Για το Μεγάλο Ευεργέτη Ν. Βουβάλη στο 1ο Δημ. Σχολείο Πόθιας Κύριο
Γράφτηκε από τον Σακελλάρης Ν. Τρικοίλης info@argokalymnos.gr
Ο διευθυντής του Βουβάλειου 1ου Δημοτικού Σχολείου Πόθιας κύριος Παναγιώτης Γιαμαίος και το διδακτικό προσωπικό, σε συνεργασία με το σύλλογο γονέων και κηδεμόνων του σχολείου, τίμησαν το μέγιστο των ευεργετών του νησιού, Νικόλαο Βουβάλη (1860-1919), και τη σύζυγό του Αικατερίνη, με τιμητικές εκδηλώσεις μνήμης την Κυριακή, 13.5.12, με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 100 χρόνων από τα εγκαίνια του σχολείου.
Το πρωί της Κυριακής, στον ι. μητροπολιτικό ναό του Σωτήρος Χριστού, μετά τη Θ. Λειτουργία, τελέστηκε αρχιερατικό μνημόσυνο χοροστατούντος του μητροπολίτη κ. Παϊσίου. Παρέστησαν οι τοπικές πολιτικές αρχές και πλήθος απλών πολιτών, οι οποίοι με την παρουσία τους εξέφρασαν την ευγνωμοσύνη τους στον αείμνηστο Καλύμνιο ευεργέτη, ο οποίος, εκτός των άλλων σπουδαίων ευαγών ιδρυμάτων, όπως είναι το Νοσοκομείο Καλύμνου και 1ο Δημ. Σχολείο Χώρας (ακόμη και το λιμάνι της Πόθιας), χάρισε στο νησί του, το 1911 και το μεγαλοπρεπές διώροφο διδακτήριο, το «Παρθεναγωγείο» (εγκαίνια 1912), το οποίο μετεξελίχθηκε σε δημοτικό σχολείο με την ονομασία 1ο Βουβάλειο Δημοτικό Σχολείο Πόθιας.
Το απόγευμα, στην ισόγεια αίθουσα τελετών του σχολείου, πραγματοποιήθηκε το δεύτερο μέρος των εκδηλώσεων, το πολιτιστικό. Την εκδήλωση άνοιξε με ομιλία του ο διευθυντής του σχολείου κ. Γιαμαίος. Με λόγο γλαφυρό, παραστατικό και τεκμηριωμένο με ιστορικά ντοκουμέντα, εξήρε την επιχειρηματική ιδιοφυία του Νικ. Βουβάλη, ο οποίος άπλωσε αλυσίδα εμπορικών οίκων σε χώρες της Ευρώπης και στην Αμερική, και αναδείχτηκε ο «βασιλιάς των σφουγγαριών», όπως τον έλεγαν στην Ευρώπη και κυρίως στην Αγγλία.
Παράλληλα, ο κ. Γιαμαίος εξύμνησε τη θερμή πατριδολατρία του μεγάλου τέκνου της Καλύμνου, καθώς ο αείμνηστος Ν. Βουβάλης, δεν ήταν Μέγας μόνο για τα πολλά ευαγή ιδρύματα που χάρισε στο νησί, και του οποίου το έργο συνέχισε η σύζυγός του Αικατερίνη Πελεκάνου-Βουβάλη, αλλά υπήρξε μεγάλος στην ψυχή και το φρόνημα. Δεν περίμενε να του ζητήσει η Πατρίδα την οικονομική του συνδρομή. Εκείνος έσπευδε πρώτος και ζητούσε εγγράφως την έγκριση του δημ. σ/λίου για να χαρίσει τα μεγάλα έργα στο νησί του.
Και στην περίπτωση του Παρθεναγωγείου, ο πατριδολάτρης ευεργέτης δεν έμεινε μόνο στην ίδρυση του σχολείου, αλλά συνέχισε ως πραγματικός Μαικήνας των Γραμμάτων να στηρίζει οικονομικά και τη λειτουργία του σχολείου, το οποίο βέβαια το δώρισε στο Δήμο, όπως έπρεπε, αλλά ήταν πολύ δύσκολο να σηκώσει μόνος του ο Δήμος το οικονομικό βάρος της λειτουργίας του.
Ευχάριστη μουσική νότα προσέφερε στην εκδήλωση παιδική χορωδία υπό τον καθηγητή μουσικής κ. Γ. Καραφύλλη. Στο τέλος ο σύλλογος των δασκάλων και των γονέων προσέφεραν κεράσματα στη μεγάλη αίθουσα υποδοχής του 1ου ορόφου.
Αξίζουν θερμά συγχαρητήρια στο διευθυντή κ. Γιαμαίο για το συντονισμό της εκδήλωσης και για την ομιλία του, μα προπάντων για την πρωτοβουλία του να τιμηθεί ο Μέγας Ευεργέτης της Καλύμνου. Η ομιλία του κ. Γιαμαίου ήταν ολοκληρωμένη και συγκροτημένη, όπως επιβαλλόταν για αποδοθεί προσήκουσα τιμή μνήμης στον ιδρυτή του σχολείου.
(φωτο, η παιδική χορωδία και το διδακτικό προσωπικό του Παρθεναγωγείου με το δ/ντή κ. Παν. Γιαμαίο και τον προκάτοχό του κ. Κ. Σταυλά)
Γιατί «Παρθεναγωγείο»;
Να προσθέσουμε κι εμείς από την ΑΡΓΩ ένα «λιθαράκι» για τη δική μας απόδοση τιμής στο Μέγα Ευεργέτη της Καλύμνου, γράφοντας δυο λόγια για τον όρο «Παρθεναγωγείο».
Τον όρο «Παρθεναγωγείο» δεν τον διάλεξε τυχαία ο Νικ. Βουβάλης. Είναι όρος με ιστορικότητα και κοινωνική διάσταση. Ο Μέγας Ευεργέτης των Γραμμάτων και της Καλυμνιακής κοινωνίας, ως κοσμοπολίτης και φωτισμένος μεγαλοαστός που ήταν, με την ίδρυση «Παρθεναγωγείου» επιδίωξε να εισαγάγει την Κάλυμνο στο πολιτισμικό κλίμα της εποχής. Ήταν η εποχή που η αστική τάξη των εμπόρων και ναυτικών ήθελε τη γυναίκα απελευθερωμένη μορφωτικά, ώστε να μπορέσει να απελευθερωθεί και κοινωνικά, και έτσι να συμβάλει στην οικονομική και τη γενικότερη ανάπτυξη της κοινωνίας.
Το πρώτο μεγάλο βήμα είχε γίνει στο Βόλο, το 1908. Ο Δήμος της λιμενικής αυτής πόλης ίδρυσε το γνωστό «Παρθεναγωγείο», με την πρωτοβουλία του φωτισμένου δημοτικού συμβούλου της πόλης αυτής και γιατρού Δημητρίου Σαράτσης και του μεγάλου παιδαγωγού Αλέξανδρου Δελμούζου. Το σχολείο, ως «Παρθεναγωγείο», έμενε έξω από το δίκτυο της κρατικής εκπαίδευσης και, έτσι, η επιτροπή διοίκησης του σχολείου με το διευθυντής είχαν την ελευθερία να συντάξουν ειδικό αναλυτικό πρόγραμμα σπουδών και να μην ακολουθούν αυτό της κρατικής εκπαίδευσης. Οι στόχοι του «Παρθεναγωγείου», όπως χάραξε το δρόμο ο Δελμούζος ήσαν: Α) Η μόρφωση των κοριτσιών, ώστε να εξισωθούν με τα αγόρια. Β) Η συστηματική διδασκαλία της δημοτικής γλώσσας ως πρωτεύοντος μαθήματος. Γ) Η διεύρυνση των διδασκόμενων μαθημάτων και ο εμπλουτισμός του αναλυτικού προγράμματος.
Δηλαδή το «Παρθεναγωγείο» στο Βόλο δεν ήταν ένα σχολείο μια κάποιας βαθμίδας της κρατικής εκπαίδευσης αλλά ένα πνευματικό ίδρυμα που εξέφραζε το κοινωνικό και μορφωτικό κίνημα της εποχής.
