Το κτήριο της οδού Ταρσού 26 και Αλκαμένους στο οποίο στεγάζεται το 53ο Δημοτικό Σχολείο Αθηνών, οικοδομήθηκε το 1904 από τον Πέτρο Δημητρόφσκι, ο οποίος το 1918 δώρισε στο ελληνικό Δημόσιο “τήν οἰκίαν του, κειμένῃ ἐν Ἀθήναις ἐν θέσει Ἀγά βρύση ἐπί τῆς ὁδοῦ Ἀλκαμένους παρά τόν Ἄγιον Παντελεήμονα μετά τῆς περιοχῆς αὐτῆς, τοῦ ὅλου οἰκοπέδου ἐκτάσεως χιλίων ἐννιακοσίων τεκτονικῶν τετραγωνικῶν, διά νά χρησιμοποιῆται ὡς ἐκπαιδευτήριον ...τοῦ 6ου ἑξαταξίου δημοτικοῦ σχολείου θηλέων Ἀθηνῶν ὑπό τόν ὅρον, ἵνα ὑπό τοῦ ἐλληνικοῦ Δημοσίου παρέχηται μηνιαίως ποσόν δραχμῶν 600 ἐφ’ ὅσον ζῶσιν αὐτός καί ἡ σύζυγός του ἤ καί ἕτερος τούτων μέχρι τοῦ θανάτου του.
Ἡ δωρητήριος αὐτή πρᾶξις ἐκυρώθη διά τοῦ νόμου 1208. Ἠθέλησε δέ δι’ αὐτοῦ, κατά τό δωρητήριον, «νά συνεισφέρει εἰς τήν πατρίδαν ἐκπαιδευτήριον ἐν ὧ νά ἐκπαιδεύωνται αἱ μέλλουσαι Ἐλληνίδαι μητέραι».”.
Πρόκειται για ένα από τα ιστορικότερα κτήρια της περιοχής, ένα πραγματικό κόσμημα- δείγμα ύστερου νεοκλασικισμού.
Στα χρόνια της Μικρασιατικής καταστροφής (1922 και μετέπειτα) στέγασε πολλούς ξεριζωμένους Έλληνες, ενώ οι μαθητές έκαναν τα μαθήματά τους στην εκκλησία του Αγίου Παντελεήμονα. Στη διάρκεια της κατοχής το κτίριο δόθηκε στους βομβαρδισμένους του Πειραιά για ένα διάστημα, ενώ κατόπιν συνέχισε να λειτουργεί σαν σχολείο.
Το 1987 το κτίριο εγκαταλείφθηκε, καθώς οι εργασίες αναπαλαίωσης όλο και αναβάλλονταν. Μετά από πολύχρονους αγώνες της τοπικής κοινωνίας (Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων καθώς και άλλοι τοπικοί Σύλλογοι) το κτίριο επισκευάστηκε από τον Οργανισμό Σχολικών Κτιρίων (Ο.Σ.Κ.) το 2005 και παραδόθηκε και πάλι για να λειτουργήσει ως Δημοτικό Σχολείο Στην προπολεμική περίοδο είχε έξι αίθουσες, από τις οποίες οι δύο χρησίμευαν ως τάξεις ωδείου. Το σχολείο στέγαζε τις οικογένειες του εκάστοτε διευθυντή. Κάθε τάξη ήταν πολυπληθής και διδάσκονταν όλα τα μαθήματα, ακόμη και παραδοσιακοί χοροί. Το σχολείο αποκτά την οριστική του ονομασία τη δεκαετία του ‘50, δηλαδή 53ο Δημοτικό Σχολείο Αθηνών.
Το σχολείο μας λαμβάνει μέρος τακτικότατα στις Εθνικές παρελάσεις και διοργανώνει πληθώρα αθλητικών και πολιτιστικών δραστηριοτήτων (θεατρικές παραστάσεις, ομάδες βόλεϊ, μπάσκετ, χειροτεχνίας, σκακιού). Οι παλιοί μαθητές μας το επισκέπτονται και με πολλή νοσταλγία, χαρά και ιδιαίτερη συγκίνηση αναθυμούνται τα παιδικά και σχολικά τους χρόνια. Είναι πολλοί οι μαθητές, που ώριμοι πια, στέλνουν τα παιδιά τους να φοιτήσουν εδώ και είναι πολλοί που ενδιαφέρονται και παρακολουθούν τις εκδηλώσεις περιβάλλοντάς το με την αγάπη τους.
Δείτε περισσότερα
Ἡ δωρητήριος αὐτή πρᾶξις ἐκυρώθη διά τοῦ νόμου 1208. Ἠθέλησε δέ δι’ αὐτοῦ, κατά τό δωρητήριον, «νά συνεισφέρει εἰς τήν πατρίδαν ἐκπαιδευτήριον ἐν ὧ νά ἐκπαιδεύωνται αἱ μέλλουσαι Ἐλληνίδαι μητέραι».”.
Πρόκειται για ένα από τα ιστορικότερα κτήρια της περιοχής, ένα πραγματικό κόσμημα- δείγμα ύστερου νεοκλασικισμού.
Στα χρόνια της Μικρασιατικής καταστροφής (1922 και μετέπειτα) στέγασε πολλούς ξεριζωμένους Έλληνες, ενώ οι μαθητές έκαναν τα μαθήματά τους στην εκκλησία του Αγίου Παντελεήμονα. Στη διάρκεια της κατοχής το κτίριο δόθηκε στους βομβαρδισμένους του Πειραιά για ένα διάστημα, ενώ κατόπιν συνέχισε να λειτουργεί σαν σχολείο.
Το 1987 το κτίριο εγκαταλείφθηκε, καθώς οι εργασίες αναπαλαίωσης όλο και αναβάλλονταν. Μετά από πολύχρονους αγώνες της τοπικής κοινωνίας (Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων καθώς και άλλοι τοπικοί Σύλλογοι) το κτίριο επισκευάστηκε από τον Οργανισμό Σχολικών Κτιρίων (Ο.Σ.Κ.) το 2005 και παραδόθηκε και πάλι για να λειτουργήσει ως Δημοτικό Σχολείο Στην προπολεμική περίοδο είχε έξι αίθουσες, από τις οποίες οι δύο χρησίμευαν ως τάξεις ωδείου. Το σχολείο στέγαζε τις οικογένειες του εκάστοτε διευθυντή. Κάθε τάξη ήταν πολυπληθής και διδάσκονταν όλα τα μαθήματα, ακόμη και παραδοσιακοί χοροί. Το σχολείο αποκτά την οριστική του ονομασία τη δεκαετία του ‘50, δηλαδή 53ο Δημοτικό Σχολείο Αθηνών.
Το σχολείο μας λαμβάνει μέρος τακτικότατα στις Εθνικές παρελάσεις και διοργανώνει πληθώρα αθλητικών και πολιτιστικών δραστηριοτήτων (θεατρικές παραστάσεις, ομάδες βόλεϊ, μπάσκετ, χειροτεχνίας, σκακιού). Οι παλιοί μαθητές μας το επισκέπτονται και με πολλή νοσταλγία, χαρά και ιδιαίτερη συγκίνηση αναθυμούνται τα παιδικά και σχολικά τους χρόνια. Είναι πολλοί οι μαθητές, που ώριμοι πια, στέλνουν τα παιδιά τους να φοιτήσουν εδώ και είναι πολλοί που ενδιαφέρονται και παρακολουθούν τις εκδηλώσεις περιβάλλοντάς το με την αγάπη τους.
Δείτε περισσότερα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου