Ανέξοδοι λεκτικοί ηρωισμοί, λόγια τολμηρά με πήλινα πόδια, που θα σωριαστούν σε κομματάκια στο πρώτο φύσημα του κινδύνου. Το ζήσαμε καλά σε προηγούμενη ευκαιρία και χωνεύτηκε εύκολα ως ανθρώπινο χαρακτηριστικό. Εντάξει δε συμφωνείς, αλλά το δέχεσαι. Εκείνο που κάθισε στο στομάχι και δεν χωνεύετε με τίποτα είναι η έλλειψη μνήμης. Μ’ έναν αξιοθαύμαστο τρόπο, η τροπή σε άτακτη φυγή ξεχάστηκε με το πρώτο φύσημα της νέας εποχής. Κι όχι μόνο. Υπήρξε και κάτι χειρότερο. Οι ίδιοι σήκωσαν και το λάβαρο του αδιάλλακτου τιμητή, στολίζοντας με επίθετα αυτούς που τους ξυπνούσαν άσχημα εσωτερικά αισθήματα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου