Η απορία
Ανέβαινε κάθετα τον ουρανό
όταν έσπασε τα μούτρα του
στον αόρατο τοίχο
που τον χώριζε από τ’ όνειρό του
...

Σιωπώντας τον πόνο που τον έκαιγε
ταλαντεύτηκε
θολωμένος εδώ κι εκεί
ώσπου άρχισε πάλι να υπάρχει.
Αθόρυβα κατέβηκε στο μοναχικό σύννεφο
και το έκανε σπίτι του.
Μετά κοίταζε με απορία γύρω
την πορεία προς τ’ απάνω που συνεχιζόταν