Τρία χρόνια μετά το Παρθεναγωγείο Βόλου, ο Βουβάλης ιδρύει το Παρθεναγωγείο Καλύμνου. Ο οραματιστής μεγαλοαστός της Καλύμνου δεν ήταν μόνο ένας έμπορος με πανευρωπαϊκή και παγκόσμια εμβέλεια, αλλά υπήρξε και από τα πρώτα βήματα της ζωής του άνθρωπος του πολιτισμού και της μόρφωσης. Ξεκίνησε, όπως ανέφερε και ο κ. Γιαμαίος, με σπουδές στο θέατρο και την όπερα, στην Αγγλία και τη Γαλλία.
Επομένως ο Βουβάλης με τον όρο «Παρθεναγωγείο» ήθελε να κάνει πράξη το όραμα του για κοινωνική απελευθέρωση της γυναίκας και, κατά συνέπεια, για πνευματική αναγέννηση της Καλύμνου. Στην τουρκοκρατούμενη τότε Κάλυμνο ήρθε ως διαφωτιστής μεταφέροντας το πνεύμα μιας νέας εκπαίδευσης.
Απόδειξη της κοινωνικής του ιδεολογίας για τη θέση της γυναίκας, έρχεται και το γεγονός ότι πρώτος εκείνος έβαλε την ανήλικη γυναίκα του εσώκλειστη σε αγγλικό Κολλέγιο, μέχρις ότου ενηλικιωθεί, γιατί δεν του ήταν αρκετό ότι παντρεύτηκε μια ωραία και μικρή γυναίκα, αλλά ήθελε, από το ξεκίνημα αμέσως του έγγαμου βίου τους, να της προσφέρει μόρφωση και καλλιέργεια.
Για την μορφωτική λοιπόν και κοινωνική απελευθέρωση της γυναίκας δεν ίδρυσε στην αγαπημένη του πατρίδα απλώς ένα «ελληνικό σχολείο», αλλά ένα «Παρθεναγωγείο». (ΣΝΤ)
Τελευταία τροποποίηση στις Δευτέρα, 14 Μαΐου 2012 Διαβάστηκε 1010 φορές Κατηγορία Κάλυμνος
Γράφτηκε από τον Σακελλάρης Ν. Τρικοίλης info@argokalymnos.gr
Ο διευθυντής του Βουβάλειου 1ου Δημοτικού Σχολείου Πόθιας κύριος Παναγιώτης Γιαμαίος και το διδακτικό προσωπικό, σε συνεργασία με το σύλλογο γονέων και κηδεμόνων του σχολείου, τίμησαν το μέγιστο των ευεργετών του νησιού, Νικόλαο Βουβάλη (1860-1919), και τη σύζυγό του Αικατερίνη, με τιμητικές εκδηλώσεις μνήμης την Κυριακή, 13.5.12, με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 100 χρόνων από τα εγκαίνια του σχολείου.
Το πρωί της Κυριακής, στον ι. μητροπολιτικό ναό του Σωτήρος Χριστού, μετά τη Θ. Λειτουργία, τελέστηκε αρχιερατικό μνημόσυνο χοροστατούντος του μητροπολίτη κ. Παϊσίου. Παρέστησαν οι τοπικές πολιτικές αρχές και πλήθος απλών πολιτών, οι οποίοι με την παρουσία τους εξέφρασαν την ευγνωμοσύνη τους στον αείμνηστο Καλύμνιο ευεργέτη, ο οποίος, εκτός των άλλων σπουδαίων ευαγών ιδρυμάτων, όπως είναι το Νοσοκομείο Καλύμνου και 1ο Δημ. Σχολείο Χώρας (ακόμη και το λιμάνι της Πόθιας), χάρισε στο νησί του, το 1911 και το μεγαλοπρεπές διώροφο διδακτήριο, το «Παρθεναγωγείο» (εγκαίνια 1912), το οποίο μετεξελίχθηκε σε δημοτικό σχολείο με την ονομασία 1ο Βουβάλειο Δημοτικό Σχολείο Πόθιας.
