Καταιγίδα ψεμάτων, πλημμυρίδα ηλιθιοτήτων, άκοποι κι άσκοποι δονκιχωτισμοί. Κανένας δεν τους ρωτάει το προφανές :
«Ρε μπαγάσηδες με τα παχιά λόγια μπορεί η Κυβέρνηση να εξυπηρετήσει με τα προβλεπόμενα δικά της έσοδα τις εσωτερικές ανάγκες ?»
Με το αχόρταγο κράτος που αντί να μειώνεται δραστικά, ακυρώθηκαν τα πρώτα στοιχειώδη βήματα που έγιναν τα χρόνια της κρίσης. Στις έκτακτες καταστάσεις πιστεύουν ότι τα ψιχία που θα μαζέψουν θα καλύπτουν τίποτ...α ; Μιλάνε για ανάπτυξη γενικά κι αόριστα. Ποιος λογικός κεφαλαιούχος θα διακινδυνεύσει τα κεφάλαιά του στο κλίμα ανασφάλειας, που επικρατεί.
Δεν αποδέχονται τη μείωση, αλλά ωθούν τα πράγματα στην πλήρη κατάργηση. Αποδείχτηκαν πιο ανίκανοι απ' ότι μπορούσε κάποιος να φανταστεί. Υπάρχει κανένας με το στοιχειώδες μυαλό να αποτιμήσει τη ζημιά που επέφερε η 5μηνη καθυστέρηση με την ανύπαρκτη «σκληρή διαπραγμάτευση; Τελικώς ο κυβερνητικός πυρήνας συναπαρτίζεται από παλαιούς Κνίτες, που πορεύονται με το νεανικό όνειρο του σοβιετικού κράτους. Επί μήνες οι νεόκοποι κυβερνήτες παίζουν πάνω στην πράσινη τσόχα τη μοίρα της χώρας μας, χωρίς να έχουν την αίσθηση της καθημερινής συσσώρευσης των ζημιών που επιφέρουν. Ας κάνουν μια σύγκριση της οικονομικής κατάστασης της χώρας από τις αρχές Δεκεμβρίου έως τον τρέχοντα Ιούνιο. Βεβαίως το ίδιο φταίχτες είναι και οι προηγούμενοι κυβερνώντες που άφησαν το χρόνο να περάσει χωρίς να κάνουν τις αυτονόητες διαρθρωτικές αλλαγές στη χώρα. Κορόιδευαν ασυστόλως τους συμμάχους στην Ευρώπη και δεν τόλμησαν α πειράξουν τις συντεχνίες, που αυτές είναι στην πραγματικότητα που κινούν τα νήματα και διοικούν το κράτος.
Αυτή είναι και η τραγικότητα της χώρας. Δεν υπάρχει η αναγκαία ηγεσία να ωθήσει τα πράγματα προς τα μπρος. Μαλώνουν οι ανίκανοι μεταξύ τους ποιος έκανε τα λιγότερα λάθη. Τώρα θα δουν οι χαζοχαρούμενοι ψηφοφόροι τους τι σημαίνει ανθρωπιστική κρίση. Είμαι άκρως απαισιόδοξος. Μου λείπει κι η ελπίδα να πω σ’ ένα λαό να ξεσηκωθεί. Αν υπήρχε τέτοιο ενδεχόμενο δε θα καταντούσαμε εδώ που βρισκόμαστε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου