Στη φωτογραφία εικονίζονται τα τρία μεγαλύτερα αδέλφια μου. Από αριστερά ο Νίκος (1930), η Βαγγελιώ (1926) και ο Δημήτρης (1928). Γεννήθηκαν κι έζησαν στη Νέα Ιωνία Βόλου. Πρόκοψαν στις απασχολήσεις τους, δημιούργησαν οικογένειες, έκαναν όμορφα παιδιά, τα σπούδασαν, χάρηκαν εγγόνια και με τη σειρά που αναφέρονται έφυγαν περήφανοι από τη ζωή.
Τώρα απομείναμε μόνο δύο. Ο αδελφός μου ο Γιάννης (1935) κι εγώ (1940).
Ας είναι καλά οι πολυβασανισμένοι κι άξιοι γονείς μας. Ο μπάρμα Αναστάσης (1896) και η κυρά Δέσποινα (1903). Έζησαν την τραγική περιπέτεια της προσφυγιάς με πολλαπλές απώλειες αγαπημένων προσώπων. Όμως δεν το έβαλαν κάτω. Με αξιοπρέπεια μεγάλωσαν πέντε παιδιά με τη συνεχή έγνοια σε εποχή φτώχιας να μην τους λείψουν τα στοιχειώδη. Ας είναι καλά. Πάντα θα τους θυμόμαστε με αγάπη και σεβασμό..