Το απόγευμα, στην ισόγεια αίθουσα τελετών του σχολείου, πραγματοποιήθηκε το δεύτερο μέρος των εκδηλώσεων, το πολιτιστικό. Την εκδήλωση άνοιξε με ομιλία του ο διευθυντής του σχολείου κ. Γιαμαίος. Με λόγο γλαφυρό, παραστατικό και τεκμηριωμένο με ιστορικά ντοκουμέντα, εξήρε την επιχειρηματική ιδιοφυία του Νικ. Βουβάλη, ο οποίος άπλωσε αλυσίδα εμπορικών οίκων σε χώρες της Ευρώπης και στην Αμερική, και αναδείχτηκε ο «βασιλιάς των σφουγγαριών», όπως τον έλεγαν στην Ευρώπη και κυρίως στην Αγγλία.
Παράλληλα, ο κ. Γιαμαίος εξύμνησε τη θερμή πατριδολατρία του μεγάλου τέκνου της Καλύμνου, καθώς ο αείμνηστος Ν. Βουβάλης, δεν ήταν Μέγας μόνο για τα πολλά ευαγή ιδρύματα που χάρισε στο νησί, και του οποίου το έργο συνέχισε η σύζυγός του Αικατερίνη Πελεκάνου-Βουβάλη, αλλά υπήρξε μεγάλος στην ψυχή και το φρόνημα. Δεν περίμενε να του ζητήσει η Πατρίδα την οικονομική του συνδρομή. Εκείνος έσπευδε πρώτος και ζητούσε εγγράφως την έγκριση του δημ. σ/λίου για να χαρίσει τα μεγάλα έργα στο νησί του.
Και στην περίπτωση του Παρθεναγωγείου, ο πατριδολάτρης ευεργέτης δεν έμεινε μόνο στην ίδρυση του σχολείου, αλλά συνέχισε ως πραγματικός Μαικήνας των Γραμμάτων να στηρίζει οικονομικά και τη λειτουργία του σχολείου, το οποίο βέβαια το δώρισε στο Δήμο, όπως έπρεπε, αλλά ήταν πολύ δύσκολο να σηκώσει μόνος του ο Δήμος το οικονομικό βάρος της λειτουργίας του.
Ευχάριστη μουσική νότα προσέφερε στην εκδήλωση παιδική χορωδία υπό τον καθηγητή μουσικής κ. Γ. Καραφύλλη. Στο τέλος ο σύλλογος των δασκάλων και των γονέων προσέφεραν κεράσματα στη μεγάλη αίθουσα υποδοχής του 1ου ορόφου.
Αξίζουν θερμά συγχαρητήρια στο διευθυντή κ. Γιαμαίο για το συντονισμό της εκδήλωσης και για την ομιλία του, μα προπάντων για την πρωτοβουλία του να τιμηθεί ο Μέγας Ευεργέτης της Καλύμνου. Η ομιλία του κ. Γιαμαίου ήταν ολοκληρωμένη και συγκροτημένη, όπως επιβαλλόταν για αποδοθεί προσήκουσα τιμή μνήμης στον ιδρυτή του σχολείου.
(φωτο, η παιδική χορωδία και το διδακτικό προσωπικό του Παρθεναγωγείου με το δ/ντή κ. Παν. Γιαμαίο και τον προκάτοχό του κ. Κ. Σταυλά)
Γιατί «Παρθεναγωγείο»;
Να προσθέσουμε κι εμείς από την ΑΡΓΩ ένα «λιθαράκι» για τη δική μας απόδοση τιμής στο Μέγα Ευεργέτη της Καλύμνου, γράφοντας δυο λόγια για τον όρο «Παρθεναγωγείο».
Τον όρο «Παρθεναγωγείο» δεν τον διάλεξε τυχαία ο Νικ. Βουβάλης. Είναι όρος με ιστορικότητα και κοινωνική διάσταση. Ο Μέγας Ευεργέτης των Γραμμάτων και της Καλυμνιακής κοινωνίας, ως κοσμοπολίτης και φωτισμένος μεγαλοαστός που ήταν, με την ίδρυση «Παρθεναγωγείου» επιδίωξε να εισαγάγει την Κάλυμνο στο πολιτισμικό κλίμα της εποχής. Ήταν η εποχή που η αστική τάξη των εμπόρων και ναυτικών ήθελε τη γυναίκα απελευθερωμένη μορφωτικά, ώστε να μπορέσει να απελευθερωθεί και κοινωνικά, και έτσι να συμβάλει στην οικονομική και τη γενικότερη ανάπτυξη της κοινωνίας.
Το πρώτο μεγάλο βήμα είχε γίνει στο Βόλο, το 1908. Ο Δήμος της λιμενικής αυτής πόλης ίδρυσε το γνωστό «Παρθεναγωγείο», με την πρωτοβουλία του φωτισμένου δημοτικού συμβούλου της πόλης αυτής και γιατρού Δημητρίου Σαράτσης και του μεγάλου παιδαγωγού Αλέξανδρου Δελμούζου. Το σχολείο, ως «Παρθεναγωγείο», έμενε έξω από το δίκτυο της κρατικής εκπαίδευσης και, έτσι, η επιτροπή διοίκησης του σχολείου με το διευθυντής είχαν την ελευθερία να συντάξουν ειδικό αναλυτικό πρόγραμμα σπουδών και να μην ακολουθούν αυτό της κρατικής εκπαίδευσης. Οι στόχοι του «Παρθεναγωγείου», όπως χάραξε το δρόμο ο Δελμούζος ήσαν: Α) Η μόρφωση των κοριτσιών, ώστε να εξισωθούν με τα αγόρια. Β) Η συστηματική διδασκαλία της δημοτικής γλώσσας ως πρωτεύοντος μαθήματος. Γ) Η διεύρυνση των διδασκόμενων μαθημάτων και ο εμπλουτισμός του αναλυτικού προγράμματος.
Δηλαδή το «Παρθεναγωγείο» στο Βόλο δεν ήταν ένα σχολείο μια κάποιας βαθμίδας της κρατικής εκπαίδευσης αλλά ένα πνευματικό ίδρυμα που εξέφραζε το κοινωνικό και μορφωτικό κίνημα της εποχής.
Τρία χρόνια μετά το Παρθεναγωγείο Βόλου, ο Βουβάλης ιδρύει το Παρθεναγωγείο Καλύμνου. Ο οραματιστής μεγαλοαστός της Καλύμνου δεν ήταν μόνο ένας έμπορος με πανευρωπαϊκή και παγκόσμια εμβέλεια, αλλά υπήρξε και από τα πρώτα βήματα της ζωής του άνθρωπος του πολιτισμού και της μόρφωσης. Ξεκίνησε, όπως ανέφερε και ο κ. Γιαμαίος, με σπουδές στο θέατρο και την όπερα, στην Αγγλία και τη Γαλλία.
Επομένως ο Βουβάλης με τον όρο «Παρθεναγωγείο» ήθελε να κάνει πράξη το όραμα του για κοινωνική απελευθέρωση της γυναίκας και, κατά συνέπεια, για πνευματική αναγέννηση της Καλύμνου. Στην τουρκοκρατούμενη τότε Κάλυμνο ήρθε ως διαφωτιστής μεταφέροντας το πνεύμα μιας νέας εκπαίδευσης.
Απόδειξη της κοινωνικής του ιδεολογίας για τη θέση της γυναίκας, έρχεται και το γεγονός ότι πρώτος εκείνος έβαλε την ανήλικη γυναίκα του εσώκλειστη σε αγγλικό Κολλέγιο, μέχρις ότου ενηλικιωθεί, γιατί δεν του ήταν αρκετό ότι παντρεύτηκε μια ωραία και μικρή γυναίκα, αλλά ήθελε, από το ξεκίνημα αμέσως του έγγαμου βίου τους, να της προσφέρει μόρφωση και καλλιέργεια.
Για την μορφωτική λοιπόν και κοινωνική απελευθέρωση της γυναίκας δεν ίδρυσε στην αγαπημένη του πατρίδα απλώς ένα «ελληνικό σχολείο», αλλά ένα «Παρθεναγωγείο». (ΣΝΤ)
Τελευταία τροποποίηση στις Δευτέρα, 14 Μαΐου 2012 Διαβάστηκε 1010 φορές Κατηγορία Κάλυμνος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου