Απόσπασμα
[....] Ξεκινάω από την αντίληψη πως σε κανέναν δεν επιτρέπεται, να υποτιμάει ό,τι για άλλους είναι η ζωή τους. Θέλω και προσπαθώ να σέβομαι κάθε άποψη ιδιαίτερα όταν αυτή έχει συνδεθεί με ανυπόκριτη προσφορά κόπων, θυσιών και ανυστερόβουλης προσφοράς. Στα χρόνια που ζήσαμε δεν υπήρξαν μεν εγχώριοι πόλεμοι αλλά υπήρξαν πιο ύπουλα διαλυτικά στοιχεία. Ιδεολογικοί κλονισμοί, ερωτήματα, απίθανες διαψεύσεις. Αν μέσα σ’ αυτόν τον ορυμαγδό των γεγονότων τίποτε δεν ταρακούν...ησε τη δική σου θέση, είναι προσωπικός σου λογαριασμός. Όμως είναι δικαίωμα και του άλλου να κάνει «ταμείο». Να κάνει μια ενδοσκόπηση και να δει τα πράγματα από την αρχή χωρίς να εθελοτυφλεί.
Πιστεύω πως μόνο αν υποσυνείδητα, για λόγους αυτοάμυνας, ύψωσες ένα προστατευτικό τείχος γύρω σου, μόνο αν με δική σου πρωτοβουλία έκοψες τους διαδρόμους με τους οποίους οι αισθήσεις και η λογική αναμετρώνται με τα γεγονότα, αν περιχαρακώθηκες αρνούμενος να δεις τις αλλαγές, ε! τότε καλά έχεις το δικαίωμα να συνεχίζεις να πορεύεσαι αναλλοίωτος.
Εγώ όμως άλλαξα! Ναι, άλλαξα! Το παραδέχομαι.
Η μεγάλη δυσκολία βρίσκεται στην ανάγκη να εξηγήσεις σε ανθρώπους που αγαπάς και σέβεσαι, σε συντρόφους κοινών αγώνων τις δικές σου αλλαγές. Οι δεσμοί που πλέκονται στα νεανικά χρόνια, μέσα σε συνθήκες κοινών οραμάτων, κοινών αγώνων και περιπετειών δεν μπορούν με τίποτα να καταργηθούν. Σφυρηλατήθηκαν μια για πάντα στη συνείδηση, έγιναν κεντίδια πάνω στο κορμί σου [...]