Εγκαίνια του Κονδύλειου Νηπιαγωγείου στην Αρχαία Κόρινθο

Αικατερίνη Γ. Κονδύλη και Γεώργιος Κονδύλης, ευεργέτες της Αρχαίας Κορίνθου, χορηγοί του ΚΟΝΔΥΛΕΙΟΥ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟΥ Αρχαίας Κορίνθου  Ομιλία του Γιάννη Δ. Μπάρτζη στα εγκαίνια του «Κονδύλειου Νηπιαγωγείου Αρχαίας Κορίνθου»,  Κυριακή 20-2-2011 Κυρίες, κύριοι, Ζούμε μια σπάνια ημέρα, μια ιστορική ημέρα που στη σύγχρονη ιστορία της Αρχαίας Κορίνθου θα καταλαμβάνει εσαεί κυρίαρχη θέση. Κι αυτό γιατί αναδεικνύεται σήμερα το μεγαλείο της ευεργεσίας, η ομορφιά της εθελοντικής προσφοράς, η ιδανικότητα της κατίσχυσης του συλλογικού εμείς κατέναντι στο ατομοκεντρικό εγώ. Ως από γεννήσεως κάτοικος του χωριού, ως κάποτε μαθητής και πρώην Δ/ντής του Δημοτικού Σχολείου της Αρχαίας Κορίνθου, αλλά κυρίως ως εκδότης της τοπικής εφημερίδας «Ακροκόρινθος», έχω ζήσει από κοντά τη γέννηση αυτού του σχολικού κτιρίου από τη σύλληψη της ιδέας μέχρι την απόλυτη υλοποίησή της. Κι αυτό είναι που με κάνει να θαυμάζω ακόμα πιο πολύ τους ευεργέτες συμπατριώτες μας, τον κύριο Γιώργο Κονδύλη και την ακριβή του σύζυγο, την κυρία Κατερίνα. Κυρίες και κύριοι, οι τιμώμενοι σήμερα ευεργέτες δεν αρκέστηκαν να δώσουν ένα υπέρογκο για βιοπαλαιστές χρηματικό ποσό, ώστε να γίνει αυτό το νηπιαγωγείο. Αγκάλιασαν την ιδέα και την περπάτησαν βήμα βήμα, ανέθεσαν την υλοποίησή της στο τεχνικό γραφείο των επίσης συγχωριανών μας Γιώργου και Βασίλη Μάρκου, Μαζί τους έψαξαν και επέλεξαν το πιο κατάλληλο από τα διαθέσιμα προς πώληση οικόπεδα και ευθύς το αγόρασαν. Και ύστερα από πάνω, κυριολεκτικά από πάνω, στον αρχαιοκορίνθιο εργολάβο Γιάννη Βάθη και στα συνεργεία μαστόρων. Τους ήθελαν όλους να είναι κάτοικοι της Αρχαίας Κορίνθου, Για αυτό επέλεξαν για τα χωματουργικά τον Βασίλη Λέκκα, για τα ηλεκτρικά το Νίκο Γεωργόπουλο, για τα υδραυλικά το Γιώργο Μικρό, για τα αλουμίνια και σιδηρικά το Γρηγόρη Κεφάλα... Η ταχύτητα υλοποίησης ξεπέρασε κάθε προηγούμενο. Η εφημερίδα μου είναι τριμηνιαία. Λοιπόν, στο ένα τεύχος έγραψα αόριστα πως ο κυρ Γιώργης διατίθεται να φτιάξει κάτι στο χωριό ως δωρεά. Στο επόμενο τεύχος, τρεις μήνες μετά, δημοσίευσα πρωτοσέλιδο το τρισδιάστατο σχέδιο του νηπιαγωγείου, ίδιο με αυτό που βλέπουμε σήμερα, και στο αμέσως επόμενο τεύχος είχα φωτογραφία του κυρ Γιώργη ανάμεσα σε τσιμέντα, σε τούβλα και σε σίδερα. Το έργο ήδη υψωνόταν... Ένας χρόνος από την αρχική ιδέα έως την ολοκλήρωση. Μα δεν ήταν τυχαίο. Οι δωρητές κάθε ημέρα παρακολουθούσαν από κοντά τα έργα, και έλεγαν τις προτάσεις τους Μοναδική τους έγνοια, να γίνει ωραίο νηπιαγωγείο, να αρέσει στα παιδιά, να το αγαπήσουν ως το δικό τους παλατάκι. Έζησα χαριτωμένους διαπληκτισμούς με τους μηχανικούς και με τα συνεργεία, για τα χρώματα, για τα παράθυρα, για τους εξωτερικούς τοίχους, για το μέγεθος των θυρών. Ούτε για το δικό τους σπίτι δε θα είχαν δείξει τόση επιμονή στην πραγμάτωση του οράματός τους. Νύχτα και ημέρα επί ένα και πλέον χρόνο, η ανέγερση του Νηπιαγωγείου ήταν για το ζεύγος Κονδύλη σκοπός και στόχος ζωής. Δε θα ξεχάσω μια Κυριακή που με πήρε από τη λειτουργία, ο κυρ Γιώργης, βαθύτατα στενοχωρημένος, και με έφερε εδώ να μου δείξει έναν εξωτερικό τοίχο, που κατά τη γνώμη του χάλαγε την ιδεατή του εικόνα. Ήρθε και η κυρία Κατερίνα, καλέσαμε και τους μηχανικούς, συζητήσαμε όλα τα επιχειρήματα της παιδαγωγικής και της αρχιτεκτονικής σχολείων... Τίποτα! Τον βλέπαμε που υπέφερε... Τελικά ο τοίχος γκρεμίστηκε πρωί της Δευτέρας, όπως το ζήτησε ο κυρ Γιώργης. Γι’ αυτό σας λέω... δεν αρκέστηκαν στη δωρεά χρημάτων. Το ονειρεύτηκαν, το έζησαν, το φρόντισαν, το έχτισαν... και τώρα με χαρά μεγάλη που φαίνεται στα πρόσωπά τους, το δωρίζουν ευτυχείς στα μικρά παιδιά της Αρχαίας Κορίνθου. Φίλτατοι εκλεκτοί ευεργέτες: κύριε Γιώργο και κυρία Κατερίνα, Σας εκφράζω βαθύτατες ευχαριστίες και την ευγνωμοσύνη των Αρχαιοκορινθίων, παιδιών, γονέων και εκπαιδευτικών. Πολύ βασανιστήκατε στη ζωή σας και πολύ κουραστήκατε. Ο ιδρώτας σας όμως, ιδρώτας έντιμης βιοπάλης, έγινε χρυσάφι για όλους εμάς. Χρυσάφι που είναι η ίδια η υλοποίηση της αγάπης σας για τον πάτριο τόπο, είναι η έκφραση της φροντίδας σας για τα μικρά βλαστάρια που έγιναν όλα τους από σήμερα και δικά σας εγγονάκια. Ως Αρχαιοκορίνθιοι οφείλουμε ευχαριστίες σε όλους όσοι συνέβαλαν στην ολοκλήρωση του νηπιαγωγείου μας, μηχανικούς, τεχνίτες, μαστόρους και εργάτες. Οφείλουμε ευχαριστίες στο Δήμαρχο Κορινθίων κο Αλέξανδρο Πνευματικό, στον Αντιδήμαρχο Πολιτισμού και Παιδείας κο Γιώργο Φαρμάκη, στη Δημοτική Σύμβουλο κα Σοφία Δασκαλοπούλου, στη Δημοτική Σύμβουλο κα Σοφία Λέκκα και στον Πρόεδρο του Τοπικού μας Συμβουλίου κο Κώστα Παπαϊωάννου... αλλά και στο Σεβασμιότατο μητροπολίτη μας κ.κ. Διονύσιο και τους τοπικούς ιερείς μας, για τη διοργάνωση της σημερινής τόσο θερμής αυτής γιορτής των εγκαινίων και για την τιμητική εκδήλωση προς τους δύο ευεργέτες μας. Ευχαριστούμε το σκηνοθέτη Βασίλη Ξύδη για τη δημιουργία αυτού του ωραίου φίλμ, που μας γνώρισε τόσο παραστατικά την πορεία ζωής τους. Οφείλουμε ευχαριστίες στον Διευθυντή Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης κο Παναγιώτη Παπαγιωργάκη, στη Σχολική Σύμβουλο Προσχολικής Αγωγής κα Βέτα Σιδηροπούλου, στη Διευθύντρια του Δημοτικού Σχολείου κα Λιάνα Μότσια και στις νηπιαγωγούς του Νηπιαγωγείου Αρχαίας Κορίνθου για τις γρήγορες διοικητικές και εκπαιδευτικές πρωτοβουλίες που πήραν, ώστε να λειτουργήσει άμεσα το νηπιαγωγείο στη μέση της σχολικής χρονιάς. Ευχαριστούμε και όλες και όλους εσάς, επίσημους παράγοντες της πολιτικής, της πολιτείας και της Εκπαίδευσης, όπως τον Περιφερειακό Δ/ντή Εκπαίδευσης κο Πέτρο Μισθό, και όλους εσάς που ήρθατε εδώ σήμερα, γονείς, παιδιά, απλούς συγχωριανούς και συμπολίτισσές μας να ενώσουμε το πηγαίο εύγε όλων προς το ζεύγος Γεωργίου και Κατερίνας Κονδύλη. Τελειώνοντας, φίλες και φίλοι, επιτρέψτε μου και μια σύντομη αφήγηση μιας προσωπικής ιστορίας που έχει σχέση με το νηπιαγωγείο μας. Το καλοκαίρι του 1999, ένας μικρός μαθητής της Ε΄Δημοτικού της Αρχαίας Κορίνθου, θεωρώντας πολύ συμβιβαστική την εφημερίδα μου «Ακροκόρινθος», εξέδωσε με φωτοτυπίες μια δική του εφημερίδα, που την έγραφε μόνος του και την πουλούσε στα σπίτια και στα καφενεία του χωριού. Την είχε ονομάσει ΜΑΥΣΩΛΕΙΟ. Σας διαβάζω ένα μικρό μαχητικό του άρθρο με τίτλο: ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ «Ο Πρόεδρος του χωριού μας είχε βρει αίθουσα για το νηπιαγωγείο. Μα τα παιδιά κάνουν ακόμα μάθημα σε κρεβατοκάμαρα. Να δώσει αμέσως εντολή ο Γενικός Πρόεδρος Σχολείων, να πάνε τα νήπια σε μια κανονική αίθουσα και όχι να μυρίζουν τον μπακαλιάρο που τηγανίζει η οικοδέσποινα στην κουζίνα!» Υπενθυμίζω ότι τότε το νηπιαγωγείο στεγαζόταν σε μισό ισόγειο σπίτι, Το άλλο μισό ήταν κατοικία εν χρήσει. Λέτε να έχει δίκιο ο Ισπανός συγγραφέας Πάολο Κοέλιο, που έλεγε πως όταν κάτι το επιθυμείς τόσο πολύ, το σύμπαν συνωμοτεί για να γίνει πραγματικότητα; Όταν ο κυρ Γιώργης ανέθετε στο Γραφείο Μάρκου την υλοποίηση του οράματός του, ο μικρός εκείνος δημοσιογράφος ήταν ήδη προχωρημένος φοιτητής αρχιτεκτονικής στο Μετσόβιο Πολυτεχνείο και κατά τις θερινές διακοπές εκπαιδευόταν στο ανωτέρω Τεχνικό Γραφείο. Οπότε οι πολιτικοί μηχανικοί Γιώργος και Βασίλης Μάρκου, μην έχοντας ιδέα για τις παιδικές του καταγγελίες... περί οσμής μπακαλιάρου, τις οποίες μάλλον και ο ίδιος τις είχε ξεχάσει,... του ανέθεσαν τον αρχικό αρχιτεκτονικό σχεδιασμό του νηπιαγωγείου, ο οποίος βέβαια έγινε με τη διαρκή συνεργασία και επίβλεψή τους. Με το Κονδύλειο Νηπιαγωγείο Αρχαίας Κορίνθου, ξεκινάει ο Δημήτρης Μπάρτζης την αρχιτεκτονική του καριέρα. Του ευχόμαστε καλή και γόνιμη πορεία. Εκλεκτοί προσκεκλημένοι, φίλοι και φίλες συγχωριανοί, για μια ακόμα φορά εκφράζω την ευγνωμοσύνη των κατοίκων της Αρχαίας Κορίνθου και της εκπαιδευτικής κοινότητας προς τους ευεργέτες Αικατερίνη και Γεώργιο Μιχ. Κονδύλη, Τους ευχαριστούμε ακόμα και γιατί σε καιρούς οικονομικής ανασφάλειας, κοινωνικής κρίσης και απαξίωσης θεσμών και αξιών, με την μοναδική αυτή προσφορά τους, μας χαρίζουν μιαν ισχυρή αίσθηση ελπίδας και αισιοδοξίας. Να ζείτε Χρόνια Πολλά, κυρ Γιώργη, κυρία Κατερίνα, Σας ευχαριστούμε!