Μέγαρο Τεγεατικού Συνδέσμου- Πρώην Οικοκυρική Σχολή Τεγέας   

Από το νοτιοανατολικό τμήμα του πάρκου της Παλαιάς Επισκοπής τον επισκέπτη καλωσορίζει το επιβλητικό μέγαρο του Τεγεατικού Συνδέσμου, το κτήριο της πρώην Οικοκυρικής Σχολής της Τεγέας.

Η Οικοκυρική Σχολή ιδρύθηκε το 1918 επί προεδρίας Κων. Σαββόπουλου με πρωτοβουλία των μετέπειτα προέδρων του Τεγεατικού Συνδέσμου Θεοφάνη Αλεξόπουλου και Παν. Σβωλόπουλου, οι οποίοι οραματίστηκαν τη λειτουργία ενός εκπαιδευτικού φορέα που θα απέβλεπε «εις την δημιουργίαν υποδειγματικών οικοκυρών και Ελληνίδων μητέρων με πλήρη επίγνωσιν της κοινωνικής και εθνικής των αποστολής». Για το σκοπό αυτό το 1934 ανεγέρθηκε με δαπάνες του Τεγεατικού Συνδέσμου και με τη συνδρομή εύπορων Τεγεατών αλλά και του κράτους το σημερινό, νεοβυζαντινού ρυθμού, μεγαλοπρεπές οίκημα. Το κτήριο αυτό, διώροφο αρχικά, πήρε την τελική τριώροφη διάστασή του επί προεδρίας Νικ. Καραμεσούτη και είχε τη δυνατότητα να στεγάσει 300 μαθήτριες. Αξίζει να μνημονευτεί ότι κατά την περίοδο της γερμανικής κατοχής  (1941- 1942) φιλοξενήθηκαν στο κτήριο της Σχολής και σώθηκαν από τη λιμοκτονία εκατοντάδες παιδιά από την Αθήνα, με αποτέλεσμα να υποστεί αυτό εκτεταμένες υλικές ζημιές.

Η φοίτηση στη Σχολή ήταν τριετής, με καθημερινή εξάωρη διδασκαλία. Το πρόγραμμα σπουδών περιελάμβανε κύκλους θεωρητικών και πρακτικών μαθημάτων, μεταξύ των οποίων θρησκευτικά, ελληνικά, ιστορία, εθνική αγωγή, οικιακή οικονομία, βρεφοκομία, ζαχαροπλαστική, ραπτική, κέντημα, ωδική, γυμναστική, υφασματολογία, ανθολογία  κ. ά. Στη Σχολή δικαιούνταν εγγραφής εσωτερικές και εξωτερικές μαθήτριες από όλη την Ελλάδα « υπό την αίρεσιν της απολύτου υγείας και της πιστοποιημένης ηθικής και σεμνότητας». Κάθε εσωτερική μαθήτρια κατέβαλλε ως δίδακτρα 350 δρχ. ετησίως και ως τροφεία 500 δρχ. μηνιαίως. Στις μαθήτριες, περιζήτητες νύφες μετά τη φοίτηση τους στη Σχολή, χορηγούνταν κατά την αποφοίτησή τους  πτυχίο, ενώ στις αριστεύσασες απονέμονταν βραβεία και δώρα.

Σε μια αίθουσα της Σχολής λειτουργούσε μόνιμη έκθεση των εργόχειρων των μαθητριών, ενώ τα ωραιότερα από αυτά φιλοξενούνταν σε διεθνείς εκθέσεις, όπως του Μιλάνο και του Παρισιού, έχοντας αποσπάσει πρώτα βραβεία. Στο κτήριο της Σχολής υπήρχε επίσης αίθουσα θεάτρου με μια μικρή σκηνή, στην οποία δίνονταν τακτικά παραστάσεις κατά τις εθνικές επετείους και τη λήξη των μαθημάτων.

Η Σχολή στα 63 συναπτά έτη λειτουργίας της γνώρισε περιόδους μεγάλης ακμής και αίγλης, όπως μαρτυρούν ο αριθμός των μαθητριών της, που έφτασε να ξεπερνά τις 180, καθώς επίσης και οι επισκέψεις σε αυτή βασιλέων, πρωθυπουργών, λογοτεχνών, καθηγητών πανεπιστημίου και πλήθους άλλων πνευματικών ανθρώπων που υπογράφουν το λεύκωμα του Τεγεατικού Συνδέσμου, που τηρούνταν στην Οικοκυρική Σχολή. Ωστόσο οι ριζικές δομικές μεταβολές που παρατηρούνται στην ελληνική κοινωνία από το 1950 και μετά, σε συνδυασμό με την απορρόφηση μεγάλου αριθμού μαθητριών από το Γυμνάσιο Τεγέας, οδήγησαν στη σταδιακή αποδυνάμωση της Σχολής μέχρι την οριστική παύση της λειτουργίας της το 1982.

Έκτοτε το κτήριο της Οικοκυρικής Σχολής αποτελεί την έδρα του Τεγεατικού Συνδέσμου στην Τεγέα, στεγάζει το Λαογραφικό Μουσείο Τεγέας και φιλοξενεί πλήθος επιστημονικών συνεδρίων και πολιτιστικών εκδηλώσεων.