ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΕΓΑΛΟ ΕΘΝΙΚΟ ΕΥΕΡΓΕΤΗ ΠΑΡΙΣΗ ΜΠΕΛΛΕΝΗ
Ο Παρίσης Μπελλένης γεννήθηκε στη Λέρο το 1871 από φτωχό πατέρα αλλά μητέρα με καταγωγή από την γνωστή οικογένεια των Ρούσσων. Στη Λέρο τελείωσε το δημοτικό σχολείο. Σε ηλικία 25 ετών μετανάστευσε στο Κάιρο Αιγύπτου όπου εκεί είχε αναπτυχθεί μεγάλη Λεριακή Κοινότητα.
Εργάτης στην αρχή και μετά από σκληρή δουλειά πολλών ετών εξελίσσεται επαγγελματικά ως εργολήπτης τεχνικών έργων και μετέπειτα εργολήπτης δημοσίων έργων των Αιγυπτιακών Κυβερνήσεων. Κατασκευάζει μεγάλα δημόσια έργα δρόμους, γέφυρες, αρδευτικά έργα, κλπ. Αυτοδημιούργητος επιχειρηματίας είναι πια μεγάλος οικονομικός παράγοντας της Αιγύπτου και καταξιώνεται στον αστικό κόσμο του Καΐρου.
Με μεγάλες προσπάθειες καταφέρνει να αποκτήσει εγκυκλοπαιδική μόρφωση και να μιλάει τέσσερις ξένες γλώσσες (αγγλικά, γαλλικά, ιταλικά, αραβικά).
Επί σειρά ετών θα διατελέσει πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Καΐρου , της «Αδελφότητος των εν Αιγύπτω Λερίων», αλλά και του φημισμένου «Μωχάμετ Άλυ Κλάμπ» μέλη του οποίου ήταν σχεδόν όλα τα εξέχοντα πρόσωπα της Αιγυπτιακής και διεθνούς κοινότητας Καΐρου, όπως ήταν όλοι οι αρχηγοί κρατών και βασιλείς που επισκέπτονταν την Αίγυπτο.
Καταξιωμένος πια, τον υπόλοιπο χρόνο της ζωής του θα τον αφιερώσει σε ευεργεσίες, δωρεές αλλά και γενναίες παρεμβάσεις του σε εθνικό επίπεδο που θα βοηθήσουν την Ελλάδα στους Βαλκανικούς Πολέμους αλλά και στους μετέπειτα δύο Παγκοσμίους Πολέμους και όχι μόνο.
Με δικές του πρωτοβουλίες πρωτοστατεί στην ανέγερση εκπαιδευτικών ιδρυμάτων (Γαλλικό Λύκειο, Αμερικάνικο Πανεπιστήμιο, Ελβετική Σχολή, κλπ). Επίσης με δικές του δωρεές ενισχύεται η λειτουργία του διάσημου Νοσοκομείου της Ελληνικής Κοινότητας Καΐρου.
Στις 24.1.1908 εγκαινιάζεται στην Αθήνα, κοντά στο Ναό του Ολυμπίου Διός, το «Μπελλένειο Σκοπευτήριο Αθηνών», δωρεά του Παρίση Μπελλένη ο οποίος προσέφερε τότε το ποσό των 30.000 χρυσών δραχμών για την ανέγερση του σκοπευτηρίου.
Διατηρώντας αδιάκοπες σχέσεις με την γενέτειρά του την Λέρο, την περίοδο 1925-1926 κτίζει στην παραλία των Αλίντων τον γνωστό «Πύργο Μπελλένη» ως παραθεριστική κατοικία του. Μετέπειτα, την δεκαετία του 1980 αυτός ο πύργος, αφού πρώτα χαρακτηρίστηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού έργο τέχνης και διατηρητέο μνημείο, θα παραχωρηθεί στον Δήμο Λέρου, όπου σήμερα στεγάζεται το Λαογραφικό και Ιστορικό Μουσείο Λέρου «Μανόλης Ήσυχος».
Το 1955-1956 με δικές του δαπάνες θα ανεγερθεί το «Μπελλένειο Γυμνάσιο Λέρου», στον δρόμο που συνδέει τον Πλάτανο με την Αγία Μαρίνα και σε μεγάλο οικόπεδο της οικογένειας Χαραμή. Το ιστορικό αυτό σχολείο εξακολουθεί μέχρι σήμερα να φιλοξενεί ένα από τα δύο γυμνάσια της Λέρου.
Για τις μεγάλες του υπηρεσίες και δωρεές ο Παρίσης Μπελλένης θα ανακηρυχθεί από το Ελληνικό Κράτος Εθνικός Ευεργέτης και φυσικά από την ιδιαιτέρα του πατρίδα Μεγάλος Ευεργέτης.
Ο Παρίσης Μπελλένης θα αφήσει την τελευταία του πνοή στο Κάιρο το 1957 σε ηλικία 86 ετών.
Ο Παρίσης Μπελλένης αποτελεί έναν από τους τελευταίους Εθνικούς Ευεργέτες, εκπροσώπους εκείνης της εποχής που οι επιχειρηματικές δραστηριότητες και η οικονομική επιτυχία καταξιωνόταν με την κοινωνική προσφορά. Ένα τεράστιο απόθεμα κτιρίων σε όλες τις περιοχές του ακμάζοντος ελληνισμού μαρτυρούν αυτή την προσφορά και παραμένουν αδιάψευστοι μάρτυρες μέχρι σήμερα.
lerosnews.gr
Ο Παρίσης Μπελλένης γεννήθηκε στη Λέρο το 1871 από φτωχό πατέρα αλλά μητέρα με καταγωγή από την γνωστή οικογένεια των Ρούσσων. Στη Λέρο τελείωσε το δημοτικό σχολείο. Σε ηλικία 25 ετών μετανάστευσε στο Κάιρο Αιγύπτου όπου εκεί είχε αναπτυχθεί μεγάλη Λεριακή Κοινότητα.
Εργάτης στην αρχή και μετά από σκληρή δουλειά πολλών ετών εξελίσσεται επαγγελματικά ως εργολήπτης τεχνικών έργων και μετέπειτα εργολήπτης δημοσίων έργων των Αιγυπτιακών Κυβερνήσεων. Κατασκευάζει μεγάλα δημόσια έργα δρόμους, γέφυρες, αρδευτικά έργα, κλπ. Αυτοδημιούργητος επιχειρηματίας είναι πια μεγάλος οικονομικός παράγοντας της Αιγύπτου και καταξιώνεται στον αστικό κόσμο του Καΐρου.
Με μεγάλες προσπάθειες καταφέρνει να αποκτήσει εγκυκλοπαιδική μόρφωση και να μιλάει τέσσερις ξένες γλώσσες (αγγλικά, γαλλικά, ιταλικά, αραβικά).
Επί σειρά ετών θα διατελέσει πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Καΐρου , της «Αδελφότητος των εν Αιγύπτω Λερίων», αλλά και του φημισμένου «Μωχάμετ Άλυ Κλάμπ» μέλη του οποίου ήταν σχεδόν όλα τα εξέχοντα πρόσωπα της Αιγυπτιακής και διεθνούς κοινότητας Καΐρου, όπως ήταν όλοι οι αρχηγοί κρατών και βασιλείς που επισκέπτονταν την Αίγυπτο.
Καταξιωμένος πια, τον υπόλοιπο χρόνο της ζωής του θα τον αφιερώσει σε ευεργεσίες, δωρεές αλλά και γενναίες παρεμβάσεις του σε εθνικό επίπεδο που θα βοηθήσουν την Ελλάδα στους Βαλκανικούς Πολέμους αλλά και στους μετέπειτα δύο Παγκοσμίους Πολέμους και όχι μόνο.
Με δικές του πρωτοβουλίες πρωτοστατεί στην ανέγερση εκπαιδευτικών ιδρυμάτων (Γαλλικό Λύκειο, Αμερικάνικο Πανεπιστήμιο, Ελβετική Σχολή, κλπ). Επίσης με δικές του δωρεές ενισχύεται η λειτουργία του διάσημου Νοσοκομείου της Ελληνικής Κοινότητας Καΐρου.
Στις 24.1.1908 εγκαινιάζεται στην Αθήνα, κοντά στο Ναό του Ολυμπίου Διός, το «Μπελλένειο Σκοπευτήριο Αθηνών», δωρεά του Παρίση Μπελλένη ο οποίος προσέφερε τότε το ποσό των 30.000 χρυσών δραχμών για την ανέγερση του σκοπευτηρίου.
Διατηρώντας αδιάκοπες σχέσεις με την γενέτειρά του την Λέρο, την περίοδο 1925-1926 κτίζει στην παραλία των Αλίντων τον γνωστό «Πύργο Μπελλένη» ως παραθεριστική κατοικία του. Μετέπειτα, την δεκαετία του 1980 αυτός ο πύργος, αφού πρώτα χαρακτηρίστηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού έργο τέχνης και διατηρητέο μνημείο, θα παραχωρηθεί στον Δήμο Λέρου, όπου σήμερα στεγάζεται το Λαογραφικό και Ιστορικό Μουσείο Λέρου «Μανόλης Ήσυχος».
Το 1955-1956 με δικές του δαπάνες θα ανεγερθεί το «Μπελλένειο Γυμνάσιο Λέρου», στον δρόμο που συνδέει τον Πλάτανο με την Αγία Μαρίνα και σε μεγάλο οικόπεδο της οικογένειας Χαραμή. Το ιστορικό αυτό σχολείο εξακολουθεί μέχρι σήμερα να φιλοξενεί ένα από τα δύο γυμνάσια της Λέρου.
Για τις μεγάλες του υπηρεσίες και δωρεές ο Παρίσης Μπελλένης θα ανακηρυχθεί από το Ελληνικό Κράτος Εθνικός Ευεργέτης και φυσικά από την ιδιαιτέρα του πατρίδα Μεγάλος Ευεργέτης.
Ο Παρίσης Μπελλένης θα αφήσει την τελευταία του πνοή στο Κάιρο το 1957 σε ηλικία 86 ετών.
Ο Παρίσης Μπελλένης αποτελεί έναν από τους τελευταίους Εθνικούς Ευεργέτες, εκπροσώπους εκείνης της εποχής που οι επιχειρηματικές δραστηριότητες και η οικονομική επιτυχία καταξιωνόταν με την κοινωνική προσφορά. Ένα τεράστιο απόθεμα κτιρίων σε όλες τις περιοχές του ακμάζοντος ελληνισμού μαρτυρούν αυτή την προσφορά και παραμένουν αδιάψευστοι μάρτυρες μέχρι σήμερα.
lerosnews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου