Φωτίου Ι. Μάλαινου*
Το παρόν δημοσίευμα αποτελεί μέρος της πολύ ενδιαφέρουσας μελέτης - εισηγήσεως του κ. Φωτίου Μαλαίνου, που παρουσιάστηκε στην επιστημονική ημερίδα που οργανώθηκε την 24 Ιουνίου 2012 στο Άγιο Βλάσιο (βλέπετε εδώ σχετική είδηση και πρόγραμμα) με την ευγενή χορηγία του Γιάννη Τσαλάκου, δικηγόρου, εγγονού του Ιωάννου Κούρου
Το έτος 1904 ιδρύεται για πρώτη φορά και λειτουργεί Σχολαρχείο στον Άγιο Βλάσιο, έδρα του Δήμου Παρακαμπυλίων Ευρυτανίας (σημερινής Δημοτικής Ενότητας Παρακαμπυλίων Δήμου Αγρινίου του νομού Αιτωλοακαρνανίας) και αποκτούν έτσι τη δυνατότητα οι απόφοιτοι των Δημοτικών Σχολείων της περιοχής να συνεχίσουν σπουδές μέσης εκπαίδευσης στον ίδιο τους τον τόπο. Επρόκειτο για γεγονός μεγάλης πνευματικής και κοινωνικής σημασίας για τους κατοίκους του απόμερου και ορεινού Δήμου των Παρακαμπυλίων.
Το Σχολαρχείο Αγίου Βλασίου στεγάστηκε στο διώροφο και ευρύχωρο σπίτι του Λουκά Σκιαδά, εμπόρου, το οποίο βρισκόταν στο κέντρο της κωμόπολης. Ήταν κτίσμα του 1894, σύμφωνα με σωζόμενη έως σήμερα στην πρόσοψη του κτηρίου πλάκα. Ο επάνω όροφος με τα τρία δωμάτια του χρησιμοποιήθηκε για τις διδακτικές και λοιπές λειτουργικές ανάγκες του Σχολαρχείου. Το ισόγειο εξυπηρετούσε τον ιδιοκτήτη. Το κτήριο κατά την περίοδο της γερμανικής Κατοχής υπέστη μεγάλη καταστροφή από εμπρησμό εκ μέρους των εισβολέων, αλλά αργότερα αποκαταστάθηκαν οι ζημιές του, ανακαινίστηκε και διατηρείται μέχρι σήμερα με το αρχικό του σχέδιο.
Φαίνεται όμως ότι μισόν αιώνα αργότερα, αφότου είχε φιλοξενήσει το Σχο¬λαρχείο, η οικία του Λουκά Σκιαδά, ιδιοκτησία στη συνέχεια του γιου του Δημη¬τρίου, διατηρούσε ακόμα στην τοπική κοινωνία ζωηρές και ελκυστικές τις μνή¬μες του πνευματικού της ρόλου ως διδακτηρίου. Έτσι εξηγείται και το γεγονός ότι οι Αγιοβλασίτες το έτος 1963 στο ίδιο κτήριο έσπευσαν και στέγασαν το νεοϊδρυθέν Γυμνάσιο τους, έως ότου το τελευταίο απέκτησε τη δική του δημόσια στέγη.
Ιδρυτής και ψυχή του Σχολαρχείου ήταν ο εξ Αγίου Βλασίου λαμπρός φιλόλο¬γος και εκπαιδευτικός Ιωάννης Κούρος του Κώνστα, ο οποίος γεννήθηκε στον Άγιο Βλάσιο το έτος 1854 (κατά τον υπηρεσιακό του φάκελο) ή το έτος 1858 (κατά τα στοιχεία εγγραφής του στο Πανεπιστήμιο Αθηνών).
Μετά την αποφοίτηση του από το Δημοτικό Σχολείο Αγίου Βλασίου, φοίτησε στο Ελληνικό Σχολείο (Σχολαρχείο) Αγρινίου και ακολούθως στο Γυμνάσιο Μεσολογγίου. Το 1878 αποφοιτά από το Γυμνάσιο Πατρών, στο οποίο μετενε-γράφη κατά το τελευταίο έτος των γυμνασιακοί του σπουδών. Το ίδιο έτος εγγράφεται στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Οι βιοποριστικές του όμως ανάγκες τον αναγκάζουν να μην προχωρήσει αμέ¬σως στις σπουδές του, αλλά να εργασθεί ως ελληνοδιδάσκαλος επί σειρά ετών σε διάφορα σχολεία, όπως προέβλεπε ο νόμος τότε για τους κατόχους απολυτηρίου Γυμνασίου.
Ως ελληνοδιδάσκαλος δίδαξε στο Μαρτίνο Λοκρίδος, Κεράσοβο Αγραίων Ευρυτανίας, Προυσσό Ευρυτανίας, Αγρίνιο Τριχωνίας, Καρπενήσι Ευρυτανίας, Βετόλιστα Ναυπακτίας. Παράλληλα με το διδακτικό του έργο στην επαρχία αγωνίζεται και για την πραγματοποίηση του μεγάλου του ονείρου να καταστεί πτυχιούχος της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Το 189Ί λαμβάνει το πτυχίο του και αναβαθμίζεται σε Σχολάρχη του Ελληνι¬κού Σχολείου Προυσσού Ευρυτανίας. Κατόπιν υπηρετεί για μικρό διάστημα ως Σχολάρχης στο Αγρίνιο. Το εκεί Σχολείο παρέλαβε στις 31-8-1892 από τον Σχολαρχούντα Θεόδωρο Χαβέλλα και μετά την απόλυση του από τη Δημοτική Αρχή Αγρινίου το παρέδωσε στις 19-9-1892 επίσης στο Θεόδωρο Χαβέλλα. Κατά το εικοσαήμερο αυτό, όπως πληροφορούμαστε από το «Βιβλίον Πράξεων Συλλόγου Διδασκάλων Ελληνικού Σχολείου Αγρινίου»8, που φυλάσσεται επίσης στα Αρχεία του 1ου Γενικού Λυκείου Αγρινίου, ο Ιωάννης Κούρος ασχολήθηκε κυρίως με τη διενέργεια κατατακτηρίων - εισιτηρίων εξετάσεων αποφοίτων Δημοτικών Σχολείων, καθώς και εξετάσεων μετεξεταστέων μαθητών του Σχο-λαρχείου. Στο σημείο αυτό αξίζει να αναφέρουμε ότι μεταξύ αυτών που προσήλ¬θαν ενώπιον του Κούρου για κατατακτήριες εξετάσεις ήσαν και οι Αγαμέμνων Ιωάννου Χατζόπουλος, ετών 10, αδελφός του ποιητή Κώστα Χατζόπουλου, και Ανδρέας Αναστασίου Παναγόπουλος, ετών 9, ο μετέπειτα επιφανής Δήμαρχος Αγρινίου και Βουλευτής (1883-1952).
Μετά το Αγρίνιο επανέρχεται στον Προυσσό, όπου υπηρετεί ως Σχολάρχης για επτά χρόνια (1892-1899), κατόπιν μετατίθεται στον Πλάτανο Ναυπακτίας (1899-1901), έρχεται και πάλι στον Προυσσό (1902-1904), μεταβαίνει για λίγο στη Γαβαλού Μακρυνείας (Σεπτ. 1904) και τον Οκτώβριο του 1904 αναλαμβά¬νει Σχολάρχης του νεοσύστατου Σχολαρχείου Αγίου Βλασίου. Εδώ κορυφώνε¬ται το εκπαιδευτικό του έργο μέχρι το 1910, οπότε και κλείνει το Σχολαρχείο Αγίου Βλασίου, ενώ ο ίδιος συνταξιοδοτείται.
Ο Ιωάννης Κούρος πέθανε το 1912 αιφνιδίως αφήνοντας ορφανά τα έξι παι¬διά του, απ' τα οποία τα πέντε ανήλικα. Την ανατροφή τους ανέλαβε η σύζυγος του Μαριώ, κόρη του Γιαννάκη Σαφαρίκα από τον Αγιο Βλάσιο.9
Η ΕΞΑΕΤΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΣΧΟΛΑΡΧΕΙΟΥ
Το Σχολαρχείο λειτούργησε επί έξι συναπτά έτη, ήτοι από το σχολικό έτος
1904 - 1905 έως και το σχολικό έτος 1909 -1910, οπότε και έκλεισε λόγω της μείωσης του μαθητικού του δυναμικού.
Ο Ιωάννης Κούρος διηύθυνε το Σχολαρχείο και δίδαξε σ' αυτό καθ' όλη την εξαετία 1904- 1910 . Κατά τα σχολικά όμως έτη 1906 - 1907 και 1907- 1908 στο Σχολαρχείο Αγίου Βλασίου μαζί με τον Κούρο δίδαξε και ο δάσκαλος Γεώργιος Κωνσταντίνου Πυρπύλης10.
Ο δάσκαλος Πυρπύλης καταγόταν από την Αμπρακιά Θέρμου και μετά τον Άγιο Βλάσιο δίδαξε επί σειρά ετών στο Δημοτικό Σχολείο Θέρμου11.
Τα διδασκόμενα μαθήματα στο Σχολαρχείο, συμφωνά με τον σωζόμενο -Γενικό Έλεγχο», ήταν: θρησκευτικά, Ελληνικά, Μαθηματικά, Ιστορία, Γεω¬γραφία, Φυσική - Φυσική Ιστορία και Καλλιγραφία για την Αεε τάξη. Στη ΒΣΒ τάξη πέραν των ανωτέρω μαθημάτων διδάσκονταν και τα Γαλλικά, ενο5 στην Γεε τάξη και τα Γαλλικά και τα Λατινικά. Ασφαλώς τη γαλλική και λατινική γλώσσα θα δίδασκε ο πτυχιούχος της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών Ιωάννης Κούρος, ο και Σχολάρχης.
Το Σχολαρχείο Αγίου Βλασίου κατά το πρώτο έτος λειτουργίας του, ήτοι κατά το σχολικό έτος 1904- 1905, λειτούργησε με μόνη την Α τάξη, η οποία απαρτιζό¬ταν από είκοσι έναν μαθητές. Οι πρώτοι αυτοί μαθητές του Σχολαρχείου, όπως καταλογογραφούνται στην Ι1! σελίδα του σωζόμενου «Γενικού Ελέγχου», είναι οι εξής :
1. Αλαφογιάννης Κων/νος του Ιωάν. από τον Άγιο Βλάσιο, ετών 10, γιος κτηματία.
2. Σπυρίδων Γεώργιος από τη Χούνη, ετών 12, γιος γεωργού.
3. Παπαδη μητριού Κωνστάντια του θ. από τον Άγιο Βλάσιο, ετών 11, κόρη συνταξιούχου Δημοδ/λου .
4. Κούρτης Κων/νος του Μιχαήλ από τη Χούνη, ετών 16, γιος γεωργού.
5. Νταής Βασίλειος του Π. από τον Άγιο Βλάσιο, ετών 15, γιος γεωργού.
6. Παπανδρέου Δημήτριος από την Κερασιά, ετο3ν 16, γιος ιερέως.
7. Αντωνόπουλος Κων/νος του Δημ. από τη Χούνη, ετών 12, γιος γεωργού.
8. Κονίδας Κων/νος του Επ. από την Καστανούλα, ετών 14, γιος γεωργού.
9. Τομαράς Λάμπρος του Δ. από το Σοβολάκου, ετών 13, γιος γεωργού.
10. Κουσιαρής Δημήτριος του Α. από το Σοβολάπου, ετών 14, γιος γεωργού.
11. Σκιαοάς Βλάσιος του Λ. από τον Άγιο Βλάσιο, ετών 12, γιος εμπόρου.
12. Σταθοχριστόπουλος Ιωάννης του Δ. από τη Χούνη, ετών 13, γιος γεωργού.
13. Γοΰσας Ιωάννης του Β. από τον Άγιο Βλάσιο, ετών 10, ορφανός.
14. Κοΰρτης Ιωάννης του Δ. από τη Χούνη, ετών 12, γιος γεωργού.
15. Μπουρλής Ιωάννης του Σπ. από τον Άγιο Βλάσιο, ετών 17, γιος γεωργού.
16. Μάλαινος Δημήτριος του Ι. από τον Άγιο Βλάσιο, ετών 14, γιος γεωργού.
17. Παπαζαχαρίας Μιχαήλ του Ηρ. από τη Χούνη, ετών 15, γιος γεωργού.
18. Αντώνης Ηλίας του Γ. από τη Χούνη, ετών 12, γιος γεωργού.
19. Καραγεώργος Γεώργιος του Ηλία από τον Άγιο Βλάσιο, ετών 13, ορφανός .
20. Κουτσαντώνης Γεώργιος του Π. από τον Άγιο Βλάσιο, ετίύν 14. γιος γεωργού.
21. Πρωτόγηρος Δημήτριος του Χαρ. από τα Αλέστια, ετών 12, γιος γεωργού.
Από τους παραπάνω είκοσι έναν μαθητές προήχθησαν για τη Β' τάξη οι είκο¬σι, τέσσερεις μάλιστα με το βαθμό «Άριστα», οι: Παπαδημητρίου Κωνστάντια του θ., Αντωνόπουλος Κων/νος του Δημ., Σταθοχριστόπουλος Ιωάννης του Δ. και Καραγεώργος Γεο5ργιος του Ηλία.
Το επόμενο σχολικό έτος 1905- 1906 ο Ιωάννης Κούρος λειτούργησε το Σχο-λείο του περιέργως με μόνη πάλι την Α' τάξη. την οποία συγκρότησε με νέους μαθητές. Ίσως έκρινε ότι έπρεπε στους προαχθέντες της Α τάξης του περασμέ¬νου σχολικού έτους να προσθέσει και αυτούς που θα προάγονταν από την και¬νούργια Α' τάξη προκειμένου να συγκροτήσει βιώσιμη Β' τάξη κατά το τρίτο έτος λειτουργίας του Σχολείου του.
Οι μαθητές της Α' τάξης, της και μόνης του Σχολαρχείου κατά το δεύτερο έτος λειτουργίας του, ήταν οι εξής:
1. Σκιαδάς Φώτιος του Λ. από τον Άγιο Βλάσιο. ετών 12, γιος εμπόρου.
2. Κούτρης Βλάσιος του Χρ. από τον Άγιο Βλάσιο, ετών 13, γιος γεωργού.
3. Σερπάνος Γεώργιος του Ιωάν. από τον Άγιο Βλάσιο, ετών 9, γιος πολιτευτή.
4. Σαφαρίκας Βλάσιος του Γ. από τον Άγιο Βλάσιο, ετών 10, γιος δικαστ. κλητήρα.
5. Χασιακής Δημήτριος του Ευστρ. από τον Άγιο Βλάσιο, ετών 12, γιος εμπόρου.
6. Σαφαρίκας Δημήτριος του Γ. από τον Άγιο Βλάσιο, ετών 12, γιος δικαστ. κλητήρα.
7. Κοντογεώργος Α. του Ν. από τον Άγιο Βλάσιο, ετών 12, γιος γεωργού.
8. IIαπαδημητριού Δ. του Λ. από τον Αγιο Βλάσιο, ετών 12, γιος υπαλλήλου.
9. Τσιάκλας Γεώργ. του Ευθυμ. από τον Άγιο Βλάσιο, ετών 11, γιος γεωργού.
10. Σκάνδαλος Κων/νος του Ελευθ. από τον Άγιο Βλάσιο, ετο3ν 13. γιος εμπόρου.
11. Ζαραβέλης Δ. του Γ. από το Σοβολάκου, ετών 12, γιος γεωργού.
12. Παπαθανασίου Δημ. του Γ. από τη Χούνη, ετών 10, γιος ιερέως.
13. Τσέλλος Ευθύμιος του Α. από τον Άγιο Βλάσιο, ετών 12, γιος γεωργού.
14. Σερπάνος Γεώργιος του Ν. από τον Αγιο Βλάσιο, των 12, γιος γεωργού.
15. Αραχωβίτης Νικ. του Δημ. από την Αράχωβα, ετών 12, γιος δικηγόρου.
16. Αραχωβίτης Ιωάν. του Δημ. από την Αράχωβα, ετών 9, γιος δικηγόρου.
17. Αντωνόπουλος Κων. του Βασ. από τη Χούνη, ετών 12, γιος γεωργού.
18. Καραβάνας Φώτ. του Α. από τη Χούνη, ετών 11, γιος γεωργού.
19. Πρωτόγηρος Δ. του Χ. από τα Αλέστια, ετών 13, γιος γεωργού.
20. Σπυρίδων Γεώργιος από τη Χούνη, ετών 13, γιος γεωργού.
21. Κωτοΰλας Φ. του Γ. από την Αράχωβα, ετών 13, γιος κτηματία ι:.
Το τρίτο έτος λειτουργίας του, ήτοι το σχ. έτος 1906-1907, το Σχολαρχείο είχε δύο τάξεις: την Α με εννέα (9) μαθητές και τη Β με είκοσι τρεις (23) μαθητές.
Σύνολο μαθητών τριάντα δυο (32).
Το τέταρτο έτος, ήτοι το σχ. έτος 1907- 1908, αναπτύχθηκε σε πλήρες τριτάξιο Σχολείο και είχε συνολικά σαράντα τρεις (43) μαθητές: επτά (07) στην Α τάξη, δεκαεπτά (17) στη Β τάξη και δεκαεννέα (19) στην Γ τάξη.
Το πέμπτο έτος, ήτοι το σχ. έτος 1908-1909, λειτούργησε με σαράντα έναν (41) συνολικά μαθητές: επτά (07) στην Α τάξη, δέκα (10) στη Β τάξη και είκοσι τέσσερεις (24) στην Γ τάξη.
Το έκτο και τελευταίο του έτος, ήτοι το σχ. έτος 1909- 1910, λειτούργησε με δεκατέσσερις (14) μόνο μαθητές: οκτώ (08) στην Α τάξη , δύο (02) στη Β τάξη και τέσσερεις (04) στην Γ τάξη.
Κατά την εξαετή λειτουργία του Σχολαρχείου Αγίου Βλασίου φοίτησαν σ' αυτό 74 μαθητές13, άλλοι για ένα έτος ή και λιγότερο και άλλοι για μεγαλύτερο διάστημα μέχρι και της πλήρους τριετίας και λήψεως του απολυτηρίου τίτλου τους. Από τους εβδομήντα τέσσερεις (74) αυτούς μαθητές μόνον οι είκοσι εννέα (29) ευτύχησαν να λάβουν απολυτήριο, οι εξής κατά χρονολογική σειρά:
1. Παπαδημητρίου Δημήτριος του Λασκάρεως από τον Άγιο Βλάσιο, γιος υπαλλήλου.
{Εμφανίζεται απόφοιτος και στα Αποτελέσματα της 25ης Ιουνίου 1909}
2. Σπυρίδων Γεώργιος του Εμμ. από τη Χοΰνη, γιος γεωργού.
3. Αλαφογιάννης Κων/νος του Ι. από τον Άγιο Βλάσιο, γιος γεωργού.
4. Τσέλλος Ευθύμιος του Αναστ. από τον Άγιο Βλάσιο. γιος γεωργού.
5. Π απαδη μητριού Αναστάσιος του Ά. από τον Άγιο Βλάσιο, γιος υπαλλήλου.
6. Αντωνόπουλος Κων/νος του Δ. από τη Χούνη, γιος γεωργού.
7. Σκάνδαλος Γεώργιος του Δ. από τον Άγιο Βλάσιο, γιος κτηματία.
8. Παπανδρέου Δημήτριος από την Κερασιά Θέρμου, γιος ιερέως.
(Αποτελέσματα της 25ης Ιουνίου 1908)
9. Κουτσαντώνης Γεώργιος του Παν. από τον Άγιο Βλάσιο, γιος γεωργού.
10. Κοΰτρης Βλάσιος του Χρ. από τον Άγιο Βλάσιο, γιος γεωργού.
(Αποτελέσματα επανεξετασθέντων της 14^= Σεπτ. 1908)
11. Στάθης Κων/νος του Αλεξ. από τη Χούνη, γιος γεωργού.
12. Σερπάνος Γεώργιος του Νικ. από τον Άγιο Βασίλειο, γιος γεωργού.
13. Ζαραβέλης Δημήτριος του Γεωργ. από το Σοβολάκου, γιος ξυλουργού.
14. Αραχωβίτης Ιωάννης του Δημ. από την Αράχοβα, γιος δικηγόρου.
15. Αραχωβίτης Νικόλαος του Δημ. από την Αράχωβα, γιος δικηγόρου.
16. Κωτούλας Σπυρίδων του Γεωργ. από την Αράχωβα, γιος κτηματία.
17. Καραβάνας Φώτιος του Αλεξ. από τη Χούνη, γιος παντοπο>λη.
18. Αντωνόπουλος Κων/νος του Βαο. από τη Χούνη, γιος γεωργού.
19. Σκάνδαλος Κων/νος του Ελευθ. από τον Άγιο Βλάσιο, γιος καφεπώλη.
20. Σιαφαρίκας Δημήτριος του Γεωργ. από τον Άγιο Βλάσιο, γιος δικαστ. κλητήρα.
21. Κοΰτρης Ιωάννης του Χρ. από τον Άγιο Βλάσιο, γιος γεωργού.
22. Σιαφαρίκας Βλάσιος του Γεοοργ. από τον Αγιο Βλάσιο, γιος δικαστικού κλητήρα.
23. Χασιακής Δημήτρ. του Ευστρ. από τον Αγιο Βλάσιο, γιος παντοπώλη.
24. ΙΙρέμος Κων/νος του Αθαν. από τον Αγιο Βλάσιο, γιος γεωργού.
25. Πολύχρονης Ευστάθιος του Περικλ. από τη Χούνη, ορφανός.
(Αποτελέσματα της 25ης Ιουνίου 1909)
26. Σπυρίδων Νικόλαος του Σπυρίδ. από τη Χούνη, γιος γεωργού.
27. Πολύχρονης Δημήτριος του Περικλ. από τη Χούνη, ορφανός.
28. Παπαθανασίου Δημήτριος του Γεωργ. από τη Χούνη, γιος ιερέως και
29. Κούρου Βασιλική του Ιωάννου από τον Αγιο Βλάσιο, κόρη του Σχολάρχη14.
(Αποτελέσματα της ΙΙης Ιουνίου 1910)
Στους είκοσι εννέα (29) αυτούς αποφοίτους του Σχολαρχείου Αγίου Βλασίου ως προς το βαθμό απόλυσης ξεχώρισαν ο Αντωνόπουλος Κων/νος του Δημητρί¬ου από τη Χούνη, που απολύθηκε με ΑΡΙΣΤΑ, και οι Στάθης Κων/νος του Αλε¬ξάνδρου από τη Χούνη και Παπαδημητρίου Δημήτριος του Λασκάρεως από τον Άγιο Βλάσιο, που απολύθηκαν με ΠΑΝΥ ΚΑΛΩΣ 915·/4° και 910/4° αντίστοιχα, δηλαδή σχεδόν με ΑΡΙΣΤΑ.
Στο σημείο αυτό επιμνημοσύνως αξίζει να σημειώσουμε ότι δύο τελειόφοιτοι του σχολικού έτους 1908- 1909 δεν πρόλαβαν να πάρουν το απολυτήριο τους:
Ο Κούρτης Κων/νος του Μιχαήλ από τη Χούνη, ετών 19, γιος γεωργού και ο Κουτσαντώνης Γεώργιος του Παναγιώτη από τον Άγιο Βλάσιο, ετών 18, γιος γεωργού, διότι, όπως σημειώνει στο «Γενικό Έλεγχο» ο Σχολάρχης Ιωάννης Κούρος, απέθανε ο πρώτος «κατά Νοέμβριον» και ο δεύτερος «κατά Οκτώ-βριον» μήνα.
Το διδακτικό έργο του Σχολάρχη Κούρου δεν περιοριζόταν εντός της αίθου¬σας διδασκαλίας, αλλά προσφερόταν και εκτός αυτής. Για παράδειγμα, όπως προκύπτει από υπηρεσιακή έκθεση του με ημερομηνία 8 Μαΐου 1910, σε εκδρο¬μή που πραγματοποίησε το σχολείο του στις 29 Απριλίου 1910, βρήκε την ευκαι¬ρία να διδάξει στους μαθητές του την αξία των δασών και να τους εμπνεύσει την αγάπη προς το φυσικό περιβάλλον. Γράφει χαρακτηριστικά: «Εκδραμών μετά των μαθητών της ειρημένης τάξεως εδίδαξα αυτούς περί δασών εν γένει, περί χρησιμότητας και ωφελείας αυτών εις τον τόπον και εις τον άνθρφπον, περί επιδράσεως αυτών επί της υγιεινής του τόπου, περί ζημίας ένθα καίονται ή ελλείπουσι καθόλου δάση. Ιδίως εδίδαξα περί ελάτης, ειδών, ύψους, ηλικίας και χρησιμότητας αυτής ως εργασίμου ξυλείας, προς κατασκευήν οικοδομών κλπ. και ως καυσίμου ξυλείας». ι"
Η παραπάνω μαρτυρία δείχνει με τον πιο εύγλωττο τρόπο και τις κοινωνικές διαστάσεις του εν γένει εκπαιδευτικού έργου του Ιωάννη Κούρου.
___________________________________________
*Ο κ. Φώτιος Ι. Μάλαινος είναι θεολόγος, φιλόλογος, διευθυντής 1ου Γενικού Λυκείου Αγρινίου Mr ιστορικής Θεολογίας
Το παρόν δημοσίευμα αποτελεί μέρος της πολύ ενδιαφέρουσας μελέτης - εισηγήσεως του κ. Φωτίου Μαλαίνου, που παρουσιάστηκε στην επιστημονική ημερίδα που οργανώθηκε την 24 Ιουνίου 2012 στο Άγιο Βλάσιο (βλέπετε εδώ σχετική είδηση και πρόγραμμα) με την ευγενή χορηγία του Γιάννη Τσαλάκου, δικηγόρου, εγγονού του Ιωάννου Κούρου
Το έτος 1904 ιδρύεται για πρώτη φορά και λειτουργεί Σχολαρχείο στον Άγιο Βλάσιο, έδρα του Δήμου Παρακαμπυλίων Ευρυτανίας (σημερινής Δημοτικής Ενότητας Παρακαμπυλίων Δήμου Αγρινίου του νομού Αιτωλοακαρνανίας) και αποκτούν έτσι τη δυνατότητα οι απόφοιτοι των Δημοτικών Σχολείων της περιοχής να συνεχίσουν σπουδές μέσης εκπαίδευσης στον ίδιο τους τον τόπο. Επρόκειτο για γεγονός μεγάλης πνευματικής και κοινωνικής σημασίας για τους κατοίκους του απόμερου και ορεινού Δήμου των Παρακαμπυλίων.
Το Σχολαρχείο Αγίου Βλασίου στεγάστηκε στο διώροφο και ευρύχωρο σπίτι του Λουκά Σκιαδά, εμπόρου, το οποίο βρισκόταν στο κέντρο της κωμόπολης. Ήταν κτίσμα του 1894, σύμφωνα με σωζόμενη έως σήμερα στην πρόσοψη του κτηρίου πλάκα. Ο επάνω όροφος με τα τρία δωμάτια του χρησιμοποιήθηκε για τις διδακτικές και λοιπές λειτουργικές ανάγκες του Σχολαρχείου. Το ισόγειο εξυπηρετούσε τον ιδιοκτήτη. Το κτήριο κατά την περίοδο της γερμανικής Κατοχής υπέστη μεγάλη καταστροφή από εμπρησμό εκ μέρους των εισβολέων, αλλά αργότερα αποκαταστάθηκαν οι ζημιές του, ανακαινίστηκε και διατηρείται μέχρι σήμερα με το αρχικό του σχέδιο.
Φαίνεται όμως ότι μισόν αιώνα αργότερα, αφότου είχε φιλοξενήσει το Σχο¬λαρχείο, η οικία του Λουκά Σκιαδά, ιδιοκτησία στη συνέχεια του γιου του Δημη¬τρίου, διατηρούσε ακόμα στην τοπική κοινωνία ζωηρές και ελκυστικές τις μνή¬μες του πνευματικού της ρόλου ως διδακτηρίου. Έτσι εξηγείται και το γεγονός ότι οι Αγιοβλασίτες το έτος 1963 στο ίδιο κτήριο έσπευσαν και στέγασαν το νεοϊδρυθέν Γυμνάσιο τους, έως ότου το τελευταίο απέκτησε τη δική του δημόσια στέγη.
Ιδρυτής και ψυχή του Σχολαρχείου ήταν ο εξ Αγίου Βλασίου λαμπρός φιλόλο¬γος και εκπαιδευτικός Ιωάννης Κούρος του Κώνστα, ο οποίος γεννήθηκε στον Άγιο Βλάσιο το έτος 1854 (κατά τον υπηρεσιακό του φάκελο) ή το έτος 1858 (κατά τα στοιχεία εγγραφής του στο Πανεπιστήμιο Αθηνών).
Μετά την αποφοίτηση του από το Δημοτικό Σχολείο Αγίου Βλασίου, φοίτησε στο Ελληνικό Σχολείο (Σχολαρχείο) Αγρινίου και ακολούθως στο Γυμνάσιο Μεσολογγίου. Το 1878 αποφοιτά από το Γυμνάσιο Πατρών, στο οποίο μετενε-γράφη κατά το τελευταίο έτος των γυμνασιακοί του σπουδών. Το ίδιο έτος εγγράφεται στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Οι βιοποριστικές του όμως ανάγκες τον αναγκάζουν να μην προχωρήσει αμέ¬σως στις σπουδές του, αλλά να εργασθεί ως ελληνοδιδάσκαλος επί σειρά ετών σε διάφορα σχολεία, όπως προέβλεπε ο νόμος τότε για τους κατόχους απολυτηρίου Γυμνασίου.
Ως ελληνοδιδάσκαλος δίδαξε στο Μαρτίνο Λοκρίδος, Κεράσοβο Αγραίων Ευρυτανίας, Προυσσό Ευρυτανίας, Αγρίνιο Τριχωνίας, Καρπενήσι Ευρυτανίας, Βετόλιστα Ναυπακτίας. Παράλληλα με το διδακτικό του έργο στην επαρχία αγωνίζεται και για την πραγματοποίηση του μεγάλου του ονείρου να καταστεί πτυχιούχος της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Το 189Ί λαμβάνει το πτυχίο του και αναβαθμίζεται σε Σχολάρχη του Ελληνι¬κού Σχολείου Προυσσού Ευρυτανίας. Κατόπιν υπηρετεί για μικρό διάστημα ως Σχολάρχης στο Αγρίνιο. Το εκεί Σχολείο παρέλαβε στις 31-8-1892 από τον Σχολαρχούντα Θεόδωρο Χαβέλλα και μετά την απόλυση του από τη Δημοτική Αρχή Αγρινίου το παρέδωσε στις 19-9-1892 επίσης στο Θεόδωρο Χαβέλλα. Κατά το εικοσαήμερο αυτό, όπως πληροφορούμαστε από το «Βιβλίον Πράξεων Συλλόγου Διδασκάλων Ελληνικού Σχολείου Αγρινίου»8, που φυλάσσεται επίσης στα Αρχεία του 1ου Γενικού Λυκείου Αγρινίου, ο Ιωάννης Κούρος ασχολήθηκε κυρίως με τη διενέργεια κατατακτηρίων - εισιτηρίων εξετάσεων αποφοίτων Δημοτικών Σχολείων, καθώς και εξετάσεων μετεξεταστέων μαθητών του Σχο-λαρχείου. Στο σημείο αυτό αξίζει να αναφέρουμε ότι μεταξύ αυτών που προσήλ¬θαν ενώπιον του Κούρου για κατατακτήριες εξετάσεις ήσαν και οι Αγαμέμνων Ιωάννου Χατζόπουλος, ετών 10, αδελφός του ποιητή Κώστα Χατζόπουλου, και Ανδρέας Αναστασίου Παναγόπουλος, ετών 9, ο μετέπειτα επιφανής Δήμαρχος Αγρινίου και Βουλευτής (1883-1952).
Μετά το Αγρίνιο επανέρχεται στον Προυσσό, όπου υπηρετεί ως Σχολάρχης για επτά χρόνια (1892-1899), κατόπιν μετατίθεται στον Πλάτανο Ναυπακτίας (1899-1901), έρχεται και πάλι στον Προυσσό (1902-1904), μεταβαίνει για λίγο στη Γαβαλού Μακρυνείας (Σεπτ. 1904) και τον Οκτώβριο του 1904 αναλαμβά¬νει Σχολάρχης του νεοσύστατου Σχολαρχείου Αγίου Βλασίου. Εδώ κορυφώνε¬ται το εκπαιδευτικό του έργο μέχρι το 1910, οπότε και κλείνει το Σχολαρχείο Αγίου Βλασίου, ενώ ο ίδιος συνταξιοδοτείται.
Ο Ιωάννης Κούρος πέθανε το 1912 αιφνιδίως αφήνοντας ορφανά τα έξι παι¬διά του, απ' τα οποία τα πέντε ανήλικα. Την ανατροφή τους ανέλαβε η σύζυγος του Μαριώ, κόρη του Γιαννάκη Σαφαρίκα από τον Αγιο Βλάσιο.9
Η ΕΞΑΕΤΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΣΧΟΛΑΡΧΕΙΟΥ
Το Σχολαρχείο λειτούργησε επί έξι συναπτά έτη, ήτοι από το σχολικό έτος
1904 - 1905 έως και το σχολικό έτος 1909 -1910, οπότε και έκλεισε λόγω της μείωσης του μαθητικού του δυναμικού.
Ο Ιωάννης Κούρος διηύθυνε το Σχολαρχείο και δίδαξε σ' αυτό καθ' όλη την εξαετία 1904- 1910 . Κατά τα σχολικά όμως έτη 1906 - 1907 και 1907- 1908 στο Σχολαρχείο Αγίου Βλασίου μαζί με τον Κούρο δίδαξε και ο δάσκαλος Γεώργιος Κωνσταντίνου Πυρπύλης10.
Ο δάσκαλος Πυρπύλης καταγόταν από την Αμπρακιά Θέρμου και μετά τον Άγιο Βλάσιο δίδαξε επί σειρά ετών στο Δημοτικό Σχολείο Θέρμου11.
Τα διδασκόμενα μαθήματα στο Σχολαρχείο, συμφωνά με τον σωζόμενο -Γενικό Έλεγχο», ήταν: θρησκευτικά, Ελληνικά, Μαθηματικά, Ιστορία, Γεω¬γραφία, Φυσική - Φυσική Ιστορία και Καλλιγραφία για την Αεε τάξη. Στη ΒΣΒ τάξη πέραν των ανωτέρω μαθημάτων διδάσκονταν και τα Γαλλικά, ενο5 στην Γεε τάξη και τα Γαλλικά και τα Λατινικά. Ασφαλώς τη γαλλική και λατινική γλώσσα θα δίδασκε ο πτυχιούχος της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών Ιωάννης Κούρος, ο και Σχολάρχης.
Το Σχολαρχείο Αγίου Βλασίου κατά το πρώτο έτος λειτουργίας του, ήτοι κατά το σχολικό έτος 1904- 1905, λειτούργησε με μόνη την Α τάξη, η οποία απαρτιζό¬ταν από είκοσι έναν μαθητές. Οι πρώτοι αυτοί μαθητές του Σχολαρχείου, όπως καταλογογραφούνται στην Ι1! σελίδα του σωζόμενου «Γενικού Ελέγχου», είναι οι εξής :
1. Αλαφογιάννης Κων/νος του Ιωάν. από τον Άγιο Βλάσιο, ετών 10, γιος κτηματία.
2. Σπυρίδων Γεώργιος από τη Χούνη, ετών 12, γιος γεωργού.
3. Παπαδη μητριού Κωνστάντια του θ. από τον Άγιο Βλάσιο, ετών 11, κόρη συνταξιούχου Δημοδ/λου .
4. Κούρτης Κων/νος του Μιχαήλ από τη Χούνη, ετών 16, γιος γεωργού.
5. Νταής Βασίλειος του Π. από τον Άγιο Βλάσιο, ετών 15, γιος γεωργού.
6. Παπανδρέου Δημήτριος από την Κερασιά, ετο3ν 16, γιος ιερέως.
7. Αντωνόπουλος Κων/νος του Δημ. από τη Χούνη, ετών 12, γιος γεωργού.
8. Κονίδας Κων/νος του Επ. από την Καστανούλα, ετών 14, γιος γεωργού.
9. Τομαράς Λάμπρος του Δ. από το Σοβολάκου, ετών 13, γιος γεωργού.
10. Κουσιαρής Δημήτριος του Α. από το Σοβολάπου, ετών 14, γιος γεωργού.
11. Σκιαοάς Βλάσιος του Λ. από τον Άγιο Βλάσιο, ετών 12, γιος εμπόρου.
12. Σταθοχριστόπουλος Ιωάννης του Δ. από τη Χούνη, ετών 13, γιος γεωργού.
13. Γοΰσας Ιωάννης του Β. από τον Άγιο Βλάσιο, ετών 10, ορφανός.
14. Κοΰρτης Ιωάννης του Δ. από τη Χούνη, ετών 12, γιος γεωργού.
15. Μπουρλής Ιωάννης του Σπ. από τον Άγιο Βλάσιο, ετών 17, γιος γεωργού.
16. Μάλαινος Δημήτριος του Ι. από τον Άγιο Βλάσιο, ετών 14, γιος γεωργού.
17. Παπαζαχαρίας Μιχαήλ του Ηρ. από τη Χούνη, ετών 15, γιος γεωργού.
18. Αντώνης Ηλίας του Γ. από τη Χούνη, ετών 12, γιος γεωργού.
19. Καραγεώργος Γεώργιος του Ηλία από τον Άγιο Βλάσιο, ετών 13, ορφανός .
20. Κουτσαντώνης Γεώργιος του Π. από τον Άγιο Βλάσιο, ετίύν 14. γιος γεωργού.
21. Πρωτόγηρος Δημήτριος του Χαρ. από τα Αλέστια, ετών 12, γιος γεωργού.
Από τους παραπάνω είκοσι έναν μαθητές προήχθησαν για τη Β' τάξη οι είκο¬σι, τέσσερεις μάλιστα με το βαθμό «Άριστα», οι: Παπαδημητρίου Κωνστάντια του θ., Αντωνόπουλος Κων/νος του Δημ., Σταθοχριστόπουλος Ιωάννης του Δ. και Καραγεώργος Γεο5ργιος του Ηλία.
Το επόμενο σχολικό έτος 1905- 1906 ο Ιωάννης Κούρος λειτούργησε το Σχο-λείο του περιέργως με μόνη πάλι την Α' τάξη. την οποία συγκρότησε με νέους μαθητές. Ίσως έκρινε ότι έπρεπε στους προαχθέντες της Α τάξης του περασμέ¬νου σχολικού έτους να προσθέσει και αυτούς που θα προάγονταν από την και¬νούργια Α' τάξη προκειμένου να συγκροτήσει βιώσιμη Β' τάξη κατά το τρίτο έτος λειτουργίας του Σχολείου του.
Οι μαθητές της Α' τάξης, της και μόνης του Σχολαρχείου κατά το δεύτερο έτος λειτουργίας του, ήταν οι εξής:
1. Σκιαδάς Φώτιος του Λ. από τον Άγιο Βλάσιο. ετών 12, γιος εμπόρου.
2. Κούτρης Βλάσιος του Χρ. από τον Άγιο Βλάσιο, ετών 13, γιος γεωργού.
3. Σερπάνος Γεώργιος του Ιωάν. από τον Άγιο Βλάσιο, ετών 9, γιος πολιτευτή.
4. Σαφαρίκας Βλάσιος του Γ. από τον Άγιο Βλάσιο, ετών 10, γιος δικαστ. κλητήρα.
5. Χασιακής Δημήτριος του Ευστρ. από τον Άγιο Βλάσιο, ετών 12, γιος εμπόρου.
6. Σαφαρίκας Δημήτριος του Γ. από τον Άγιο Βλάσιο, ετών 12, γιος δικαστ. κλητήρα.
7. Κοντογεώργος Α. του Ν. από τον Άγιο Βλάσιο, ετών 12, γιος γεωργού.
8. IIαπαδημητριού Δ. του Λ. από τον Αγιο Βλάσιο, ετών 12, γιος υπαλλήλου.
9. Τσιάκλας Γεώργ. του Ευθυμ. από τον Άγιο Βλάσιο, ετών 11, γιος γεωργού.
10. Σκάνδαλος Κων/νος του Ελευθ. από τον Άγιο Βλάσιο, ετο3ν 13. γιος εμπόρου.
11. Ζαραβέλης Δ. του Γ. από το Σοβολάκου, ετών 12, γιος γεωργού.
12. Παπαθανασίου Δημ. του Γ. από τη Χούνη, ετών 10, γιος ιερέως.
13. Τσέλλος Ευθύμιος του Α. από τον Άγιο Βλάσιο, ετών 12, γιος γεωργού.
14. Σερπάνος Γεώργιος του Ν. από τον Αγιο Βλάσιο, των 12, γιος γεωργού.
15. Αραχωβίτης Νικ. του Δημ. από την Αράχωβα, ετών 12, γιος δικηγόρου.
16. Αραχωβίτης Ιωάν. του Δημ. από την Αράχωβα, ετών 9, γιος δικηγόρου.
17. Αντωνόπουλος Κων. του Βασ. από τη Χούνη, ετών 12, γιος γεωργού.
18. Καραβάνας Φώτ. του Α. από τη Χούνη, ετών 11, γιος γεωργού.
19. Πρωτόγηρος Δ. του Χ. από τα Αλέστια, ετών 13, γιος γεωργού.
20. Σπυρίδων Γεώργιος από τη Χούνη, ετών 13, γιος γεωργού.
21. Κωτοΰλας Φ. του Γ. από την Αράχωβα, ετών 13, γιος κτηματία ι:.
Το τρίτο έτος λειτουργίας του, ήτοι το σχ. έτος 1906-1907, το Σχολαρχείο είχε δύο τάξεις: την Α με εννέα (9) μαθητές και τη Β με είκοσι τρεις (23) μαθητές.
Σύνολο μαθητών τριάντα δυο (32).
Το τέταρτο έτος, ήτοι το σχ. έτος 1907- 1908, αναπτύχθηκε σε πλήρες τριτάξιο Σχολείο και είχε συνολικά σαράντα τρεις (43) μαθητές: επτά (07) στην Α τάξη, δεκαεπτά (17) στη Β τάξη και δεκαεννέα (19) στην Γ τάξη.
Το πέμπτο έτος, ήτοι το σχ. έτος 1908-1909, λειτούργησε με σαράντα έναν (41) συνολικά μαθητές: επτά (07) στην Α τάξη, δέκα (10) στη Β τάξη και είκοσι τέσσερεις (24) στην Γ τάξη.
Το έκτο και τελευταίο του έτος, ήτοι το σχ. έτος 1909- 1910, λειτούργησε με δεκατέσσερις (14) μόνο μαθητές: οκτώ (08) στην Α τάξη , δύο (02) στη Β τάξη και τέσσερεις (04) στην Γ τάξη.
Κατά την εξαετή λειτουργία του Σχολαρχείου Αγίου Βλασίου φοίτησαν σ' αυτό 74 μαθητές13, άλλοι για ένα έτος ή και λιγότερο και άλλοι για μεγαλύτερο διάστημα μέχρι και της πλήρους τριετίας και λήψεως του απολυτηρίου τίτλου τους. Από τους εβδομήντα τέσσερεις (74) αυτούς μαθητές μόνον οι είκοσι εννέα (29) ευτύχησαν να λάβουν απολυτήριο, οι εξής κατά χρονολογική σειρά:
1. Παπαδημητρίου Δημήτριος του Λασκάρεως από τον Άγιο Βλάσιο, γιος υπαλλήλου.
{Εμφανίζεται απόφοιτος και στα Αποτελέσματα της 25ης Ιουνίου 1909}
2. Σπυρίδων Γεώργιος του Εμμ. από τη Χοΰνη, γιος γεωργού.
3. Αλαφογιάννης Κων/νος του Ι. από τον Άγιο Βλάσιο, γιος γεωργού.
4. Τσέλλος Ευθύμιος του Αναστ. από τον Άγιο Βλάσιο. γιος γεωργού.
5. Π απαδη μητριού Αναστάσιος του Ά. από τον Άγιο Βλάσιο, γιος υπαλλήλου.
6. Αντωνόπουλος Κων/νος του Δ. από τη Χούνη, γιος γεωργού.
7. Σκάνδαλος Γεώργιος του Δ. από τον Άγιο Βλάσιο, γιος κτηματία.
8. Παπανδρέου Δημήτριος από την Κερασιά Θέρμου, γιος ιερέως.
(Αποτελέσματα της 25ης Ιουνίου 1908)
9. Κουτσαντώνης Γεώργιος του Παν. από τον Άγιο Βλάσιο, γιος γεωργού.
10. Κοΰτρης Βλάσιος του Χρ. από τον Άγιο Βλάσιο, γιος γεωργού.
(Αποτελέσματα επανεξετασθέντων της 14^= Σεπτ. 1908)
11. Στάθης Κων/νος του Αλεξ. από τη Χούνη, γιος γεωργού.
12. Σερπάνος Γεώργιος του Νικ. από τον Άγιο Βασίλειο, γιος γεωργού.
13. Ζαραβέλης Δημήτριος του Γεωργ. από το Σοβολάκου, γιος ξυλουργού.
14. Αραχωβίτης Ιωάννης του Δημ. από την Αράχοβα, γιος δικηγόρου.
15. Αραχωβίτης Νικόλαος του Δημ. από την Αράχωβα, γιος δικηγόρου.
16. Κωτούλας Σπυρίδων του Γεωργ. από την Αράχωβα, γιος κτηματία.
17. Καραβάνας Φώτιος του Αλεξ. από τη Χούνη, γιος παντοπο>λη.
18. Αντωνόπουλος Κων/νος του Βαο. από τη Χούνη, γιος γεωργού.
19. Σκάνδαλος Κων/νος του Ελευθ. από τον Άγιο Βλάσιο, γιος καφεπώλη.
20. Σιαφαρίκας Δημήτριος του Γεωργ. από τον Άγιο Βλάσιο, γιος δικαστ. κλητήρα.
21. Κοΰτρης Ιωάννης του Χρ. από τον Άγιο Βλάσιο, γιος γεωργού.
22. Σιαφαρίκας Βλάσιος του Γεοοργ. από τον Αγιο Βλάσιο, γιος δικαστικού κλητήρα.
23. Χασιακής Δημήτρ. του Ευστρ. από τον Αγιο Βλάσιο, γιος παντοπώλη.
24. ΙΙρέμος Κων/νος του Αθαν. από τον Αγιο Βλάσιο, γιος γεωργού.
25. Πολύχρονης Ευστάθιος του Περικλ. από τη Χούνη, ορφανός.
(Αποτελέσματα της 25ης Ιουνίου 1909)
26. Σπυρίδων Νικόλαος του Σπυρίδ. από τη Χούνη, γιος γεωργού.
27. Πολύχρονης Δημήτριος του Περικλ. από τη Χούνη, ορφανός.
28. Παπαθανασίου Δημήτριος του Γεωργ. από τη Χούνη, γιος ιερέως και
29. Κούρου Βασιλική του Ιωάννου από τον Αγιο Βλάσιο, κόρη του Σχολάρχη14.
(Αποτελέσματα της ΙΙης Ιουνίου 1910)
Στους είκοσι εννέα (29) αυτούς αποφοίτους του Σχολαρχείου Αγίου Βλασίου ως προς το βαθμό απόλυσης ξεχώρισαν ο Αντωνόπουλος Κων/νος του Δημητρί¬ου από τη Χούνη, που απολύθηκε με ΑΡΙΣΤΑ, και οι Στάθης Κων/νος του Αλε¬ξάνδρου από τη Χούνη και Παπαδημητρίου Δημήτριος του Λασκάρεως από τον Άγιο Βλάσιο, που απολύθηκαν με ΠΑΝΥ ΚΑΛΩΣ 915·/4° και 910/4° αντίστοιχα, δηλαδή σχεδόν με ΑΡΙΣΤΑ.
Στο σημείο αυτό επιμνημοσύνως αξίζει να σημειώσουμε ότι δύο τελειόφοιτοι του σχολικού έτους 1908- 1909 δεν πρόλαβαν να πάρουν το απολυτήριο τους:
Ο Κούρτης Κων/νος του Μιχαήλ από τη Χούνη, ετών 19, γιος γεωργού και ο Κουτσαντώνης Γεώργιος του Παναγιώτη από τον Άγιο Βλάσιο, ετών 18, γιος γεωργού, διότι, όπως σημειώνει στο «Γενικό Έλεγχο» ο Σχολάρχης Ιωάννης Κούρος, απέθανε ο πρώτος «κατά Νοέμβριον» και ο δεύτερος «κατά Οκτώ-βριον» μήνα.
Το διδακτικό έργο του Σχολάρχη Κούρου δεν περιοριζόταν εντός της αίθου¬σας διδασκαλίας, αλλά προσφερόταν και εκτός αυτής. Για παράδειγμα, όπως προκύπτει από υπηρεσιακή έκθεση του με ημερομηνία 8 Μαΐου 1910, σε εκδρο¬μή που πραγματοποίησε το σχολείο του στις 29 Απριλίου 1910, βρήκε την ευκαι¬ρία να διδάξει στους μαθητές του την αξία των δασών και να τους εμπνεύσει την αγάπη προς το φυσικό περιβάλλον. Γράφει χαρακτηριστικά: «Εκδραμών μετά των μαθητών της ειρημένης τάξεως εδίδαξα αυτούς περί δασών εν γένει, περί χρησιμότητας και ωφελείας αυτών εις τον τόπον και εις τον άνθρφπον, περί επιδράσεως αυτών επί της υγιεινής του τόπου, περί ζημίας ένθα καίονται ή ελλείπουσι καθόλου δάση. Ιδίως εδίδαξα περί ελάτης, ειδών, ύψους, ηλικίας και χρησιμότητας αυτής ως εργασίμου ξυλείας, προς κατασκευήν οικοδομών κλπ. και ως καυσίμου ξυλείας». ι"
Η παραπάνω μαρτυρία δείχνει με τον πιο εύγλωττο τρόπο και τις κοινωνικές διαστάσεις του εν γένει εκπαιδευτικού έργου του Ιωάννη Κούρου.
___________________________________________
*Ο κ. Φώτιος Ι. Μάλαινος είναι θεολόγος, φιλόλογος, διευθυντής 1ου Γενικού Λυκείου Αγρινίου Mr ιστορικής Θεολογίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου