1. Είχα την «ευκαιρία» να ζήσω την εποχή της στέρησης. Και εξαιτίας οικογενειακών ιδιαιτεροτήτων την έζησα εντόνως. Οι ερμηνείες είναι ενώπιον των οφθαλμών μας. Μια Ψωροκώσταινα, που είχε έτσι κι αλλιώς μικρά περιθώρια αυτόνομης ανάπτυξης από τις αλλεπάλληλες βίαιες μεταβολές του πολιτεύματος με τις δικτατορίες και η έλλειψη κεντρικού οράματος της κυρίαρχης τάξης, δεν άφηναν περιθώρια αισιόδοξων προσδοκιών. Πρόσθεσε στα ανωτέρω ότι έβγαινε από τον αιματηρό 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο με... τα δεκάδες εκατομμύρια ανθρώπινα θύματα και τη λαίλαπα των υλικών καταστροφών.
   Ενώ στις άλλες χώρες άρχισε η εκ νέου ανοικοδόμηση του μέλλοντός τους, η χώρα μας ζούσε τη χειρότερη κατάρα του εμφύλιου σπαραγμού, που την τράβηξε πολύ πιο πίσω. Εκ των πραγμάτων συνεχίστηκε η από ιδρύσεως του νεοελληνικού κράτους ανάγκη στήριξης της χώρας από ξένες δυνάμεις, χαρακτηριστικό που σφραγίζει την ιστορική μας διαδρομή και για τους όψιμους υπερασπιστές της Εθνικής μας Ανεξαρτησίας ας θέσουν με ειλικρίνεια στον εαυτό τους το ερώτημα πως θα ήταν η χώρα μας χωρίς αυτή τη στήριξη και με πολιτικό στελεχικό δυναμικό αυτό που σταδιοδρόμησε όλα τα τελευταία χρόνια
   Είναι ωραία κι εύκολα παραπλανητικά τα μεγάλα λόγια κι εύκολα εκφωνούνται από τα επίπεδα ή υπολογιστικά μυαλά. Εκείνα που είναι δύσκολα είναι τα έργα και μέσα στην ιστορική διαδρομή πολύ λίγα τέτοια υπήρξαν.
   Μετά μια δύσκολη ειρηνική πορεία ανάπτυξης με λογικά σκαμπανεβάσματα κι όλα τα αρνητικά συμπαρομαρτούντα η ζωή μου έδωσε την ευκαιρία να προλάβω και μια οικονομική κρίση, που βεβαίως δεν μπορούσε να είναι μόνο οικονομική, αφού διαχέεται σ’ όλες τις πλευρές της ταλαίπωρης κοινωνίας μας. Μόνο ζώντας αυτήν την εμπειρία μπορώ τώρα να εξηγήσω τα αλλεπάλληλα ιστορικά λάθη που έκανε ο λαός μας σε αντίστοιχες κρίσιμες φάσεις της ιστορίας μας, όπως για παράδειγμα η τραγωδία της μικρασιατικής καταστροφής