ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΗΣ ΑΝΑΓΕΡΣΗΣ ΤΟΥ 11ου ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ   ΣΕΡΡΩΝ                                                                To 1900, με την έγκριση των Τουρκικών αρχών, για δημιουργία Βουλγαρικής μειονότητας, επετράπη η    ανέγερση και λειτουργία Βουλγάρικου Δημοτικού Σχολείου και Νηπιαγωγείου, στη θέση του σημερινού  Β΄ΚΑΠΗ, για προσηλυτισμό των  Ελληνοπαίδων.     Η Ελληνική κοινότητα της πόλης των Σερρών, για την τόνωση του Εθνικού φρονήματος και για  αντιπερισπασμό της    αντεθνικής αυτής κίνησης, αποφάσισε την ίδρυση καθαρώς ελληνικού σχολείου, την επωνυμία του οποίου δε   γνωρίζουμε. Το σχολείο αυτό στεγάστηκε προσωρινά στο σπίτι του κου Βαλαλά ή  Μπαλαλούδη, πλησίον της         εκκλησίας Ιωάννου Θεολόγου.                                                Την ίδια χρονιά, το 1900, η Ελληνική κοινότητα, με τη συνδρομή του     απόδημου Σερραίου μεγαλέμπορου Δούμπα,  που διέμενε στη Βιέννη, θεμελιώνει  το μεγαλοπρεπές για την εποχή του,  το διδακτήριο αυτό. Το ποσό     των χρημάτων   που διατέθηκαν για την ανέγερσή του είναι άγνωστο. Στην όλη προσπάθεια της ανέγερσης συνετέλεσαν   πάρα πολύ και οι κάτοικοι της περιοχής του Ιωάννου Θεολόγου, οι οποίοι και πρόσφεραν εθελοντικά και ευγενικά την προσωπική τους         εργασία , κυρίως στην μεταφορά χώματος, λίθων και άμμου.     Το διδακτήριο περατώθηκε το 1904. Εγκαινιάσθηκε το ίδιο έτος και άρχισε η λειτουργία του. Η αρχική   του            ονομασία είναι άγνωστη. Λίγα χρόνια μετά ονομάζεται 8ο Δημοτικό. Με το Ν.4397 και ΦΕΚ 391/11-10-29             μετονομάσθηκε ως  2ο Δημοτικό. Με την υπ’ αριθμ’ 63987 Υπουργική απόφαση και ΦΕΚ 2223/10-10-53             μετονομάσθηκε σε 11ο,ονομασία που διατηρεί μέχρι και σήμερα.     Το Σχολείο κτίστηκε από Έλληνες μηχανικούς σε σχήμα Π συμβολίζοντας τη λέξη ΠΑΤΡΙΔΑ, εκφράζοντας  έτσι τον πόθο τους για δικιά τους ελεύθερη πατρίδα. Κατ’ άλλους το γράμμα Π συμβόλιζε το αρχικό του ονόματος   του ήρωα και   πρωτεργάτη του Μακεδονικού αγώνα Παύλου Μελά.     Το πέρασμα των χρόνων και ο νόμος της φθοράς δε στάθηκαν ικανά να αλλοιώσουν την αίγλη του και σήμερα ακόμη θεωρείται ένα από τα ωραιότερα διδακτήρια  που κοσμούν την πόλη των Σερρών.     Το Σχολείο με την με αριθμό 5497/29-8-1993 απόφαση του Υπουργού Μακεδονίας-Θράκης, χαρακτηρίστηκε ως   έργο  τέχνης και ιστορικό διατηρητέο μνημείο.       Φωτισμένοι και μορφωμένοι δάσκαλοι, από της ιδρύσεώς του, φώτισαν πολλές γενεές Ελληνοπαίδων, αφού πολύ   λίγα ήταν τα καθαρά ελληνικά Σχολεία την  εποχή εκείνη.     Σήμερα το Σχολείο μας συνεχίζει την πορεία του στο χώρο της εκπ/σης. Μπορεί η υλικοτεχνική υποδομή του, να μην ανταποκρίνεται πλήρως στις σημερινές απαιτήσεις και δεδομένα, όμως με μια σοβαρή επισκευή, επέκταση και ανέγερση ορισμένων αιθουσών και βοηθητικών χώρων, θα λύνονταν το πρόβλημα της καλής λειτουργίας του.