Ιωακειμειο Παρθεναγωγείο Κωνσταντινουπόλεως

Πριν τέσσερα χρόνια, το 2002, συμπληρώθηκαν εκατόν είκοσι χρόνια από την ίδρυση του Εθνικού Ιωακειμείου Παρθεναγωγείου Κωνσταντινουπόλεως. Στην Πόλη, η επέτειος αυτή πέρασε απαρατήρητη, αφού το ίδρυμα έπαυσε να δέχεται μαθήτριες, από το 1888, εδώ και δέκα πέντε χρόνια. Ο Σύνδεσμος όμως των Ιωακειμειάδων Αθηνών, που ιδρύθηκε στην Αθήνα το 1982, γιόρτασε το γεγονός, στην έδρα του, στην Καλλιθέα, στις 18 Νοεμβρίου 2002, συνδυάζοντας το και με τις γιορτές για τα εικοσάχρονα από την ίδρυση του. Το Νοέμβριο του 2004, στις γιορτές για τα πεντακόσια πενήντα χρόνια, από την ίδρυση της Μεγάλης τον Γένους Σχολής, η Πρόεδρος του Συνδέσμου των Ιωακειμειάδων Αθηνών, κυρία Δώρα Ζυγούρα, συμμετέχοντας σ' αυτές, ως εκπρόσωπος των Ιωακειμειάδων, έλεγε, μεταξύ άλλων, για το Ιωακείμειο Παρθεναγωγείο, τα εξής: "Από τα τρία παρθεναγωγεία της Πόλης, την Παλλάδα, το Ιωακείμειο και το Ζάππειο, μόνο το δεύτερο, αυτό που τώρα έχουμε την τιμή να αντιπροσωπεύουμε, το Ιωακείμειο Παρθεναγωγείο, απευθύνεται στην ανώνυμη Πολίτισσα νέα, και αναλαμβάνει τη μόρφωση της, στοχεύοντας στην καλλιέργεια της, χωρίς ταξική συνείδηση καταγωγής ή πλούτου. Είναι χαρακτηριστικός ο προσδιορισμός τον Ιωακειμείου Παρθεναγωγείου, από ένα στέλεχος του ιστορικό, ως "πτωχόν μεν αλλ' έντιμον σχολείον". Το Ιωακείμειο μπορεί να σεμνύνεται γι'αυτή την ιδιότητα του του πτωχού και έντιμου, όπως ήταν πάντοτε η πλειοψηφία του λαού μας, γιατί ιδρύθηκε από το λαό της Πόλης για το λαό της Πόλης. Έτσι εξέφραζε πάντοτε την καθημερινή αγωνία για μάθηση και καλλιέργεια των κοριτσιών του λαού μας.... Το Ιωακείμειο Παρθεναγωγείο συγχωνεύτηκε από το 1988, με τη Μεγάλη Σχολή. Η απόφαση αυτή της ηγεσίας της Ρωμιοσύνης της Πόλης είναι αποτέλεσμα λανθασμένης εκτίμησης των πραγμάτων του Ελληνισμού της Πόλης. Όταν μια μειονότητα θέλει να αντιμετωπίσει τη συρρίκνωσή της, δεν κόβει τις νερομάννες της, όπως είναι τα σχολεία. Ίσα-ίσα με την παιδεία ευκολότερα θα πείσει τα μέλη της και τα στελέχη της για την αντίσταση στη συρρίκνωση, που με την παιδεία θα την προσδιορίσει και σωστά και μακροπρόθεσμα. Το επιχείρημα, που ακούστηκε τότε, το 1988, ότι η συγχώνευση έγινε για να σωθεί η Μεγάλη Σχολή, σήμερα, ύστερα από δέκα πέντε χρόνια συνεχίζει να κρίνεται ακατανόητο. Είναι χαρακτηριστικό ότι το τουρκικό υπουργείο παιδείας θεωρεί ότι το Ιωκείμειο Παρθεναγωγείο δεν λειτουργεί από έλλειψη διδακτικού προσωπικού". Η Εταιρεία Μελέτης της καθ' ημάς Ανατολής, που θεωρεί την προσφορά του Ιωακειμείου Παρθεναγωγείου και ιδιαίτερα σημαντική και το έργο του Συνδέσμου Ιωακειμειάδων Αθηνών αξιόλογο και υποδειγματικό, ως συνέχεια μάλιστα της ιστορίας και του πνεύματος του Παρθεναγωγείου, ευχαρίστως ανέλαβε την έκδοση, στη σειρά των Μνημών της καθ' ημάς Ανατολής, ενός τόμου αφιερωμένου στις δύο επετείους. Ο τόμος συγκροτήθηκε βασικά με τα κείμενα των ομιλητών της εκδήλωσης και συμπληρώθηκε με εκείνο της Έλλης Βασιλειάδου, Διευθύντριας του Σχολείου, και του Αναστασίου Ιορδάνογλου, ιστορικού του Παρθεναγωγείου. (από τον πρόλογο του βιβλίου)

Συγγραφέας Συλλογικό έργο