθούν μια σειρά σκληρά συμφέροντα να διαμαρτυρηθούν, αλλά τι να κάνουμε; Καλός ο φίλος αλλά φιλτάτη κι η αλήθεια. Γνωρίζω καλά το θέμα. Πρώτον δεν είναι πενθήμερη. Ο μαθητής από μέρες  πριν την αναχώρηση ασχολείται με αυτήν και αρκετές μετά την επιστροφή, Στην εκδρομή χάνεται ο έλεγχος, ο καθένας ξεσπά για πρώτη φορά τα απωθημένα του. Όποιος θέλει ας οργανώσει με όποιους θέλει πενθήμερη ή δεκαήμερη μετά την αποφοίτηση. Πόσες και πόσες υπερβολές, έως δράματα, δε μάθαμε να συμβαίνουν στη διάρκειά τους. Άσε τη μόδα των τελευταίων ετών με τα ταξίδια στο εξωτερικό. Και καλά για τους γονείς που μπορούν να σηκώσουν τη δαπάνη Ρώτα αυτούς που για να μην νιώσει το παιδί τους μειονεκτικά υποβάλλονται σε σκληρές θυσίες για να μην πληγωθεί το δικό τους παιδί; Δύσκολο να διορθωθεί αυτό το κομμάτι της εκπαίδευσης. Ας γίνει αυστηρότερος ο κανονισμός για τις απουσίες και να μην θεωρείται σχεδόν αυτονόητος ο προβιβασμός στην επόμενη τάξη. Η αξιοπρέπεια κι ο σεβασμός μέσα στην τάξη κερδίζονται Όχι με το φόβο, αλλά ούτε και με τις χωρίς αρχές υποχωρήσεις

Στη συνέχεια ας πούμε και λίγα λόγια για την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Μέσα στα χρόνια των αχαλίνωτων ελλειμάτων και του εύκολου δανεισμού συνέβη στη χώρα μας μια δυσανάλογη, σε σχέση  με τον πληθυσμό της, επέκταση των ανωτάτων ιδρυμάτων. Συγχρόνως κι ο άσκοπος και αντιπαιδαγωγικός διασκορπισμός  τους σε διάφορες πόλεις ιδρυμάτων αμφίβολης χρησιμότητας, πέρα από την τακτοποίηση κάποιων ημετέρων στη στελέχωση του ιδρύματος και των «ωφελειών»  της τοπικής κοινωνίας από τα χρήματα που θα φέρουν οι φοιτητές. Η ανώτερη πανεπιστημιακή και τεχνολογική εκπαίδευση χρειάζεται πρώτον ριζικό συμμάζεμα σε ορισμένα κέντρα και γενναίο περιορισμό τους. Έγινε ποτέ μια έρευνα για τους ποιους  και πόσους  επιστήμονες χρειάζεται στην πραγματικότητα η χώρα; Γιατί να ξοδεύουμε τόσα και τόσα χρήματα για κάποιον που δε θ’ ασκήσει το επάγγελμά του ή αν το ασκήσει θα το κάνει σε άλλη χώρα; Κάθε χρόνο αποφοιτούν από τα Ελληνικά πανεπιστήμια χιλιάδες δικηγόροι, γιατροί, μηχανικοί φυσικομαθηματικοί, δάσκαλοι και άλλες ειδικότητες. Μελετήθηκε αν αυτούς μπορεί μα τους απορροφήσει η χώρα κι αν όχι γιατί δεν αναπροσαρμόζουμε τους αριθμούς εισαγωγής; Για τις αποφάσεις σε αυτόν τον τομέα απαιτείται θαρραλέα πολιτική ηγεσία κι ένας λαός που θα προσαρμοστεί στη νέα πραγματικότητα.

Αν υπάρχει περίπτωση για τη δημιουργία ενός ανώτατου νέου ιδρύματος αυτό θα είναι κυρίως για ξένους νέους που θα έρθουν στη χώρα να σπουδάσουν με δίδακτρα. Το κράτος θα εξασφαλίσει τους χώρους από τον περιορισμό των ήδη υπαρχουσών σχολών με την προοπτική από ένα σημείο και μετά να διεκδικήσει ένα λογικό νοίκι. Αν επιτραπεί κάτι τέτοιο μην εκπλήσσεστε; Θα βρεθούν Έλληνες που θα αναλάβουν και μάλιστα επιτυχώς μια τέτοια αποστολή και θα συμβάλλουν στην οικονομική ευρωστία του τόπου.

Μακρηγόρησα στο θέμα αλλά δεν το εξάντλησα. Κάνω μια παύση και θα επανέλθω αργότερα