Προχωρούσε με σιγουριά στην ανοιχτή λεωφόρο
λες και της ανήκε ο κόσμος όλος.
Λυγερή κορμοστασιά, βήμα αέρινο.
Δίνει την εικόνα...
πως ένα κοφτερό μαχαίρι
κόβει το χώρο αθόρυβα στα δυο
Εικόνα δροσιάς στα μάτια,
βάλσαμο στην καρδιά,
Θαυμασμός στη σκέψη.
Ποια ήταν άραγε η ευλογημένη στιγμή της σύλληψης
αυτού του εξαίσιου αριστουργήματος ;
Όμορφη, κομψή, με τα μαλλιά αμέριμνα ν’ ανεμίζουν.
Χαμόγελο αυτάρεσκο στα χείλη,
Ξέρει την εντύπωση που σκορπά και την απολαμβάνει
Εκείνος δεν τόλμησε τίποτα περισσότερο από
να τη θαυμάζει εκ του μακρόθεν…..
λες και της ανήκε ο κόσμος όλος.
Λυγερή κορμοστασιά, βήμα αέρινο.
Δίνει την εικόνα...
πως ένα κοφτερό μαχαίρι
κόβει το χώρο αθόρυβα στα δυο
Εικόνα δροσιάς στα μάτια,
βάλσαμο στην καρδιά,
Θαυμασμός στη σκέψη.
Ποια ήταν άραγε η ευλογημένη στιγμή της σύλληψης
αυτού του εξαίσιου αριστουργήματος ;
Όμορφη, κομψή, με τα μαλλιά αμέριμνα ν’ ανεμίζουν.
Χαμόγελο αυτάρεσκο στα χείλη,
Ξέρει την εντύπωση που σκορπά και την απολαμβάνει
Εκείνος δεν τόλμησε τίποτα περισσότερο από
να τη θαυμάζει εκ του μακρόθεν…..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου